درمان لوسمی در آینده به کمک پروتئین نوعی قارچ

به گزارش سیناپرس به نقل ازایسنا، قارچ ژولیده(Coprinus comatus) که همچنین به "shaggy ink cap" نیز شناخته می‌شود، نام نوعی قارچ است که به طور معمول در آمریکای شمالی و اروپا یافت می‌شود.

زیستگاه آن معمولا مراتع و چمنزار است، اما گاهی اوقات می‌تواند در کنار جاده‌های جنگلی یا چمن‌های شهرها و روستاها یافت شود.

این نوع قارچ در حال حاضر به داشتن ارزش غذایی بالا و نیز پتانسیل آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی شناخته شده است.

بعضی از مطالعات نیز حاکی از آن است که قارچ ژولیده دارای پتانسیل مقابله با HIV، سرطان پروستات و درمان سرطان تخمدان است.

اکنون محققان در دانشگاه فلوریدا یک پتانسیل جدید برای پروتئین این قارچ کشف کرده‌اند که آن هم از بین بردن یک نوع "سلول تی"(T cell) لوسمی است.

دکتر "یوسونگ دینگ"، استادیار دانشگاه فلوریدا و تیمش در مورد اینکه چگونه "Y3"(پروتئین موجود در قارچ ژولیده) با LDNF" گلیکان"( یک مولکول شکر که معمولا در انگل یافت می‌شود) ترکیب شده‌اند توضیح می‌دهد.

محققان توضیح می‌دهند این یک آبشار سیگنالینگ سلولی را فعال می‌کند که باعث می‌شود نوعی از "سلول‌های تی"(T cells) لوسمی برای خودکشی برنامه‌ریزی کنند.

دکتر دینگ و همکارانش خاطرنشان کردند که پروتئین Y3"" در این قارچ دارای خواص اتصال گلیکان است. این موضوع از این حیث مهم است که تعامل پروتئین‌های اتصال گلیکان(GBPs) می‌تواند درک بهتری را از اینکه چگونه سیستم‌ها به پاتوژن‌ها پاسخ داده و می‌توانند ایجاد راههای درمانی جدید را تسهیل کنند، برای آنها فراهم کند.

در جریان این مطالعه، دانشمندان اثرات متقابل Y3 و LDNF را با استفاده از مدل سلولهای لوسمی آزمایش کردند. آنها دریافتند که آنزیم‌های ایجاد شده توسط این تعامل قادر به از بین بردن بیش از 90 درصد سلول‌های تی لوسمی هستند.

از نظر محققان، این نتیجه نشان می‌دهد که نقش Y3 GBP بر روی این نوع از سلول‌های لوسمی می‌تواند بسیار کارآمد باشد.

آنها می‌گویند که این امر می‌تواند پیامدهای معنی داری در درمان لوسمی لنفوبلاستی حاد سلول تی داشته باشد. این نوع سرطان خون بسیار تهاجمی بوده و مسئول 25 درصد از موارد لوسمی‌های لنفوبلاستی حاد است.

طبق گزارش موسسه ملی سرطان، تعداد تخمینی از مرگ و میر بزرگسالان، ناشی از لوسمی لنفوبلاستی حاد در سال 2017 در ایالات متحده 1440 نفر خواهد بود.

یافته‌های آنها اخیرا در Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

No tags for this post.