آلمانی‌ها ابرهای ایران را بارور می‌کنند

بر اساس این تفاهم نامه این شرکت هواپیماهای مورد نیاز برای باروری ابر‌ها را در اختیار ایران قرار خواهد داد. الکسی شیلین نماینده این شرکت گفته است که  این شرکت در طرح‌های بارور کردن ابر‌ها هم برای افزایش قدرت عملیات و هم دقت انتخاب محل با ایران همکاری خواهد کرد.  

فرید گلکار، مدیرعامل مرکز ملی تحقیقات و مطالعات باروری ابر‌ها با بیان این که ایران تنها کشور مجهز به فناوری باروری ابر در منطقه است، گفت: «متاسفانه این مرکز فقط ۲ فروند هواپیمای استیجاری از اوکراین در اختیار دارد که تجهیزات این هواپیما‌ها نیز مستهلک شده است» .

نکته جالب در این بین میزان سرمایه‌گذاری مورد نیاز کم برای استحصال آب از این طریق است. به گفته مدیرعامل مرکز ملی تحقیقات و مطالعات باروری ابر‌ها شیرین کردن ۱۰۰۰ متر مکعب آب شور حدود ۲ هزار دلار، انتقال بین حوضه‌ای ۱۰۰۰ متر مکعب آب حدود ۴۰۰ دلار، تغذیه مصنوعی ۱۰۰۰ متر مکعب از سفره‌های آب زیرزمینی حدود ۲۳۰ دلار و تصفیه ۱۰۰۰ متر مکعب فاضلاب حدود ۲۲۰ دلار هزینه در بر دارد؛ در حالیکه برای استحصال ۱۰۰۰ متر مکعب آب از طریق باروری ابر‌ها فقط نیاز به ۱۵ دلار سرمایه گذاری است.

باروری ابرها یا ابرآمایی به‌عنوان متداول‌ترین و بهترین روش شناخته‌شده تعدیل آب و هوا با اضافه کردن  مواد به داخل یک ابر با هدف تقویت تشکیل و رشد بلرو یخ در ابرهای سرد و رشد قطرک‌های درون ابرهای گرم  است که منجر به افزایش بارش برف و باران می‌شود.

تأثیر بارورسازی ابرها برای اولین‌بار در سال ۱۹۴۶ در آزمایشگاه تحقیقاتی شرکت جنرال الکتریک آمریکا توسط «وینسنت شیفر» آزمایش شد. او بلورهای «یخ خشک» با دمای ۷۸- درجه سانتی گراد را به داخل ابرهای مصنوعی تولیدشده که در اتاقک بودند رها کرد و شاهد تشکیل بلورهای بیشتر بود.

در مان سال همران با این تحقیقات، دکتر «لانگمویر» برنده جایزه نوبل، یک آزمایش میدانی روی یک ابر پوششی روی کوه گریولاک در شرق شنکتدی متعلق به ایالت نیویورک انجام داد. دمای این ابر که در ارتفاعی حدود ۴۲۷۰ متر از سطح زمین قرار داشت ۲۰- درجه سانتی گراد بود. لانگمویر، ۳۶/۱ کیلوگرم یخ خشک را در مسیری خطی با طول حدود 4.5کیلومتر را روی این ابر پاشید و مشاهده کرد،که در مدت ۵ دقیقه تمامی محتوای آب ابر به برف تبدیل شد.

در ایران هم قبل وبعد از انقلاب تلاش‌هایی برای بارور سازی ابرهای انجام شده است، اما این تلاش‌ها نتایج چندان موفقیت آمیزی نداشته و شاید این‌بار با کمک این شرکت آلمانی و تجهیزات جدید، بارور سازی ابرهای موفقیت آمیزباشد.

امانکته مهم این است که بارورسازی ابرها را نمی‌توان به عنوان یک روش پایدار جایگزین کم آبی و ضعف در مدیریت آب کرد، چون به هر حال میزان اب در درسترس در این زمینه هم دارای محدودیت‌هایی است.

سازمان هواشناسی جهانی هم بارور سازی ابرها را نه به عنوان یک راه حل بلکه به عنوان بخشی از یک ساختار مدیریت به همی پیوسته آب تایید می‌کند.

گزارش: غزال غضنفری

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا