کاشف گازهای بی اثر

ویلیام رمزی متولد 2 اکتبر 1852 در شهر گلاسکو اسکاتلند است. او ابتدا در آکادمی گلاسکو و سپس دانشگاه این شهر تحصیل کرد، سپس به آلمان رفت و در دانشگاه توبینگن به انجام تحصیلات تکمیلی پرداخت. رمزی در دانشگاه توبینگن از پروژه پایان‌نامۀ دکترای خود با موضوع تحقیق در اسیدهای تولوئیک و نیتروتولوئیک دفاع کرد. او پس از فارغ‌التحصیلی در این دانشگاه به گلاسکو برگشت و در کالج اندرسون مشغول به کار شد.  رمزی در سال 1879 برای تدریس شیمی در دانشگاه بریستول انتخاب شد.

ویلیام رمزی همۀ وقت خود را صرف مطالعه در زمینۀ شیمی آلی و گازها کرد. او برندۀ جایزه‌ نوبل شیمی در سال 1904 به دلیل کشف گازهای خنثی بود و همین کشف، او را در تاریخ علم جاودانه کرد.

 

در پی آشنایی ویلیام رمزی با نظریات «جان ویلیام استرات» فیزیکدان انگلیسی، بین این دو دانشمند همکاری‌هایی شکل گرفت. استرات معتقد بود که جرم گاز نیتروژن، وقتی که از فرآیندهای شیمیایی به دست می‌آید، با جرم آن در حالتی که این گاز به شکل ایزوله در هوا قرار می‌گیرد و سایر گازهای شناخته‌شده از آن جدا می‌شوند تفاوت دارد.

ویلیام رمزی به دنبال پیدا کردن دلیل این اختلاف و در روند تحقیقات خود گاز دیگری را شناسایی کرد که تا آن روز ناشناخته بود. رمزی این گاز جدید را «آرگون» نامید.

او با در نظر گرفتن فضاهای خالی جدول مندلیف، در ادامۀ مطالعات خود موفق شد گازهای «زنون»، «کریپتون»، «نئون» و «هلیوم» را کشف کند. در واقع باید گفت که به غیر از گاز «رادون»، تمام گازهای بی‌اثر توسط او کشف شدند.

 

سر ویلیام رمزی، این دانشمند بزرگ اسکاتلندی، در ۲۳ جولای ۱۹۱۶ در اثر ابتلا به بیماری سرطان در انگلستان درگذشت. او در هنگام مرگ 63 ساله بود.

 

گازهای بی‌اثر یا خنثی (گازهای نجیب)، به عناصر هلیوم، نئون، زنون، کریپتون، آرگون و رادون گفته می‌شود که همگی آن‌ها بی‌رنگ و بی‌بو هستند و در گروه A8 جدول تناوبی قرار دارند.

تمامی این گازها تک اتمی هستند و به مقدار کم در اتمسفر یافت می‌شوند (تنها یک درصد از حجم هوا را تشکیل می‌دهند). این گازها نقطه ذوب پایینی دارند و در دمای اتاق به شکل گاز هستند. در میان گازهای خنثی، «رادون» عنصری رادیواکتیو و خطرناک است. همۀ گازهای بی اثر (به استثناء هلیوم) به دلیل داشتن ماکزیمم تعداد الکترون در لایۀ آخر الکترونی خود، تمایل اندکی به گرفتن یا از دست دادن الکترون دارند و در نتیجه، خاصیت پایداری بسیار بالایی را دارا هستند.

 

غزال غضنفری

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا