تبعات خروج آمریکا از قرارداد پاریس
به باور کارشناسان، تصمیم دانلد ترامپ مبنی بر خروج ایالات متحده آمریکا از قرارداد پاریس، آسیب های اجتناب ناپذیری بر بدنه تجارت و پژوهش های علمی در امریکا و همچنین سلامت و بهداشت مردم در این کشور و همچنین اعتبار بین المللی آن وارد خواهد کرد. موضوع مهم دیگری که در این میان مطرح می شود، تاثیرات بین المللی این تصمیم بر تلاش جهانی کاهش دو درجه ای دما است. به بیان دیگر باید این موضوع به طور دقیق بررسی شود که آیا تصمیم ترامپ برای تمام مردم دنیا عواقبی ناخوشایند دارد؟
رهبران کشورهای مختلف جهان از جمله باراک اوباما رئیس جمهور پیشین ایالات متحده امریکا با پذیرفتن تبعات ناخوشایند گرمایش زمین، تصمیم گرفتند تا نهایت تلاش خود را در برابر این موضوع انجام داده و از طریق کاهش آلاینده های جوی، طی سه سال آینده به طور خاص و طی برنامه ای دراز مدت تا سال 2070 از گرم شدن کره زمین جلوگیری کنند. این موضوع یک برنامه بلند مدت محسوب شده و به طور خاص حوزه های انرژی و صنایع در سال های اخیر متحمل تغییرات و دگردیسی و افزایش رویکرد استفاده از انرژی های پاک شده اند که بخش عمده ای از آن به ایالات متحده آمریکا ارتباطی نداشته و مربوط به سایر مناطق جهان است.
بر اساس قرارداد پاریس میزان تولید آلاینده های جوی باید تا سال 2070 میلادی به صفر برسد و در حال حاضر میزان تولید جهانی دی اکسید کربن در سال، 40 گیگا تن بوده و ایالات متحده آمریکا دومین کشور بزرگ تولید کننده این آلاینده ها در جهان محسوب می شود. این کشور به تنهائی در طول سال یک و نیم گیگا تن دی اکسید کربن تولید می کند که این ماده می تواند برای صدها تا هزاران سال در اتمسفر کره زمین باقی بماند.
موضوع نخستی که باید در این رابطه در نظر داشت، کاهش شدید استفاده از زغال سنگ در صنایع به طور خاص در کشورهای چین و آمریکا است. مساله ای که ترامپ در رقابت های انتخاباتی خود به آن اشاره کرده و اعلام کرد صنعت زغال سنگ آمریکا در حال مرگ است و وی تلاش خواهد کرد آن را احیا کند. این موضوع در حالی است که طی سال های اخیر در سراسر دنیا نیروگاه های مبتنی بر سوخت زغال سنگ، بازنشسته شده و از رده خارج شده اند، قیمت این سوخت افزایش یافته و میزان تولید معادن زغال سنگ در جهان با کاهشی بی سابقه رو به رو شده است.
مقارن با همین موضوع، هزینه انرژی های تجدید پذیر نیز با کاهشی مناسب همراه شده است که اصلی ترین دلیل آن را می توان سرمایه گذاری های کلان چین در این زمینه دانست. به این ترتیب علی رغم خروج آمریکا از قرارداد پاریس، همچنان پیش بینی می شود که با وجود رشد اقتصادی در سراسر دنیا، شاهد کاهش روز افزون تولید آلاینده های جوی باشیم. این روند موجب شده است تا امیدها برای کاهش میزان تولید جهانی کربن و تحقق اهداف تعیین شده برای سال 2020 افزایش یافته و رسیدن به این هدف امکان پذیر باشد.
اقتصاد سبز
علی رغم تصمیم اخیر ترامپ مبنی بر خروج از قرارداد پاریس، نهضت مبتنی بر اقتصاد سبز در همه جای جهان از جمله ایالات متحده آمریکا به وجود آمده و در هفته های اخیر، شرکت های مشهور تجاری از جمله جنرال الکتریک و اکسون موبیل اعلام کردند بر خلاف نظر ترامپ، به قرارداد پاریس وفادار خواهند ماند. شرکت های اپل و فیسبوک نیز اعلام کردند به تعهد خود مبنی بر استفاده صد در صدی از سوخت های پارک وفادار بوده و طی چند سال آینده این موضوع محقق خواهد شد. .
از سوی دیگر برخی ایالت های آمریکا نیز اعلام کردند به تصمیم ترامپ اهمیتی نداده و به طور ایالتی قوانین مبتنی بر قرارداد پاریس را اجرا خواهند کرد. در همین رابطه جری براون فرماندار کالیفرنیا با غلط خواندن تصمیم ترامپ اعلام کرد این ایالت قوانین مبتنی بر قرارداد پاریس را رعایت خواهد کرد. این موضوع از این نظر دارای اهمیت است که کالیفرنیا دومین ایالت تولید کننده گازهای گلخانه ای در آمریکا و ششمین شهر اقتصادی بزرگ دنیا محسوب می شود. فرماندار این ایالت اعلام کرد هدف ما دستیابی به امکان پذیر شدن تولید 50 درصد از انرژی مورد نیازمان از طریق انرژی های تجدید پذیر تا سال 2030 است.
تاثیرات تصمیم ترامپ
باید در نظر داشت که موارد فوق به این معنی نیست که تصمیم دانلد ترامپ مبنی بر خروج از قرارداد پاریس، فاقد تاثیرات منفی بر ادامه روند تغییرات آب و هوائی و گرمایش زمین است. این موضوع را باید به خاطر داشت که میزان تولید آلاینده های جوی باید تا سال 2070 میلادی به صفر برسد و در حال حاضر میزان تولید جهانی دی اکسید کربن در سال، 40 گیگا تن بوده و ایالات متحده آمریکا دومین کشور بزرگ تولید کننده این آلاینده ها در جهان محسوب می شود. این کشور به تنهائی در طول سال یک و نیم گیگا تن دی اکسید کربن تولید می کند که این ماده می تواند برای صدها تا هزاران سال در اتمسفر کره زمین باقی بماند. متاسفانه باید پذیرفت که با اعلام این تصمیم ایالات متحده آمریکا، امکان دستیابی به هدف مبتنی بر به صفر رسیدن آلاینده های جوی تا سال 2070 غیر ممکن خواهد شد. استفاده از انرژی های تجدید پذیر و توقف استفاده از زغال سنگ بسیار مهم هستند اما برای دستیابی به هدف نهائی کفایت نمی کنند. هدف نهائی در این طرح، پیدا کردن راهی با توقف مصرف گاز، نفت، بنزین و سایر سوخت های فسیلی در صنایع، خودروها و هواپیما ها است. تحقق این موضوع نیازمند برداشتن گامهائی بلند و جدی در استفاده گسترده از سوخت های تجدیدپذیر است.
در حال حاضر با وجود ترامپ در کاخ سفید تنها یک گزینه عملی وجود دارد، فعالیت های مفید اطرافیان وی برای تغییر موضوع آمریکا و استفاده از تمامی ظرفیت ها و اهرم های سیاسی در سطح بین الملل برای تغییر این تصمیم.
منبع: newscientist
ترجمه: احسان محمدحسینی
No tags for this post.
