ساخت اولين اتوبوس جهان

اتوبوس‌های خدمات شهری به وسیله اتوبوس‌های مجهز به موتور بخار در سال ۱۸۳۰ میلادی در انگلستان توسط «والتر هنکاک» و همکارش «سر گلدورثی گرنی» ابداع شد و حمل و نقل را که قبل از آن توسط اسب صورت می‌گرفت و بسیار خطرناک بود، آسان کرد.

اولین اتوبوس مکانیکی در خیابان‌های لندن در ۲۲ آوریل سال ۱۸۳۳ میلادی ظاهر شد. در این اتوبوس‌ها خطر سرنگونی بسیار کمتر بود و سفر با این اتوبوس‌ها سریع‌تر از سفر با کالسکه بود که با اسب کشیده می‌شدند. سفر با آن‌ها ارزان‌تر بود و آسیب کمتری به جاده وارد می‌کردند.

با این حال عوارضی که در شاهراه‌ها گرفته می‌شد باعث شد تا اتوبوس‌های بخار فعالیت خود را متوقف کرده و راه‌ها از آن‌ها خالی شوند و به جای آن‌ها اتوبوس‌هایی که توسط اسب حرکت داده می‌شدند، بیشتر مورد استفاده قرار گیرند.

از سال ۱۸۶۱ قوانین سخت‌گیرانه باعث شد که وسایل نقلیه مکانیکی از جاده‌های بریتانیا به مدت ۳۰ سال حذف شد. قانون لوکوموتیو در آن سال، سرعت را برای «لوکوموتیوهای جاده‌ای» از ۵ مایل در ساعت در شهرها و شهرستان‌ها، و ۱۰ مایل در ساعت در کشور محدود کرد.

به موازات توسعه اتوبوس، اتوبوس‌های برقی اختراع شد. برادران زیمنس، ویلیام در انگلستان و ارنست ورنر در آلمان، برای توسعه اتوبوس برقی با هم همکاری کردند.

توریسم

اتوبوس نقش عمده ای در صنعت گردشگری بازی می‌کند. اتوبوس تور در سراسر جهان به گردشگران اجازه می‌دهد  که از جاذبه‌های محلی و یا مناظر دیدن کنند. این اتوبوس‌ها اغلب رو باز هستند. در حوزه گشت و گذار محلی، گردش در شهر مهم‌ترین کاربرد اتوبوس‌ها است که در همه جای دنیا اجرا می‌شود. اتوبوس‌های ویژه تور معمولا متعلق به پارک‌های سافاری و پارک‌های موضوعی دیگر یا اقامت‌گاه‌ها است. تورهای راه دورتر هم معمولا توسط اتوبوس اجرا شده که هم توسط اپراتورهای تور یا به صورت مقطعی صورت می‌گیرد.

اولین اتوبوس در ایران

اولین اتوبوس در ایران توسط یک تاجر بلژیکی در شهر رشت به کار گرفته شد، اما به مرور زمان و با توجه به میزان کرایه، سودآوری و زیر ساخت‌های حمل و نقل توجیه اقتصادی آن رد شد و به همین دلیل اتوبوس به کار گرفته شده به یکی از تجار ایرانی به نام «معین‌التجار» فروخته شد. او نیز پس از انقلاب مشروطه اتوبوس خود را به تهران آورد و با کرایه هر نفر ۳ شاهی مشغول به فعالیت شد که به مرور زمان تقاضا برای استفاده از این خودرو بیشتر از قبل شد و پس از چند سال با ورود چند اتوبوس توسط تجار مختلف به شهر رونق زیادی در جابه جایی مسافر شکل گرفت.

اما اغلب اتوبوس‌های شاغل با توجه به مسافت طی شده از اروپا تا مقصد به کارگیری در ایران، بعد مسافت و زمان حمل، مستهلک بودند و هزینه حمل و نقل بالایی را طلب می‌کردند که در نهایت باعث پایه‌گذاری صنعت اتومبیل سازی در ایران شد. براین اساس اولین اتوبوس‌های مونتاژ شده در سال ۱۲۹۰ شمسی وارد تهران شدند که حدود ۵ درصد جابه‌جایی مسافران آن زمان توسط ۵۰۰ دستگاه اتوبوس انجام می‌شد.

 

 

منبع:کجارو

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا