محققان ناسا: ماه زمانی اتمسفر داشت

به گزارش سیناپرس به نقل از ایرنا،ماه زمانی مکانی پویا از لحاظ زمین شناختی بود. دریاهای بالتیک ماه یا marries –لکه های بزرگ، صاف و تیره ای که بر سطح ماه مشاهده می شوند– مدرکی از فعالیت های ماگمایی در جوانی ماه محسوب می شوند.
در جریان این فعالیت های ماگمایی، گدازه ها از مرکز ماه که هنوز داغ است، فوران کردند و چند مایل جریان یافتند. آنالیزهای صخره های قمری نشان می دهند که این ستون های ماگمایی مملو از گازهای فرار از جمله منواکسید کربن هستند که شامل مواد مولکولی لازم برای تشکیل آب و گوگرد است.
محققان سازمان فضایی آمریکا (ناسا) با مدل سازی دوره فعالیت شدید ماگمایی ماه متوجه شدند که این گازهای پرحجم باید با سرعتی زیاد جمع شده باشند- سریع تر از آنچه در فضا از بین روند و در نتیجه یک اتمسفر موقت را برای ماه تشکیل دادند.
این انالیزها که هفته جاری در مجله Earth and Planetary Science Letters منتشر شد، نشان می دهد که بزرگترین خروج گاز زمانی اتفاق افتاد که دریاهای گدازه ای Serenitatis و Imbrium — از بزرگترین حوضچه های ماه — در فاصله زمانی میان 3.5 تا 3.8 میلیارد سال گذشته پر بودند.
دیوید کرینگ محقق ارشد این مطالعه گفت: این تحقیق دیدگاه ما را درباره ماه به عنوان یک پیکره صخره ای بدون هوا به پیکری تغییر می دهد که زمانی اتمسفری متداول تر از اتمسفری داشته است که امروزه مریخ را احاطه کرده است.
امروزه ماه یک جو بسیار نازک و محدود دارد که از نظر علمی اتمسفر محسوب نمی‌شود و بیشتر اگزوسفر است، به واقع دارای مولکول‌هایی است که از نظر گرانشی به ماه منتهی می‌شوند اما بسیار از هم گسیخته هستند.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا