از «ویز» به «دال»
همان‌طور که می‌دانید دستگاه قضایی کشور کلیه سرویس‌های اینترنتی حمل‌ونقل را موظف کرده است از ساعت ۲۴ روز ۳۰ آبان از ارائه خدمات به رانندگانی که در سفرهای خود از مسیریاب ویز استفاده می‌کنند خودداری کنند و این دستور شامل همه سرویس‌های اینترنتی درخواست خودرو می‌شود.
اپلیکیشن ویز یک برنامه مسیریاب بر مبنای GPS با قابلیت راهنمایی لحظه‌به‌لحظه برای گوشی‌های هوشمند است اما در شرایطی که تاکسی‌های اینترنتی از آن به عنوان برنامه‌ای با قابلیت نمایش ترافیک استفاده می‌کردند، سال گذشته از کافه‌بازار حذف شده و در نهایت به دستور مقامات قضایی فیلتر شد، با این توضیح که حوزه سرویس‌های مکان‌محور به دلیل ارتباط نزدیک با داده‌های باارزشی همچون داده‌های مکانی کاربران از اهمیت بالایی برخوردار است و ویز یک ابزار جاسوسی متعلق به رژیم صهیونیستی است.
آن‌چه مقامات قانونی درباره اسرائیلی‌بودن اپلیکیشن ویز می‌گویند، ریشه در تاریخچه این نرم‌افزار دارد. اپلیکیشن ویز در حال حاضر متعلق به شرکت گوگل است و این شرکت این اپلیکیشن را در سال 2013 از شرکت اسرائیلی سازنده آن خریداری کرده است. این اپلیکیشن تا قبل از آن‌که تحت مدیریت شرکت گوگل قرار بگیرد با نام «فری مپ» Free Map شناخته می‌شد.
انتقادها به ویز تنها در ایران رخ نداده است، هرچند بعد از خریداری‌شدن اپلیکیشن توسط گوگل، دسترسی داشتن به اطلاعات این اپلیکیشن توسط اسرائیلی‌ها بسیار بعید است اما همواره نگرانی‌هایی درباره سوءاستفاده از موقعیت کاربران وجود داشته است. اما بسیاری از نرم‌افزارهای مسیریاب دیگر هم تقریباً به همین شیوه عمل می‌کنند.
از سوی دیگر در بسیاری از کشورها انتقادهایی درخصوص شیوه عملکرد این نرم‌افزار در مشخص کردن محل حضور پلیس و دوربین‌های کنترل سرعت وجود دارد. حتی نخستین بار رئیس پلیس شهر لس‌آنجلس در نامه‌ای به شرکت گوگل از این ویژگی اپلیکیشن ویز انتقاد کرده و گفته بود مشخص شدن جای پلیس علاوه بر این‌که راهی برای فرار و دور زدن قانون فراهم می‌کند، ممکن است مورد سوءاستفاده تبهکاران قرار گرفته و جان نیروهای پلیس را در معرض خطر قرار دهد.
نکته دیگر در مورد نرم‌افزار ویز، استفاده رانندگان از آن به عنوان گزارش‌دهندگان وقایع ترافیکی در حین رانندگی است که باعث بروز خطر برای آن‌ها می‌شود.
مجموعه این مسائل باعث می‌شود که فیلتر شدن نرم‌افزار ویز تا حدی قابل قبول و پذیرفتنی باشد اما اجبار استفاده‌کنندگان برای عدم استفاده از این وسیله و جایگزین کردن آن با نرم‌افزاری داخلی به نام «دال» راه‌حل چندان مناسبی به نظر نمی‌رسد. در این شرایط از یک سو دسترسی‌های عجیب و بدون دلیل اپلیکیشن اندروید اسنپ به اطلاعات گوشی‌های کاربران و از سوی دیگر تلاش برای ایجاد بازار انحصاری یک اپلیکیشن ایرانی مورد انتقاد واقع شده است.
همچنین اپلیکیشن ایرانی دال هم همچون نمونه‌های دیگر به موقعیت کاربران دسترسی دارد و مشکل نقض حریم خصوصی کاربران پابرجا است. این موضوع در تمام جهان یک راه‌حل شناخته شده دارد و آن هم این است که یا شما به شرایط موجود تن داده و از چنین نرم‌افزارهایی که اطلاعات شما را جمع‌آوری می‌کنند، استفاده می‌کنید و یا به‌طور کلی قید استفاده از چنین امکاناتی را خواهید زد.
گزارش: غزال غضنفری
No tags for this post.
