انتصابی به نشانه دغدغه اول و آخر کلانتری ؛ آب

کاوه مدنی متولد 1360 و استاد مرکز سیاست محیط زیست کالج سلطنتی لندن است. کاوه مدنی در سال ۱۳۸۲ و در مقطع کارشناسی رشته مهندسی عمران از دانشگاه تبریز فارغ‌التحصیل شده و سپس در سال ۱۳۸۴ در رشته منابع آب از دانشگاه لوند سوئد فارغ‌التحصیل شد. او در سال ۱۳۸۸ مدرک دکتری تخصصی خود را در رشته مهندسی عمران و محیط زیست از دانشگاه کالیفرنیا، دیویس دریافت کرده و دوره پسا دکتری خود را در رشته اقتصاد و سیاست محیط‌زیست در دانشگاه کالیفرنیا، ریورساید گذرانده است.

تغییرات ساختاری و سرگردانی دفتر پژوهش

در نگاه اول انتصاب این چهره جوان و علمی به عنوان معاون آموزش و پژوهش سازمان حفاطت محیط‌زیست منصوب شده است، اما در حکم انتصاب مدنی نخستین ماموریت او پیگیری تغییر عنوان این معاونت به معاونت اجتماعی، بین المللی، فناوری و آموزشی عنوان شده و گویا روابط بین‌الملل نیز تحت نظر معاونت تازه با عنوان معاونت بین الملل،  نوآوری و مشارکت اجتماعی-فرهنگی قرار خواهد گرفت. بنابراین این انتصاب را می‌توان مقدمه تغییر در ساختار سازمان محیط زیست دانست. با این حال باید منتظر بمانیم و ببینیم که دفتر پژوهش که یکی از مهم‌ترین دفاتر مستقل سازمان حفاظت محیط زیست است تکلیفش چه خواهد شد و زیر مجموعه کدام معاونت قرار خواهد ماند. در واقع قبل از نگاه به نخستین ماموریت معاون جوان و جدید سازمان، مدیریت او به عنوان یک چهره پژوهشی که درک صحیحی از روش‌ها و اهمیت پژوهش دارد، بر این دفتر  به عنوان زیر مجموعه معاونتش باعث خوشحالی بود و این امیدواری را ایجاد کرد که سرانجام بخش پژوهش محیط زیست که پایه تصمیم گیری‌ها در این زمینه است، سرانجام سر و سامانی خواهد گرفت. اما گویا این اتفاق رخ نخواهد داد و بخش پژوهش فعلا سرگردان در میان معاونت‌ها باقی مانده است.

انتخابی خوب و معنی دار

 با این حال انتصاب مدنی را می‌توان از دو زاویه مورد بررسی قرار داد؛ نخست از دید شایستگی‌های شخص کاوه مدنی است. از از دید تخصصی کاوه مدنی یک شخصیت علمی قابل احترام، جوان با ارتباطات بین‌المللی مناسب است که حضورش می‌تواند در همین بخش‌های جدید هم ثمر بخش باشد. در حقیقت کشور ما همین حالا هم مدیرانی تحصیل کرده و با تجربه بین‌المللی در بخش‌های مختلف کم دارد و حضور مدنی را بایدبه فال نیک گرفت.

از دید تخصصی کاوه مدنی یک شخصیت علمی قابل احترام، جوان با ارتباطات بین‌المللی مناسب است که حضورش می‌تواند در همین بخش‌های جدید هم ثمر بخش باشد

در واقع امثال مدنی مانند همه مدیران جوان دیگر نقاط ضعف و قوت زیادی دارند، اما آن‌ها نماینده صدای قشر جوان جامعه در حفاظت محیط‌زیست هستند که صدایشان باید بیشتر از این حرف‌ها شنیده شود. مدنی پیش از این بارها در توصیف نگاهش به محیط‌زیست و طبیعت گفته است؛ ما بخشی از طبیعت هستیم نه رییس و مدیر آن. این دیدگاهی است که اگر با عملگرایی توام شود، می‌تواند زمینه‌ساز تغییرات خوبی در زمینه آموزش محیط زیست و نگاه‌ها به این مقوله شود. اما دیدگاه دوم درباره انتصاب او  از منظر سازمانی و تخصصی و روند غزل و نصب‌های عیسی کلانتری و اهداف او از این عزل و نصب‌ها است.

نجات آب الویت اول و آخر کلانتری

تا به این‌جای کار کاوه مدنی دومین شخص منتصب به حوزه مدیریت آب است که توسط کلانتری به عنوان معاون در سازمان حفاظت محیط‌زیست به کار گرفته می‌شود. پیش از او عیسی کلانتری مسعود تجریشی را که همچون مدنی کارش را از مهندسی عمران آغاز کرده و پیشینه و شهرتش در زمینه مدیریت منابع آب است را به سمت معاون محیط انسانی سازمان حفاظت محیط‌زیست منصوب کرده بود.

کلانتری از این انتصابات همان اهدافی را دارد که در نخستین نشست خبری بیان کرد؛ نجات آب. یارکشی‌های کلانتری در این زمینه هم بسیار خوب و حساب شده هستند.

 

سابقه اجرایی و پژوهشی تجریشی هم بیشتر در زمینه مدیریت منابع است. مدنی هم همچون تجریشی، هرچند سابقه مدیریتی چندان ندارد، اما سوابق پژوهشی و شهرتش را مدیون مقالات و تحقیقات در زمینه مدیریت منابع آب است.در واقع مدنی به دلیل تلفیق نظریه بازی‌ها و مدیریت منابع آب است که در عرصه پژوهشی به شهرت رسیده و برنده چند جایزه بین‌المللی مهم شده است. این سوابق نشان می‌دهند، کلانتری از این انتصابات همان اهدافی را دارد که در نخستین نشست خبری بیان کرد؛ نجات آب. یارکشی‌های کلانتری در این زمینه هم بسیار خوب و حساب شده هستند.

محیط طبیعی قربانی آب

اما وقتی این یارکشی در زمینه ماموریت نجات آب را در کنار انتصابات دیگر کلانتری، از جمله در زمینه محیط طبیعی قرار می‌دهیم، حقیقتی تلخ برایمان آشکار می‌شود؛ آب الویت اول و آخر کلانتری است. انتخاب مشاوران فعلی و زمزمه‌هایی که در زمینه سپردن معاونت محیط طبیعی به دکتر سعید نمکی شکارچی سابق و متخصص ایمونولوژی وجود دارد، موید این نگاه است. در حقیقت موضوع کاملا روشن است؛

کلانتری همان گونه که او را می‌شناختیم بر همان حرفی است که زد، آب الویت اول او است و هرچند نجات آب و حیات وحش منافاتی با هم ندارند، اما او ترجیح می‌دهد، ذهنش را خیلی درگیر مسائل کم اهمیتی مثل چند یوزپلنگ وبه طور کلی حیات وحش و مناطق حفاظت شده نکند.

کلانتری همان گونه که او را می‌شناختیم بر همان حرفی است که زد، آب الویت اول او است و هرچند نجات آب و حیات وحش منافاتی با هم ندارند، اما او ترجیح می‌دهد، ذهنش را خیلی درگیر مسائل کم اهمیتی مثل چند یوزپلنگ وبه طور کلی حیات وحش و مناطق حفاظت شده نکند. انتصابات جدید، صحبت‌های قبلی در زمینه شغل و مدیریت مناطق حفاظت شده و مشاورانش در زمینه حیات‌وحش، همگی تکه‌های پازلی هستند که به تدریج تکمیل و تکمیل تر خواهد شد و این پازل سرنوشت ترسناکی را برای آینده حیات وحش کشور و تنوع زیستی آن به تصویر می‌کشد. سرنوشتی که امیدواریم تحقق نیابد و کلانتری در مدیریت حیات وحش و محیط طبیعی کشور هم به مدیران و متخصصان جوان و بین المللی کشورمان اعتماد کند.متخصصانی که به دلیل حضورکمتر در رسانه کمتر شناخته شده هستند، اما با پرس و جویی ساده می‌توان لیستی قابل قبول از آن‌ها تهیه کرد تا نیازی به مشاوره گرفتن از یک متخصص ایمنولوژی برای مدیریت حیات وحش کشور نباشد.

یادداشت: علی رنجبران

No tags for this post.