ساخت ایمپلنت هوشمند ضد باکتری نانو در مالزی
به گزارش سیناپرس، این دانشجوی ایرانی که تحصیلات خود را در مقطع دکتری در دانشگاه مالایا به پایان رسانده است روز سه شنبه در گفتگو با ایرنا ضمن تشریح فعالیت علمی خود گفت: در سال های اخیر با افزایش تقاضای بافت های مصنوعی، آلیاژهای مقاوم زیست سازگار پایه تیتانیوم به طور گسترده ای جهت کاربردهای پزشکی استخوانی و دندانی درون کاشت مورد استفاده قرار گرفته اند.
این فارغ التحصیل رشته مکانیک افزود: این دسته از مواد خواص مکانیکی، زیستی، سایشی و خوردگی بالاتری در مقایسه با دیگر آلیاژهای قابل استفاده رایج در صنعت ایمپلنت های فلزی دارند و همچنین از نظر عملکرد و جنبه های اقتصادی نسبت به نوع عناصر ترکیب شده، توجیه پذیر هستند.
'علیرضا رفیعی راد' در تشریح پروژه تحقیقاتی خود بیان کرد: در این پروژه، از آلیاژ مقرون به صرفه ی زیست فعال مقاوم تیتانیومی (Ti67) با ساختار فازی نزدیک به بتا به عنوان زیرلایه ایمپلنت استفاده شده است.
وی با اشاره به اینکه این دسته مواد هم برای تامین عملکرد کلی مطلوب و جایگزینی درازمدت بافت استخوان نیازمند اصلاح ساختاری سطح با مقاومت بالای خوردگی هستند، گفت: از اینرو، سطح ایمپلنت با ساختار نوآورانه چند لایه فلزی-سرامیکی-کربنی نانو پوشش دهی شد و از آلگوریتم هوش مصنوعی ذرات در بهینه سازی پارامترهای ساخت استفاده شد.
این دانشجوی ایرانی که موفق به کسب عنوان برترین دانشجوی سال دانشگاه مالایا درسال 2017 در رده 'تحقیقات با ضریب تاثیرگذاری بالا' شده است گفت که سیستم کامپوزیت-ایمپلنت هوشمند معرفی شده دارای قابلیت بالای استحکام، کنترل تکثیر باکتری، رشد طبیعی بافت استخوان، رسانش دارو و تجاری سازی است.
دانشگاههای مالزی توجه ویژه ای برای تجاری سازی فعالیت های پژوهشی انجام شده توسط دانشجویان دارند و بخشی از اهداف محقق شده این کشور تاکنون مدیون هزاران دانشجوی خارجی، از جمله دانشجویان ایرانی است که در این کشور به تحصیل و پژوهش مشغول هستند.
