روشی جدید برای درمان سرطان
دکترروی کرتیس (Roy Curtiss) در این باره اظهار داشت که این علاقه برای مدت های مدیدی وجود دارد که با استفاده از میکروب هایی که به صورت ژنتیکی ساخته شده اند بتوان سلول های داخل تومور های جامد را هدف گیری کرده و از بین برد. این مطالعه در صدد این است تا استراتژی هایی را اتخاذ کند که به واسطه آن بتوان سالمونلا را به عنوان بخشی از درمان سرطان بکار برد.
سال های زیادی، دانشمندان می دانستند که برخی از انواع نژادی باکتری ها نظیر سالمونلا می توانند سلول های سرطانی را از بین ببرند و بتوانند نشان بدهند که سالمونلا نه تنها می تواند بر تومور های جامد چیره شود بلکه می تواند یک اثر ذاتی ضد تومور هم از خود نشان دهد. به هرحال محققان به منظور استفاده از سالمونلا به عنوان سلاحی در برابر سرطان در انسان ها، باید به یک تعادل بین امنیت بیمار و اجازه دادن به این باکتری برای از بین بردن سلول های سرطانی برسند زیرا این باکتری عموما به عنوان عامل مسمومیت غذایی شدید شناخته می شود که می تواند باعث عفونت خون و مرگ در انسآنهاشود.
در این مطالعه جدید محققان بر روی اصلاح ساختار لیپو پروتئین (LPS) سالمونلا تمرکز کردند تا این مورد خطرناک را کم اثر کنند. پروتئین LPSکه در غشای بیرونی باکتری وجود دارد یکی از بزرگ ترین بوجود آورندگان مسمومیتی است که تهدیدی برای زندگی فرد تلقی می شود. محققان با استفاده از اصلاح ژنتیک توانستند ژن هایی که در ترکیب LPS وجود دارد را از بین ببرند و سپس سالمونلای اصلاح شده متفاوتی را به منظور دستیابی به چگونگی عملکرد آنها در برابر تومور ها و سلول های سرطانی بر روی موش ها آزمایش کردند. دانشمندان نوع تغییر پذیر خاصی از سالمونلا را شناسایی کردند که در کشتن سلول های سرطانی و کوچک کردن تومور ها بسیار موثر بود و در عین حال قادر به بیمار کردن فرد نیز نبود. در هر حال این نوع تغییر پذیر در کشتن تومور ها در لحظه رسیدن به آن بسیار موثر بود اما توانایی کمی در ساکن شدن بر روی آنها را داشت.
محققان به منظور رفع این مشکل، اصلاح ژنتیکی دیگری را به سالمونلا اضافه کردند که اصلاح جدید به سالمونلا این اجازه را می داد تا به شکلی به موش تزریق شود که به سلول های سالم و عادی صدمه نزند و در عین حال در زمینه ساکن شدن بر تومور ها موفق عمل کند و بعد از ورود به سلول های سرطانی خاصیت سمی و نابودکننده آنها را خود را نشان دهد. دکتر کرتیس در این باره می گوید: «زمانی که سالمونلا از حالت ساکن و ملایم به حالت تهاجمی در می آید به سلول های طبیعی و سالم آسیب نمی رساند اما در عین حال می تواند به سرعت و به محض ورود به تومور ها رشد پیدا کند، تقسیم سلولی خود را آغاز کند و خاصیت سمی خود را نشان دهد. در یک سلول معمولی، سالمونلا خیلی آرام رشد می کند و در طول 24 ساعت یک بار یا دوبار تقسیم می شود اما این باکتری در یک تومور هر ساعت رشد می کند.»
بر اساس گفته های کرتیس اگر این درمان ها بر روی انسان نیز به همین شکل جواب دهد احتمالا میتواند به همراه شیمی درمانی یا پرتو درمانی استفاده شود و تاثیر بسزایی در درمان بیماران سرطانی داشته باشد.
No tags for this post.
