عامل ژنتیک در جذب پشه ها

پژوهشگران در مطالعه ای جدید به بررسی دوقلوهای همسان و غیرهمسان و میزان علاقه پشه ها به نیش زدن آنها پرداختند. در این آزمایش مشخص شد که احتمال نیش زدن پشه به دوقلوهای همسان تقریبا برابر است. با توجه به اینکه ساختار ژنتیکی دوقلوهای همسان یکی است، می توان این گونه نتیجه گیری کرد که عامل ژنتیکی، نقش مهمی در گزیده شدن توسط پشه دارد.

سالهاست که دانشمندان به دنبال پاسخی برای این پرسش هستند که چرا پشه ها برخی افراد را بیشتر از دیگران نیش می زنند. در این آزمایش جدید گروهی از دانشمندان از 19 دوقلوی غیرهمسان و 18 دوقلوی همسان استفاده کردند. در این آزمایش این دوقلوها باید دست خود را به صورت همزمان در یک ظرف به شکل حرف Y قرار می دادند. هوای این ضرف توسط پمپی مکیده می شد و به این ترتیب بوی بدن افراد به پشه ها می رسید.

سپس تعدادی پشه در این ظرف رها می شدند. نتیجه این آزمایش این بود که تعداد پشه هایی که در دو طرف این ظرف به سمت بوی هر یک از این دوقلوها می رفتند در دوقلوهای یکسان برابر بود. در واقع این طور نبود که پشه ها یک بو را به دیگری ترجیح می دادند.

در مقابل، در مواردی که دوقلوها یکسان نبودند (تشابه ژنتیکی کمتری وجود داشت) توزیع پشه ها در دو سوی ظرف یکی نبود.

پژوهشگران بر این باورند که شاید لازم باشد در آینده ژن های مرتبط با این امر را شناسایی کرد.

این پژوهش در ژورنال PLOS ONE منتشر شده است. 

No tags for this post.