لازمه اقتدار اقتصادی، «صاحب فناوری شدن» است

به گزارش سیناپرس، دکتر طیبی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اقتدار اقتصاد دانش‌بنیان کُره و ارتقای توسعه فناوری در صنعت چین و این که این دو کشور  به درستی دریافتند که لازمه رسیدن به اقتدار اقتصادی پایدار، صاحب فناوری شدن است، گفت: بر اساس عدالت خداوند، همه انسان‌ها کم و بیش دارای بهره‌های هوشی شبیه هم هستند، اما روش شکوفا کردن استعدادهای مردم بستگی به برنامه‌ریزی‌ مدیران در هر جامعه و کشور دارد. چین، کُره و کشورهای مشابه تصمیم به پیشرفت دانش‌بنیان گرفته‌اند و هم تن به برخی از الزامات آن داده‌اند و هم بسیار هوشمندانه و هم بلند مدت، برنامه‌ریزی کرده‌اند. برنامه‌ریزی‌های هوشمندانه آنها در کُره بسیار خوب جواب داده است و در چین هم در حال نتیجه‌گرفتن از برنامه‌ریزی‌های خود هستند.

وی در مورد مشکلات توسعه فناورانه و چگونگی رفع آنها و الزامات پیشرفت دانش‌بنیان در کشور اظهار کرد: ضرورت اقتدار اقتصاد مقاومتی صاحب فناوری شدن است. فناوری را یا باید خودمان کسب کنیم و یا از صاحبان خارجی فناوری به روش‌های مختلف بگیریم. آسانترین راه برای صاحب فناوری شدن گرفتن آن از خارجی‌ها در مقابل واگذاری بخش معقولی از بازار به آنها، یا خرید دانش فنی و یا رسوب فناوری از طریق سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی است.

عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان این که تولید داخلی فناوری هم زمان‌بر است و هم پذیرش آن توسط مدیران و کارشناسان داخلی چه سوپر اصلاح‌طلب و چه سوپر اصولگرا سخت و به کندی صورت می‌پذیرد، افزود: تجربه ما در جهاد دانشگاهی نیز دقیقاً مؤید این موضوع است که به علت عدم تزریق به موقع منابع پژوهشی زمان اتمام پژوهش‌های کاربردی بسیار طولانی می‌شود و هم در صورت تبدیل نتیجه پژوهش به فناوری، فاصله بین تولید فناوری و کاربرد آن بسیار زیاد است. البته این موانع کاملاً بر طرف شدنی هستند و به اراده مدیران بستگی دارد. اما در کار مشترک با شرکت‌های خارجی هم پذیرش ما توسط کارفرمایان بسیار آسانتر صورت گرفته و هم حتی در صورت عدم تمایل خارجی به انتقال فناوری، به راحتی دانش و تجربیات آن‌ها انتقال یافته است.

دکتر طیبی ادامه داد: کُره از زمان "ژنرال پارک" تصمیم گرفت با برنامه‌های هوشمندانه و با اولویت گذاری، هم صنایع خود را توسعه داده و هم صاحب فناوری شود و چون الزام ایدئولوژیکی در ارتباط و همکاری با هیچ کشوری نداشت از همه روش‌ها برای صاحب فناوری شدن استفاده کرد. چین هم از وقتی که اجازه ورود شرکت‌های خارجی به کشورش را داد، براساس برنامه بسیار هوشمندانه و به روش‌هایی که ذکر کردم، در بسیاری از زمینه‌ها صاحب فناوری شد.

رییس جهاد دانشگاهی خاطرنشان کرد: در گزارشی از یکی از اداره‌های امنیتی آمریکا در وزارت بازرگانی این کشور که آن را مطالعه کردم که این اداره مطلع شده بود که بسیاری از شرکت‌های های‌تک آمریکایی، در مقابل واگذاری بخش کمی از بازار چین به آنها، فناوری‌های پیشرفته خود را به چینی‌ها انتقال داده بودند و این اداره زمانی به فکر جلوگیری از این کار کرد که بسیاری از فناوری‌ها منتقل شده بودند. این موضوع حاکی از اداره چینی‌ها برای صاحب فناوری شدن و تبدیل اراده به عمل با استفاده از همه روش‌های در اختیار آنها است.

دکتر طیبی در مورد این که چگونه این اراده و الزامات در کشور ما حاکم می‌شود، گفت: انقلاب ما اگر چه یک انقلاب ایدئولوژیک است، اما به جز منع رابطه با رژیم غاصب صهیونیستی، در صورت حفظ احترام متقابل، با کشور دیگری منع رابطه نداریم. اما تحریم بحث دیگری است که به درستی در دولت تدبیر و امید تلاش می‌شود بر اساس مصالح ملی کشور و زیر نظر رهبر معظم انقلاب برداشته شود.

وی یادآور شد: هر کسی مدعی شود تحریم به نفع پیشرفت کشور است، یقیناً با الزامات پیشرفت دانش‌بنیان آشنا نبوده و از مشکلات فرهنگی، اجتماعی و ساختاری توسعه فناوری بومی مطلع نیست. لذا باید دولت تلاش کند به جز برخی از کشورها که دشمنی آشکار با ما دارند، با اجرای برجام رابطه اقتصادی با سایر کشورها برقرار شود. اما در مورد شکل‌گیری اراده پیشرفت دانش‌بنیان در کشور، این اراده در مسئولین ارشد نظام شکل گرفته شده است، اما متأسفانه سیاسی شدن بیش از حد کشور امکان اجماع بر سر مصالح ملی و برنامه‌ریزی‌های دراز مدت برای پیشرفت را از بین برده است.

رییس جهاد دانشگاهی در پایان تصریح کرد: تا بحال سابقه نداشته است که با هر تصمیمی و حتی تصمیمات اقتصادی یک دولت این گونه به صورت صفر و صدی برخورد شود. یعنی عده‌ای خود را مصلح و طرف مقابل را خائن بدانند. در حال حاضر با توجه به اعتقاد رئیس جمهور به پیشرفت دانش‌بنیان کشور و حمایت رهبر معظم انقلاب، بهترین روش برای حاکم شدن اراده پیشرفت دانش‌بنیان و فراهم شدن الزامات آن انتخاب مدیرانی برای دولت آینده است که اعتقاد و باور به اهمیت فناوری و استفاده از همه روش‌های تحت اختیار برای صاحب فناوری شدن داشته باشند. مدیران اگر این باور قلبی را نداشته باشند، اگر حتی بندهای انتقال فناوری در قرارداد با خارجی بگذارند، این انتقال عملی نخواهد شد. در بسیاری از قراردادهای قبلی هم بندهای انتقال فناوری گنجانده شده بود. ولی چون براساس اعتقاد و باور قلبی گنجانده نشده بودند، اجرایی هم نشدند.

No tags for this post.