افزایش عمر و کارآیی باتری های قابل شارژ

گارپریت سینگ(Gurpreet Singh)  استاد مهندسی مکانیک دانشگاه کنکاس ایالات متحده به همراه تیم تحقیقاتی خود بر روی باتری های قابل شارژ لیتیوم مشغول کار هستند و سعی در ترکیب لیتیوم با مولیبدن دی سولفید (MoS2) دارند. دانشمندان این ترکیب را با تلفیق یک اتم مولیبدن ( عنصر 42 جدول اتمی مندلیف) که در دو طرف توسط اتم های سولفور احاطه شده است، انجام داده اند.

آخرین یافته این تیم تحقیقاتی نشان می دهد سیلیکون پوشیده شده با ورق های مولیبدن، دی سولفید ثبات بیشتری به عنوان باتری از خود نشان می دهند و انرژی تلف شده کمتری دارد.

این دستاور جدید در مجله علوم طبیعی به چاپ رسیده است. تیم تحقیقاتی دکتر سینگ مشاهده کردند ورق های مولیبدن دی سولفید ،بیش از دو برابر لیتیوم انرژی ذخیره می کنند و به هنگام شارژ زمان کمتری را صرف می کنند. در باتری های لیتیومی، سولفور به عنوان الکترولیت باتری عمل می کند و محققان متوجه شدند که سولفور موجب اتلاف انرژی در این باتری ها می گردد.

 محققان با جایگزین کردن ورقه های کوچک مولیبدن دی سولفید به همراه لایه های سرامیکی به نام سیلیکون به جای سولفور به دنبال کاهش اتلاف انرژی در باتری ها هستند.

سینگ و گروه تحقیقاتی اش می خواهند بر روی به کار گرفتن باتری های مولیبدن دی سولفید در دستگاه های الکترونیکی که نیاز به شارژ شدن پیاپی دارند مانند تلفن همراه آزمایش های بیشتری انجام دهند تا دریابند که چگونه می توان ظرفیت باتری های قابل شارژ را افزایش داد.

منبع

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا