کاسینی دور اول نزدیک شدن به زحل را تکمیل کرد

به گزارش بی بی سی،  کاسینی که هیچ‌ گاه این قدر به زحل نزدیک نشده بود، این بار به قدری به این سیاره عظیم نزدیک شد که حتی وارد جو فوقانی آن شد. این کاوشگر ساعت 8:52 امروز دوشنبه به وقت تهران، فقط ۱۶۰۰ کیلومتر بالاتر از ابرهای فوقانی جو زحل بود.

این مسیر برای آن در نظر گرفته شده بود که کاسینی بتواند مستقیما از گازهای فوقانی‌ترین لایه جو زحل نمونه‌برداری کند. کاسینی این اطلاعات را فردا سه‌شنبه ۱۵ اوت در تماس بعدی، به زمین مخابره خواهد کرد.

اکنون کاسینی مسیری حلقوی را در فاصله بین حلقه‌ها و جو سیاره طی می‌کند. دانشمندان امیدوارند پس از آن که بررسی اولین گذر را به پایان رساندند، در چهار بار آینده هرچه بیشتر کاسینی را به زحل نزدیک کنند، پیش از آنکه ۲۴ شهریور زمان وداع با کاسینی فرا برسد.

پایین رفتن کاسینی در جو زحل نیروی پساری (drag) ایجاد می‌کند که باعث سرنگونی و خارج شدن آن از مسیر پیش‌بینی‌شده می‌شود. کاسینی برای حل این مشکل پیش‌رانه‌های خود را بکار می‌اندازد تا خود را متعادل و در مسیر نگه دارد.

به این ترتیب صحنه برای مانور نهایی و پایان کار کاسینی آماده می‌شود؛ ماه آینده کاسینی در جو زحل سقوط خواهد کرد و ماموریت بیست ساله آن به پایان می‌رسد.

کاسینی هنوز باید به سوالات زیادی درباره زحل پاسخ دهد، یکی اینکه طول روز در زحل دقیقا چقدر است؟ سوالی که صحت نظریه میدان مغناطیسی به آن بستگی دارد.

دانشمندان می‌دانند که روز در زحل حدود ده ساعت و نیم طول می‌کشد اما آنها به عدد دقیق‌تری نیاز دارند.

پاسخ این سوال از انحراف بین میدان مغناطیسی و محور چرخش سیاره به دست می‌آید، اما تمام مشاهدات کاسینی تا به حال نشان داده که دو محور تقریبا هم‌راستا هستند.

لیندا اسپیلکر دانشمند پروژه کاسینی در ناسا می‌گوید کل نظریه میدان مغناطیسی بر پایه انحراف میدان مغناطیسی از محور چرخش سیاره است: "برای ایجاد میدان مغناطیسی باید جریان هیدروژن فلزی در عمق زحل برقرار باشد، بدون این انحراف زاویه فکر ایجاد میدان مغناطیسی خود بخود محو می‌شود."

"چرا این طور است؟ آیا چیزی جلوی ما را می‌گیرد که این انحراف را نبینیم؟ شاید هم به یک نظریه جدید احتیاج داریم؟ بدون این انحراف زاویه، بدون این نوسان جزئی محور چرخش، نمی‌توانیم طول روز را به دقت تعیین کنیم."

کاسینی پروژه مشترک سازمان‌های فضایی آمریکا، اروپا و ایتالیا است که بعد از دو دهه به زودی به پایان خواهد رسید.

سوخت کاسینی بسیار کم شده و به زودی غیر قابل کنترل خواهد شد؛ به این ترتیب صحنه برای مانور نهایی و پایان کار کاسینی آماده شده است.

آنچه اکنون مهم است این است که کاسینی به قمرهای زحل مثل تایتان یا انسلادوس برخورد نکند و این دو قمر را که ممکن است در آنها حیات میکروبی به شکلی وجود داشته باشد با مواد زمینی آلوده نکند؛ تنها راه این است که سیاره را به داخل جو زحل براند تا در آن کاملا نابود و منهدم شود.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا