شاخه جدید در شجره نامه سیارات فراخورشیدی
از اواسط دهه 1990 میلادی، زمانی که نخستین سیاره در اطراف ستاره شبه خورشید کشف شد، ستاره شناسان درحال گردآوری مجموعه بزرگی از سیارات فراخورشیدی (exoplanets) بوده اند و تاکنون، وجود حدود 3500 سیاره تأیید شده است.
از آغاز فعالیت تلسکوپ فضایی کپلر در سال 2009، تاکنون بیش از 2300 سیاره فراخورشیدی شناسایی و تأیید شده اند. کپلر متخصص شناسایی سیارات نزدیک به ستارگان آنها است. اغلب این سیارات در فاصله بسیار نزدیک به ستاره – حتی نزدیک تر از عطارد به خورشید – درحال مدارگردی هستند.
اغلب این سیارات فراخورشیدی اندازه ای بین اندازه زمین و نپتون – که 4 برابر زمین است – دارند؛ اما تاکنون مشخص نشده بود که این سیارات در دو گروه مجزا از لحاظ اندازه جای می گیرند.
در مطالعه اخیر، محققانی از دانشگاه های کالیفرنیا در برکلی، هاوایی، هاروارد، پرینستون و مونترال، به سرپرستی موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech)، از داده های مأموریت کپلر ناسا و رصدخانه کک (W. M. Keck) برای کشف طبقه بندی سیارات فراخورشیدی استفاده کردند.
جمع آوری داده های طیفی در ستارگانِ میزبان 2000 سیاره کپلر، سال ها به طول انجامید. داده های طیفی، امکان اندازه گیری دقیق اندازه ستارگان کپلر را فراهم کرد و در عین حال، این اندازه گیری ها به محققان اجازه داد تا اندازه دقیق سیارات درحال چرخش در مدار این ستارگان را تعیین کنند.
محققان در تحقیقات خود دریافتند، اکثر سیارات فراخورشیدی که تاکنون کشف شده اند، در دو گروه مجزا از لحاظ اندازه جای می گیرند: سیارات شبه زمین سنگی و مینی نپتون های بزرگ تر. این سیارات فراخورشیدی درست مشابه روشی که زیست شناسان برای شناسایی گونه های جدید جانوری استفاده می کنند، طبقه بندی شدند.
(تصویر: NASA)
اریک پتیگورا، یکی از نویسندگان این مطالعه اظهار داشت: «در منظومه شمسی هیچ سیاره ای با اندازه ای بین زمین و نپتون وجود ندارد. یکی از کشفیات جالب کپلر نشان می دهد، تقریبا هر ستاره دارای دست کم یک سیاره بزرگتر از زمین، اما کوچکتر از نپتون است.»
این مطالعه نشان می دهد، اولویت اصلی کهکشان راه شیری، داشتن دو نوع سیاره است: سیارات سنگی تا 1.75 برابر اندازه زمین و مینی نپتون های گازی که 2 تا 3.5 برابر اندازه زمین هستند و در این کهکشان، به ندرت سیاراتی با اندازه بین این دو گروه دیده می شود.
اندرو هاوارد، استاد نجوم موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) و محقق ارشد این مطالعه گفت: «این یک تقسیم بندی اصلی در شجره نامه سیارات (فراخورشیدی) است.
نتایج این مطالعه در The Astronomical Journal منتشر شد.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: phys.org
No tags for this post.
