موانع همکاری‌های فناورانه

«همکاری‌های ﻓﻨﺎورﺍﻧﻪ» ﺍزﺟﻤﻠﻪ مهم­‌ترین ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻧﻮآورى به حساب می‌آیند و به‌عنوان ﺍﺑﺰﺍرى ﺍﺛﺮﺑﺨﺶ ﺑﺮﺍى ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺰﯾﺖ رﻗﺎﺑﺘﻰ و ﺍز ﺑﯿﻦ ﺑﺮدن ﺷﮑﺎف ﻣﯿﺎن توانمندی‌های ﻣﻮﺟﻮد و ﻣﻄﻠﻮﺏ شناخته می‌شوند. همچنین، همکاری‌های ﻓﻨﺎورﺍﻧﻪ ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﯽ رﺍ در ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺍﻗﺘﺼﺎدی ﺑﺎزﺍرﻫﺎی ﻣﺪرن و ﺍﻗﺘﺼﺎدﻫﺎی موجود ﺑﺎزی می‌کنند.

«همکاری‌های ﻓﻨﺎورﺍﻧﻪ» ﺍزﺟﻤﻠﻪ مهم­‌ترین ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻧﻮآورى به حساب می‌آیند و به‌عنوان ﺍﺑﺰﺍرى ﺍﺛﺮﺑﺨﺶ ﺑﺮﺍى ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻣﺰﯾﺖ رﻗﺎﺑﺘﻰ و ﺍز ﺑﯿﻦ ﺑﺮدن ﺷﮑﺎف ﻣﯿﺎن توانمندی‌های ﻣﻮﺟﻮد و ﻣﻄﻠﻮﺏ شناخته می‌شوند.

ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻮﺳﻌﻪ «ﻓﻨﺎوري ﻧﺎﻧﻮ» در اﯾﺮان، در ﺳﺎلﻫﺎي اﺧﯿﺮ پروژه‌هایی در ﻗﺎﻟﺐ همکاری‌های ﻓﻨﺎوراﻧﻪ ﺑﯿﻦ عرضه‌کنندگان ﻓﻨﺎوري ﻧﺎﻧﻮ در شرکت‌های ﮐﻮﭼﮏ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﺘﻘﺎﺿﯿﺎن آن ﯾﻌﻨﯽ شرکت‌های ﺻﻨﻌﺘﯽ شکل‌گرفته اﺳﺖ.

در اﻧﺠﺎم اﯾﻦ پروژه‌ها اﻏﻠﺐ، ﻃﺮﻓﯿﻦ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻨﺎوري، ﺑﺎ چالش‌هایی روبه‌رو می‌شوند ﮐﻪ ﻋﻤﺪﺗﺎً در ﻣﺮﺣﻠﻪ اﺟﺮا ﺑﻮده و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﮐﺎﻫﺶ اﺛﺮﺑﺨﺸﯽ آن‌ها می‌شود. ﺑﻨﺎﺑﺮﺍﯾﻦ در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت انجام‌شده ﭘﯿﺮﺍﻣﻮن همکاری‌های ﻓﻨﺎورﺍﻧﻪ، ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﻰ ﻣﻮﺍﻧﻊ و چالش‌های ﺍﯾﻦ ﻫﻤﮑﺎری ﺍز ﺍﻫﻤﯿﺖ زﯾﺎدى ﺑﺮﺧﻮردﺍر ﺍﺳﺖ.

در همین راستا، پژوهشگران دانشگاه آزاد واحد تهران با همکاری ستاد ویژه توسعه فناوری نانو، درصدد ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﻰ ﻣﻮﺍﻧﻊ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﻋﺪم ﻣﻮﻓﻘﯿﺖ همکاری‌های ﻓﻨﺎورﺍﻧﻪ برآمده و در مطالعه‌ای پژوهشی، به بررسی چالش‌های ﻣﺪﯾﺮﯾﺘﯽ و ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ پروژه‌های ﻫﻤﮑﺎری ﻓﻨﺎورﺍﻧﻪ و اولویت‌بندی ﺍﯾﻦ چالش‌ها پرداخته‌اند. در این تحقیق همچنین سعی شده است تا راهکارﻫﺎﯾﯽ ﺟﻬﺖ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺍﺛﺮﺑﺨﺸﯽ ﺍﯾﻦ پروژه‌ها در زمینه ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻨﺎوری ﻧﺎﻧﻮ در ﺍﯾﺮﺍن ﺍرﺍﺋﻪ ﺷﻮد. 

در اﯾﻦ پژوهش، محققین اﺑﺘﺪا ﺑﺎ ﻣﺮور منابع و اﻧﺠﺎم ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ­، اﺑﻌﺎد و ﺷﺎﺧﺺﻫﺎي ﻣﻬﻢ مربوط به ﻣﻮاﻧﻊ همکاری‌های ﻓﻨﺎوراﻧﻪ در ﺣﻮزه ﻓﻨﺎوري ﻧﺎﻧﻮ را ﻣﺸﺨﺺ نموده و ﺳﭙﺲ ﺑﺎ ﻃﺮاﺣﯽ ﭘﺮﺳﺸ‌ﻨﺎﻣﻪ و اﺧﺬ ﻧﻈﺮات ﺑﺎزﯾﮕﺮان اﺻﻠﯽ چنین همکاری‌هایی، اﻫﻢ اﯾﻦ ﻣﻮاﻧﻊ و چالش‌ها را ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و رتبه‌بندی کردند.

طبق نتایج به‌دست‌آمده از این پژوهش، مشخص شد که شاخص‌­های مربوط به ﺿﻌﻒ ﻧﻬﺎدﻫﺎي ﻣﯿﺎﻧﺠﯽ در ﺑﺮﻗﺮاري ارﺗﺒﺎط ﺑﯿﻦ ﻃﺮﻓﯿﻦ همکاری، ﺗﺮدﯾﺪ ﺧﺮﯾﺪار ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ریسک‌های اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﻨﺎوري ﺟﺪﯾﺪ (ضمانت فناوری) و ﺑﻮروﮐﺮاﺳﯽ و همچنین پیچیدگی ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎي ﺳﺎزﻣﺎﻧﯽ شرکت‌های ﺑﺰرگ در ﺗﻌﺎﻣﻞ ﺑﺎ عرضه‌کنندگان ﻓﻨﺎوري، عمده‌ترین چالش‌ها و ﻣﻮاﻧﻊ در همکاری‌های ﻓﻨﺎوراﻧﻪ ﻫﺴﺘﻨﺪ.

در این تحقیق، با توجه به نتایج حاصله پیشنهاد شد که بانک‌­های اطلاعاتی عرضه و تقاضای فناوری ایجاد گردد و کارگزاران تبادل فناوری به رسمیت شناخته شوند. همچنین این کارگزاران تحت آموزش­‌های لازم و حمایت دولت قرار گیرند.

علاوه بر این، بنابر نظر محققین مجری این پژوهش، لازم است که دولت از تأسیس مراکز ویژه توسعه فناوری و همکاری­‌های فناورانه حمایت کند.

در این راستا، به اعتقاد پژوهشگران فوق می‌­توان در شرکت­‌های بزرگ جهت برقراری ارتباط با عرضه­‌کنندگان فناوری، واحدی مستقل ایجاد کرد.

نتایج حاصل از این پژوهش که می‌تواند مورداستفاده فعالان عرصه‌های فناورانه قرار گیرد، در دوفصلنامه «توسعه تکنولوژی صنعتی» وابسته به پژوهشکده توسعه تکنولوژی جهاد دانشگاهی، منتشر شده است.

 

گزارش: محمدرضا دلفیه

منبع: دهقانی سانیج، ا. و حسینی، ه. 1396. ﻣﻮﺍﻧﻊ و ﭼﺎﻟﺶﻫﺎي ﺍﺟﺮﺍﯾﯽ در ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﻫﻤﮑﺎريﻫﺎي ﻓﻨﺎورﺍﻧﻪ (ﻣﻮرد ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ: ﺣﻮزه ﻓﻨﺎوري ﻧﺎﻧﻮ). توسعه تکنولوژی صنعتی، 30: 64-59.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا