جنگ ناسا با قارچ ها در فضا

دکتر کاستوری ونکاتسواران (Kasthuri Venkateswaran) محقق ارشد آزمایشگاه پیشرانه جت (JPL) ناسا و یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: تحقیقات ما، نخستین گزارش درخصوص اجتماع قارچی – میکروبیوم – موجود در یک زیستگاه شبیه سازی شده برای سکونتگاه های آینده بشر در سیارات دیگر است.

ونکاتسواران افزود: از سکونتگاه بادی شبیه سازی ماه / مریخ (ILMAH) به عنوان یک محیط منحصربفرد و شبیه سازی شده برای تقلید شرایط ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) و سکونتگاه های آینده فضایی در سیارات دیگر استفاده کردیم. در این تحقیقات نشان دادیم که در زمان حضور انسان، تنوع قارچی در این محل ها تغییر می کند.

(سکونتگاه بادی شبیه سازی ماه / مریخ (ILMAH) – تصویر: Microbiome)

حضور طولانی مدت در سکونتگاه های محصور، برای ساکنان تنش زا بوده و می تواند منجر به کاهش پاسخ سیستم ایمنی بدن شود که در این صورت فرد در برابر پاتوژن هایی مانند قارچ، آسیب پذیر می شود.

هدف اولیه از ساخت ILMAH، شناخت تغییرات فیزیولوژیکی، روانشناختی و رفتاری انسان در یک محیط محصور بود. این سکونتگاه به صورت کامل از دنیای خارج مجزا بوده و تنها، هوای تصفیه شده بداخل آن پمپاژ می شد.

سه داوطلب به مدت 30 روز در این سکونتگاه شبیه سازی شده مستقر شدند. محققان با هدف بررسی تغییر در اجتماعات قارچی در زمان حضور انسان، از داوطلبان خواستند که در بازه های مختلف زمانی و از بخش های مختلف سکونتگاه نمونه جمع آوری کنند. از 8 محل و در 4 بازه زمانی (پیش از آغاز سکونت، روز 13، روز 20 و روز آخر سکونت)، نمونه ها جمع آوری شدند. سکونتگاه به صورت هفتگی با دستمال های ضد باکتری تمیز می شدند.

محققان دریافتند، انواع خاصی از قارچ – شامل پاتوژن های شناخته شده ای که در بدن انسان ساکن شده و باعث بروز آلرژی، آسم و عفونت های پوست می شوند – در زمان حضور انسان در سکونتگاه ILMAH، با افزایش جمعیت مواجه شدند.

ونکاتسواران تأکید کرد: قارچ ها قادر به تحمل شرایط بسیار خشن و زنده ماندن در محیط های سخت مانند بیابان، غار، سایت های حوادث اتمی هستند و به سختی در محیط های بسته نابود می شوند. درک تغییرات و نحوه نجات یافتن گونه های مختلف قارچی در محیط هایی مانند ILMAH از اهمیت زیادی برخوردار است، چراکه می تواند شرایط زیستگاه را وخیم تر کند.   

آگاهی از تغییرات جوامع قارچی در زمان حضور انسان، برای انجام اقدامات مناسب با هدف حفاظت از سکونتگاه های آینده فضایی از جمله ISS و ILMAH، همچنین حفظ سلامت فضانوردان بسیار ضروری است.

نتایج این مطالعه در مجله Micribiome منتشر شد.

 

مترجم: معصومه سوهانی

منبع: phys.org

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا