رگ انگشت جایگزینی برای اثر انگشت!

برای شناسايي بيومتريك، روش‌های مختلفي وجود دارد كه از آن جمله می‌توان به روش‌های مبتني بر اثر انگشت، چهره، عنبيه و صوت اشاره كرد.

روش‌های بيومتريك ذكرشده در شرايط خاص، محدودیت‌هایی دارند. به‌عنوان‌مثال، روش شناسايي از طریق چهره، به چرخش‌ها و تغييرات روشنايي حساس است. در سیستم‌های شناسايي اثر انگشت نیز، كاربران مجبورند توسط انگشت و دست خود با سطح سنسور ورودي در تماس باشند كه این می‌تواند نارضايتي كاربر را به همراه داشته باشد. علاوه بر اين، سطح انگشت به خاطر خشكي يا عرق زياد می‌تواند مانع ايجاد يك الگوي واضح شود. شناسايي عنبيه نیز ازنظر دقت، وضعیت بهتری دارد، اما دستگاه ضبط آن گران‌قیمت است.

براي غلبه بر اين مشكلات، محققان به مطالعه الگوهاي مربوط به رگ‌های خونی افراد پرداخته‌اند، چرا که حالت رگ‌های هر شخص مانند اثر انگشت او يك ويژگي منحصربه‌فرد است.

برای شناسايي افراد از طریق بيومتريك، روش‌های مختلفي وجود دارد كه از آن جمله می‌توان به روش‌های مبتني بر اثر انگشت، چهره، عنبيه و صوت اشاره كرد. ولی هر کدام از این ها، محدودیت های خاص خود را دارند.

در این خصوص، پژوهشگرانی از دانشگاه صنعتی شاهرود به بررسی این روش و تلاش برای بهینه‌سازی آن پرداخته‌اند.

به گفته این محققین، فرايند معمول شناسايي رگ انگشت از چهار مرحله تشكيل می‌شود: 1) مرحله اخذ تصوير رگ انگشت، 2) پردازش تصوير، 3) استخراج ويژگي مربوطه و 4) شناسايي بر اساس تطبيق ويژگي.

تصاوير رگ انگشت با استفاده از «طيف نماي نزديك مادون قرمز» یا اصطلاحا NIR گرفته می‌شوند. نور مادون قرمز با طول موج 760 تا 1000 نانومتر می‌تواند از بيشتر بافت‌های بدن انسان عبور كند، ولی هموگلوبين موجود در خون می‌تواند آن را به‌طور كامل جذب كند. بنابراين الگوهاي رگ انگشت می‌توانند توسط چنین منبعی با طول موج مناسب، ثبت شوند.

برای انجام صحیح این عمل، لازم است پیش‌ازاین، قطعه‌بندی رگ انگشت به‌عنوان یک مرحله بسيار مهم انجام شود. برای این کار نیز روش‌های رايج و متفاوتی وجود دارد. اين روش معمولا عملكرد خوبي در استخراج رگ‌ها دارد اما تصاوير قطعه‌بندی شده، اغلب نويزي هستند. به اين مفهوم كه علاوه بر رگ‌ها كه به‌صورت خطوط تيره ظاهر می‌شوند، تعدادي خطوط كوتاه و بلند ديگر نيز در تصاوير قطعه‌بندی شده وجود دارد.

محققین دانشگاه صنعتی شاهرود برای حل این مسئله و كاهش اثر نويز، از روشی تحت عنوان «تبديل رادون» استفاده کرده‌اند.

نتايج تجربي به‌دست‌آمده از این تحقیق، نشان داد كه روش پيشنهادي این محققین، موسوم به «CSP NN 1» عملكرد خوبي در شناسايي افراد از طريق رگ‌های انگشت دست دارد و عمل شناسايي را در يك زمان كوتاه با نرخ حدود 99.7 درصد به‌صورت صحيح انجام می‌دهد.

به بیان مجریان این تحقیق، با استفاده از این تبدیل یعنی تبدیل رادون، علاوه بر این‌که به استخراج خطوط رگ به‌طور دقیق نیاز نیست، دقت و سرعت شناسایی نیز افزایش می‌یابد.

این روش جدید که قادر است به شناسایی افراد از طریق رگ‌های خونی انگشت دست آن‌ها با دقتی بالا بپردازد، می‌تواند موجب ارتقای سیستم‌های شناسایی بیومتریک افراد شود.

قابل ذکر است نتایج این پژوهش جالب‌توجه به‌صورت مقاله‌ای علمی پژوهشی در «ﻣﺠﻠﻪ مهندسی برق و مهندسی کامپیوتر ایران» وابسته به پژوهشكده برق جهاد دانشگاهی به چاپ رسیده است.

 

گزارش: محمدرضا دلفیه

منبع: حسن پور، ح. و غلامی، ا. 1396. شناسایی افراد از طریق رگ‌های خونی انگشت دست در فضای رادون با به کارگیری الگوهای فضایی مشترک. مهندسی برق و مهندسی کامپیوتر ایران، 15(54): 54-46.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا