آغاز رقابت های 250 میلیون دلاری ناسا

پروژه جستجوگر سازمان ناسا در حقیقت یک پروژه ویژه است که هفته پیش توسط این سازمان معرفی شد. سه پروژه که از میان 9 پروژه کاندید معرفی می شوند می توانند هر یک جایزه ای 2 میلیون دلاری برای ساخت طرح مفهومی با جزئیات بیشتر را دریافت کنند. پس از آن آنها باید در بازه زمانی 9 ماهه پروژه خود را ارائه کنند تا ناسا یکی از این طرح ها را به عنوان جستجوگر ابعاد متوسط بعدی خود در سال 2019 انتخاب کرده و پس از سال 2022 به فضا ارسال کند.

پروژه جستجوگر ناسا در حقیقت به دنبال پاسخ هایی علمی و سریع و البته ارزان قیمت است که برخلاف به پروژه های چند میلیارد دلاری ناسا مانند تلسکوپ هابل و جیمز وب که به چندین دهه زمان نیاز دارند، می توان آنها را در یک دهه تکمیل کرد. این ماموریت ها توسط دانشمندانی از خروجی های مرکزی خود ناسا یا دانشگاه های مختلف تامین می گردند. جالب است بدانید که از سال 1950 تا به امروز، سازمان ناسا توانسته است تا بیش از 50 پروژه از این دست را عملیاتی کند.

برخی از این جستجوگران توانستند تا تاثیر علمی بسیار بزرگی از خود به جای بگذارند که به عنوان نمونه ای از آنها می توان به کاوشگر غیرهمسان گرد مایکروویوی ویلکینسون اشاره کرد که برای یک دهه توانسته تا امواج مایکروویو پس زمینه کهکشانی را تفسیر و نقشه برداری کند. این پروژه شامل بازتاب امواجی بود که 380 هزار سال پس از بیگ بنگ به وجود آمده بودند. دیگر نمونه نی پروژه سوییفت بود که توانست پرده از راز اشعه گامای ساتع از سوپرنوای ستاره های عظیم بردارد.

یکی از فینالیست های این دوره، پروژه طیف سنج نوری برای ارزیابی تاریخچه کهکشان ها، دوره یونیزاسیون سازی مجدد و کاوش یخ (به اختصار است SPHEREx) است. این پروژه می تواند کهکشان ها را در طول بزرگ ترین کائنات نقشه برداری کرده و کشف کند که علت تورم کیهانی و رشد سریع ابعادی پس از بیگ بنگ چیست.

جیمی باک (Jamie Bock) به عنوان یکی از محققان اصلی این پروژه از انستیتوی تحقیقاتی پاسادنا در کالیفرنیا در این باره می گوید: «فیزیک نهفته در پشت این تورم، ناشناخته است.» جالب است که این تورم در سطحی از انرژی رخ می دهد که بررسی آن برای ذرات زمینی بیش از حد سریع است.

آناهیتا عیوض خانی

No tags for this post.