رژیم غذایی زیر دریا برای تمرین ماموریت‌های فضایی
به گزارش سیناپرس از ایسنا و به نقل از گیزمگ، دکتر دومینیک آگوستینو، محقق دانشگاه فلوریدای جنوبی، برای کمک به وضعیت سلامت خدمه ماموریت‌های آینده این کار را انجام خواهد داد.
یکی از راه‌های کلیدی ناسا برای تمرین ماموریت‌های فضایی سرنشین دار، عملیات "انجام ماموریت در شرایط سخت ناسا" یا "نیمو"(NEEMO) است.
محققان ناسا برای انجام این آزمایشات از آزمایشگاه "آکواریوس"(Aquarius) به عنوان تنها آزمایشگاه و پایگاه زیرآبی در جهان استفاده می‌کنند که اندازه‌ای برابر با ایستگاه فضایی بین‌المللی دارد.
این پایگاه در ۴.۵ کیلومتری سواحل دریایی حفاظت شده فلوریدا و در عمق ۲۰ متری آب قرار دارد. آکواریوس شرایط لازم برای زندگی در زیر آب را برای دانشمندان و محققان فراهم می‌کند. این پایگاه در اواسط دهه ۱۹۸۰ به وسیله "اداره ملی اقیانوسی و جوی" (NOAA) ساخته و در سال ۱۹۹۶ بازسازی شد.
آگوستینو، که تاثیر شرایط سخت بر روی بدن انسان را مطالعه می‌کند، تنها شرکت‌کننده غیر عضو ناسا(آژانس فضایی آمریکا) یا ایسا(آژانس فضایی اروپا) در NEEMO که در تاریخ 18 ژوئن رژیم غذایی ویژه‌ای را بر اساس فرمولاسیون مکمل "کتون" خواهد گرفت تا بدن خود را در وضعیت رژیمی"چربی بالا و هیدروکربن پایین"((nutritional ketosis قرار دهد. این شرایطی است که بدن به جای گلوکز به عنوان سوخت اصلی، چربی می سوزاند.
کتوزیز حالتی از متابولیسم است که ذخیره گلوکز بدن برای سیستم عصبی مرکزی کافی نیست. بنابر این سیستم عصبی مرکزی به منبع جایگزین انرژی نیاز دارد. بنابراین کبد مجبور می‌شود چربی را به اسیدهای چرب و اجسام کتونی تبدیل کند.
کتون‌ها موادی هستند که در مواردی که بدن شما قادر نباشد انرژی کافی از قند به دست آورد و مجبور شود از چربی‌ها برای تامین انرژی مورد نیاز خود استفاده کند، ساخته می‌شوند. هنگامی که انسولین کافی برای ورود گلوکز (قند) به درون سلول‌ها وجود نداشته باشد، بدن به اجبار چربی‌ها را شکسته و از آنها به عنوان منبع انرژی خود استفاده می‌کند. با آزاد شدن چربی‌ها مواد کتونی در کبد تولید و وارد جریان خون می‌شوند. این مواد که سمی هستند در خون بالا رفته و در ادرار دفع می‌گردند. مقادیر بالای مواد کتونی به پیدایش وضعیت مرضی خطرناکی منجر می‌شود که به آن کتواسیدوز گفته می‌شود.
با نگه داشتن بدن در این وضعیت سلول‌ها قادر به حفظ "دی.ان.ای" ( DNA ) در مقابل آسیب و در محیط پر تنش آبی خواهند بود.
این در حالی است که سایر کسانی که آگوستینو را در این ماموریت همراهی می‌کنند از یک رژیم غذایی معمولی و منظم پیروی کرده و در نهایت اطلاعات مرتبط با میکروبیوم روده آگوستینو ، وضعیت بدن، توانایی انجام وظایف شناختی، بینایی، کیفیت خواب و سایر پارامترهای فیزیولوژیکی آنها جمع آوری شده و مورد بررسی قرار می‌گیرد.
امید است که این رژیم‌های غذایی بتوانند به فضانوردان برای مقابله با خطرات عصبی ناشی از تابش‌های کیهانی، اکسیژن کم و استرس زندگی در داخل محدوده یک فضاپیما کمک کنند.
No tags for this post.
