کلیه تجهیزات فنی در واستوچنی آماده پرتاب است

به گزارش سیناپرس به نقل از اسپاش، در اطلاعیه روسکاسموس ذکر شده هدف اصلی فعالیت‌های انجام شده، آماده‌سازی دستگاه‌ها برای استفاده مجدد است. این اطلاعیه نشان می دهد که کارشناسان و مهندسان در گام اول طبق برنامه قسمت‌های فنی سوختگیری و خنثی سازی مواد شیمیایی را مورد بررسی و آزمایش قرار دادند در مرتبه بعد تجهیزات پرتابی و دستگاه‌های سکوی پرتاب بررسی شد. این بررسی و آزمایش‌ها شامل سیستم هیدرولیک، اعم از گازی و روغنی، دستگاه‌های برقی، مکانیکی و دیجیتالی مجتمع پرتاب در وضعیت‌های مختلف از حداقل تا حداکثر فشار همچنین در زمان‌بندی عادی تا وضعیت فوری و اضطراری می‌شد. این کار در چارچوب دستورالعمل‌های مختلف پرتابی از بهره برداری حداقلی پرسنل تا وضعیت عادی و موقعیت‌های فوق العاده صورت گرفت.

روسکاسموس: کلیه تجهیزات فنی در واستوچنی آماده پرتاب است

متخصصان واستوچنی، آزمایش‌های کلی برای سوختگیری و خنثی‌سازی مواد شیمیایی با ماکت قسمت تقویتی موشک فریگات را نیز انجام دادند. کلیه این فعالیت‌ها زیر نظر متخصصان  دانشکده علمی- تحقیقاتی بارمین و متخصصان روسکاسموس صورت گرفت. همچنین اداره فدرال مراکز زمینی صنعت فضایی، دفتر مهندسی و طراحی پروگرس و شرکت مهندسی موتور بر عملیات نظارت داشتند. تمام مکان‌های آماده‌سازی فنی مرکز فضایی واستوچنی هم در جریان بررسی‌ها فعال بودند.
بررسی و سرویس فنی سالانه مراکز زمینی پرتاب‌های فضایی، یکی از پر دردسرترین و پر مسئولیت‌ترین بخش‌های مراکز تجهیزات ماهواره‌برهای فضایی است که تقریبا در محل‌های پرتاب باید به شکل روزمره انجام شود اما بررسی فنی سالانه تجهیزات پرتابی بطور دقیق و جزء به جزء هر چند ماه یک بار با حضور کارشناسان موسسات مختلف صورت می‌گیرد. آخرین بررسی فنی تجهیزات پرتابی واستوچنی در سه ماه سوم 2016 انجام شده بود.
اولین عملیات پرتابی این مرکز برای ماهواره‌بر‌های سبک و متوسط استفاده می‌شود. در ماه آوریل سال گذشته یک موشک سایوز ماهواره ستاره شناسی لامانوسف را به فضا برد. قرار است از سال ۲۰۲۳ پرتاب‌های سرنشین‌دار با موشک سنگین "آنگارا" و سفینه فضایی چند بار مصرف "فدراتسیا" در آن صورت گیرد. ناو کیهانی "فدراتسیا" که باید برای سفر به مدار زمین و ماه بکار گرفته شود جانشین ناو سایوز خواهد شد. به منظور اسکان نفرات مورد نیاز پایگاه پرتاب‌های فضایی واستوچنی، شهرکی در مجاورت آن به نام  تسیولکوفسکی ساخته خواهد شد.
انتظار می رود که در نهایت روسیه در اواسط دهه 2020 پرتاب‌های خود از بایکونور قزاقستان را خاتمه دهد.

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا