کلانتری؛ نباید آب را قربانی یوزپلنگ کنیم

او همچنین در توضیح دلایل پرداختنش به آب گفت:« مساله آب فقط یک مساله خطر برای نظام نیست، خطر برای تاریخ هفت هزارساله این سرزمین است. این مساله را نباید با مساله جزئی تری مثل چند یوزپلنگ کمرنگ کنیم. آب را نباید قربانی یک گونه گیاهی کنیم. تهدید آب برای کشور مساله بود و نبود کشور است».

در چند روز گذشته و بعد از روز ملی یوزپلنگ انتقاد‌های زیادی به کلانتری بابت سکوتش درباره مسئله یوزپلنگ شد، این که او ترجیح داد به جای موضع‌گیری در این باره به مسئله آب و تراریخته‌ها بپردازد.

اما اظهار نظر جدید او درباره یوز هم چندان امیدوارکننده نیست. گره زدن سرنوشت یوز به آب و ایجاد تقابل و قراردادن آن در مقابل مسئله مهمی مثل آب اساساً ضرورت ندارد و کسی تلاش نکرده به قول او مسئله آب را کمرنگ کند. اتفاقا در بین خبرنگاران محیط‌زیست هم کسی از پرداختن او به مسئله آب گلایه‌ای نداشته این پرداختن خبری امیدوار کننده است. بلکه گلایه از نپرداختن او به مسئله بقای یوز ایرانی بوده است. اما این‌که اوتلاش کرد بگوید هم و غمش را صرف مسئله آب کرده، نوعی شانه خالی کردن از مسئولیت او به عنوان رییس سازمان حفاظت محیط‌زیست در قبال حیات وحش و تنوع زیستی کشور است.

شاید لازم باشد همکاران کلانتری درباره اهمیت مسئله تنوع زیستی و نقش گوشتخواران بزرگ به عنوان گونه‌های شاخص نمایانگر وضعیت زیستی یک منطقه و کشور بیشتر برای اوتوضیح دهند، تا او دریابد مسئله یوز فقط مسئله یک جانور نیست. یوز حیوانی است در راس هرم غذایی یک منطقه و خوب بودن حالش نشان دهنده خوب بودن حال کل زنجیره زیستی یک منطقه است. بدون این حیوان و برنامه‌های ویژه حفاظت، احتمالا کل زنجیره زیستی و اکوسیستم مناطق که نقش مهمی در فراهم کردن خدمات برای انسان‌ها دارند درهم خواهد شکست.

در این صورت او به درستی خواهد دانست، مسئله یوز نه تنها کم اهمیت نیست، بلکه حفظ آن در جهت حفاظت از این سرزمین وتمدنش اهمیت بسیار دارد.

اوهمچنین تلاش کرد برای نشان دادن اولویت مسئله آب مثال‌هایی بیاورد و گفت: «در کشور چین اولین مساله محیط زیستش آلودگی هوا است. در پکن در هفته هایی از سال اصلا نفس کشیدن امکان ندارد. در کشور دیگری ممکن است اولویت اول مساله پسماند باشد. در کشور ما بدون اغراق بالای ۷۰ درصد مشکلات محیط زیست مساله آب است و باید روند موجود در کشور ادامه پیدا کند». اما هیچ اشاره‌ای نکرد که اساسا موضوع آب و یوزپلنگ به هم وابسته نبوده و نیازی به این‌کار نیست، همچنان که چینی‌ها حفظ نسل پاندا را فدای مسأله آلودگی هوا نکردند و نه تنها برای پاندا به عنوان حیوان نمادین کشورشان، که حتی در مناطق مرزی به روسیه برای حفاظت از نسل ببر آمور که رو به انقراض بود هم تلاش بسیار کردند وموفق شدند.
بنابراین تلاش کلانتری برای پیوندزدن این دو مسأله به هم از اساس بی پایه است و می‌توان و باید به هر دو مسأله به صورت جداگانه و با بیشترین اولویت پرداخت.

کلانتری در این نشست همچنین با تقدیر از خبرنگاران تلاش کرد تا عدم حضور آن‌ها در برنامه‌های قبلی‌‌اش را جبران کرده وبه نوعی دل آن‌ها را به دست بیاورد: «روسا و مدیران می آیند و می روند اما خبرنگاران سنگ کف جو هستند. من در همه این سال ها که در حاشیه محیط زیست بودم از غیرت و تعصب شما خوشم می آمد. دوست داران واقعی محیط زیست همان خبرنگاران زیست محیطی رسانه های کشور هستند. باید شما را از نظر علمی تقویت بکنیم و این وظیفه سازمان است».
تقویت علمی خبرنگاران از نظر علمی احتمالا اشاره به اظهار نظرهای او درباره حرف‌های بی‌پایه وا ساس از نظر علمی درباره محصولات تراریخته دارد. او در ادامه گفت: « من به همکارانم گفتم هیچ کس حق کوچک ترین بی احترامی به هیچ خبرنگاری را ندارد. چرا که اگر شما درست مسائل را منعکس کنید و جامعه درست مسائل را دریافت کند، می توانیم مطمئن باشیم محیط زیست درستی را برای نسل بعد به جا می گذاریم اگر نه این نسل موجود با استفاده نادرست از فناوری همه چیز را برای نسل بعد از بین می برد».

ادامه سخننان کلانتری را در نشست خبری در زیر میخوانید:

  محیط زیست را به کمک شما باید به داخل خانواده ها ببریم. اگر محیط زیست به داخل خانواده ها وارد نشود ما و شما کاری از پیش نخواهیم برد. حدود ۳ هزار محیط بان نمی توانند محیط و حیات وحش را مدیریت کنند بدون اینکه مردم خودشان محیط بان منطقه محل خود باشند.

  در شهر بیرجند شما هیچ زباله ای در سطح شهر نمی بینید علتش این است که مردم کثیف نمی کنند. بیرجند شاید کمترین مامور تمیزکننده شهر را داشته باشد اما مردم شهر را کثیف نمی کنند. ما باید کشور را با آموزش و بردن فرهنگ محیط زیست به داخل جامعه به این شکل دربیاوریم و این نقش شماست. اگر خوب فعالیت کنید و ما هم شما را خوب پشتیبانی کنیم می توانیم حافظ محیط زیست باشیم اگرنه نمی توانیم.

معدن طلایی در ورزقان برای استخراج طلا از سیانور هم استفاده می کند. ضوابط زیست محیطی را رعایت نکرده اند و برخی پرندگان و … از بین رفته اند. قاضی اول حکم بستن معدن را داده و بعد حکم بازکردن را داده است. محیط زیست متعلق به نسل های بعد است و ما امانت دار هستیم.

تراریخته اهمیتش دربرابر آب خیلی خیلی جزیی است. ما نباید مساله اصلی کشور در محیط زیست را قربانی مسائل فرعی کنیم. الان بیش از ۷۵ درصد آب های شیرین فسیلی خود را که حاصل صدها ها سال کار طبیعت در زیر زمین بوده از دست دادیم. اما اصلا اهمیت نمی دهیم چرا که نمی توانیم این موضوع را تشخیص بدهیم.

  زمانی دریاچه ۳۰ میلیارد متر مکعب آب داشت و کارشناسان گفتند اگر تعادل آبی از دست برود این دریاچه خواهد خشکید. آن زمان سمیناری در حاشیه اطراف دریاچه که همه اش زیر آب بود گذاشتیم. آن زمان گفتند آقای کلانتری ما را مسخره کرده آب دریاچه راه آهن را گرفته اما ایشان می گویند دریاچه به زودی خشک می شود.

در شمال کشور مساله اول پسماند است اگرچه در دیگر نقاط کشور اولویت چهارم و پنجم را دارد. مساله آب در شمال کشور شاید از آخرین مسائل باشد و اولویت پنجم و ششم هم ندارد. اما در دیگر نقاط کشور اهمیت شماره یک است. در جایی مثل بیرجند پسماند اصلا مشکل نیست و آنجا مساله اول آب است و جای دیگری مساله اول آلودگی هواست.

حفظ محیط زیست در کلان وظیفه حکومت است اما الان دولت که تنها بخشی از حکومت است هم از پس آن بر نمی آید. یکی از اهداف توسعه پایدار حفظ حقوق نسل های بعد است. آیا نسل بعد آب و خاک و تنوع زیستی و حیات وحش و جنگل نمی خواهد؟ چون ما فناوری حفاری و اره برقی و تفنگ ژ۳ داریم همه چیز را برای خوشبختی نسل موجود می خواهیم.

سیاست سازمان، توسعه پایدار است. سیاست سازمان، توسعه متوازن است. ما در راستای توسعه متوازن و توسعه پایدار و با یک سری تغییرات تشکیلاتی می خواهیم نه مانع توسعه واقعی کشور باشیم و نه می خواهیم محیط زیست را به واسطه عدم پیشرفت حفظ کنیم. کشور نزدیک به چهار و نیم میلیون فارغ التحصیل دانشگاهی بیکار دارد و دولت نمی تواند بی توجه به این موضوع سیاست گذاری کند.

 

گزارش: غزال غضنفری

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا