کشف روش‌های درمانی برای جبران ضایعات حرکتی

اعصاب محیطی به دو گروه حسی و حرکتی تقسیم می‌شوند. اعصاب حسی وظیفه انتقال پیام‌های حسی از محیط به دستگاه عصبی مرکزی را دارند در حالی که اعصاب حرکتی مسئول انتقال فرامین حرکتی از دستگاه عصبی مرکزی به عضلات هستند. بنابراین آسیب به یک عصب حرکتی، فعالیت عضله مرتبط با آن را تحت تأثیر قرار داده و منجر به فلج شدن آن می‌شود.

در همین راستا، تمایز سلول‌های بنیادی جنینی به  اعصاب حرکتی و جایگزینی اعصاب آسیب دیده به وسیله آنان از جمله روش‌های درمانی است که می‌تواند ضایعات حرکتی ناشی از آسیب به اعصاب حرکتی را جبران کند.

البته گفتنی است، در حال حاضر روش‌های تمایزی برای تولید اعصاب حرکتی از سلول‌های بنیادی جنینی چندان موفق نیست، عموماً بازده پایین و هزینه بالایی دارند. به همین دلیل به منظور ارائه یک روش تمایزی موثرتر و ارزان‌تر، برای تولید اعصاب حرکتی از سلول‌های بنیادی جنینی، محققان پژوهشگاه رویان و دانشگاه علم و فرهنگ، پژوهشی را طراحی کردند که طی آن، به جای استفاده از پروتئین‌های ریخت‌زای گران قیمت، از کوچک مولکول‌های ارزان قیمت مانند دورزومورفین در تمایز سلول‌های بنیادی جنینی به اعصاب حرکتی استفاده شد. سپس کیفیت سلول‌های حاصل از این روش تمایزی با روش‌های گوناگون آزمایشگاهی مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج این پژوهش که توسط دکتر کیانی، زهرا ولی‌زاده، ابراهیم شهبازی، آزاده مرادمند و همکارانشان انجام شده، در مجله بین‌المللی یاخته (Cell Journal) به چاپ رسیده و نشان می‌دهد که سلول‌های حاصل از این روش تمایزی، پروتئین‌ها و ژن‌های مربوط به اعصاب حرکتی را با درصد بالایی بیان می‌کنند؛ اما کانال‌های یونی موجود در غشاء این سلول‌ها شرایط لازم برای ایجاد پتانسیل عمل و انتقال پیام عصبی را ندارد.
در پایان شایان ذکر است، نتایج این پژوهش نشان می‌دهد، گام‌های نخست در تولید اعصاب حرکتی از سلول‌های بنیادی جنینی برداشته شده و برای دست‌یابی به اعصاب حرکتی دارای عملکرد، پژوهش‌های بیشتری لازم است.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا