نقش دانشگاهها در پیشگیری از خودکشی دانشجویان آسیب‌پذیر
به جزارش سیناپرس به نقل از ایسنا، دکتر "علی موکداد"، نویسنده اصلی پژوهشی تحت عنوان "آسیب‌های ذهنی در منطقه مدیترانه شرقی" که پژوهشی 15 ساله بین سالهای 2015-1990 بود، در بخشی از مقاله‌اش می‌نویسد: دانشگاهها باید نقش مهمی را با نمایش و افزایش آگاهی از سلامت روان، شرم، آزار و ناتوانی، نه تنها برای دانشجویان خود، بلکه برای عموم مردم ایفا کنند.
این پژوهش که اخیرا در "مجله بین‌المللی سلامت عمومی"(International Journal of Public Health) منتشر شده، افزایش خودکشی در میان مردم شمال آفریقا را نشان می‌دهد.
طبق مقاله دکتر "موکداد"، خودکشی در منطقه مدیترانه شرقی که شامل کشورهای آفریقایی تونس، مصر، سومالی، لیبی، سودان، جیبوتی و مراکش می‌شود، در آفریقای شمالی نسبت به هر منطقه دیگری در جهان افزایش چشمگیری داشته است.
دانشگاهها باید درباره سلامت روان بیشتر توضیح دهند و اینکه چگونه این مشکلات را تشخیص و درمان کنند. اما مهمتر از همه این است که باید بدانند و آموزش دهند که چگونه از بروز این مشکلات و ارتکاب خودکشی جلوگیری کنند.
به گفته کارشناسان، علل رفتار خودکشی در میان دانشجویان دارای چندین عامل است.
"مهمت اسکین"، استاد روانشناسی بالینی در دانشکده پزشکی دانشگاه "ادنان مندرس" در ترکیه، گفت که این عوامل عبارتند از: محرومیت اجتماعی دانشجویان، به عنوان مثال، اقلیت‌های قومی که این موضوع باعث ایجاد فشار روانی سنگین برای فرد می‌شود و او را پریشان و مضطرب می‌کند. وقتی این فشار روانی با یک برنامه درسی پر فشار همراه شود، می‌تواند باعث فرسودگی و نا امیدی و یاس شود.
وی نویسنده مقاله‌ای است که در مورد افکار خودکشی، تلاش برای خودکشی و اختلالات روانی در دانشجویان رایج هستند و نرخ‌های آنها متنوع است و به شرایط اجتماعی و فرهنگی متفاوت بستگی دارند، بحث می‌کند.
به عنوان مثال، تحقیق نشان می‌دهد که حوادث استرس زا و انواع خشونت‌ها عامل بسیار خطرناکی برای رفتارهای خودکشی و سلامت روانشناختی هستند.
دانشجویان در سالهای اولیه احساس خشم و اضطراب می‌کنند و در حال افزایش نیاز به مشاوره و حمایت آموزشی هستند.
تمرکز بیشتر باید روی دانشجویانی که در خوابگاه‌ها زندگی می‌کنند و دارای حمایت خانوادگی اندکی هستند، قرار گیرد.
یکی از کارشناسان مصری پیشنهاد کرد که دانشگاههایی با دانشجویانی که دارای آمار رو به افزایش خودکشی هستند باید یک پروتکل تشخیص خودکشی و یک تیم پاسخگو برای گزارش خودکشی دانشجویان داشته باشند.
وی می‌گوید: ما در زمینه حمایت از روانشناسی و مشاوران آموزشی مشکل داریم. هر دو طرف باید پروتکل‌های اختصاصی برای حمایت از دانشجویان در چالش‌هایشان داشته باشند.
به گفته "اسکین"، برای جلوگیری از خودکشی و ایجاد یک محیط یادگیری امن برای همه دانشجویان، سه مرحله لازم است.
وی گفت: گام اول، مقابله با آزار و اذیت اجتماعی است. در حالی که گام دوم بر توانمند سازی و ایجاد انعطاف پذیری و حل مسئله در میان دانشجویان متمرکز است و گام سوم شامل ارائه خدمات بهداشتی درمانی روانشناختی برای دانشجویان می‌شود.
No tags for this post.
