راکتور همجوشی: یک قدم نزدیکتر

راکتور Alcator C-Mod بنا که بود بعد از 23 سال آزمایش بازنشسته شود، اما آزمایش‌های آن ما را یه قدم به داشتن یک منبع واقعا پاک انرژی نزدیک‌تر کرده است. محققان بیشتر از نیم قرن است که در آرزوی راکتورهای همجوشی هسته‌ای هستند. اما افسار زدن به قدرت خورشید درون یک راکتور پایدار تولید انرژی از ما فرار می‌کند. هجوشی پایدار هسته‌ای شامل تراکم پلاسمای ذرات، زمان محدودیت آن، دمای آن و رسیدن به حدی خاص از دما است که واکنش در آن به صورت پایدار ادامه یابد. برای این رخداد پلاسما باید به شدت داغ (بیشتر از 30 میلیون درجه سانتیگراد) شود و در حجمی ثابت زیر فشاری بسیار شدید پایدار بماند. تنظیم فشار پلاسما یکی از بزرگترین چالش‌های موجود در راه رسیدن به راکتورهای همجوشی است.

به گزارش MITnews حالا به لطف محققانی که روی راکتور Alcator C-Mod کار می‌کنند، ما یک قدم به این موضوع نزدیک‌تر شده‌ایم. این تیم موفق شدند وبرای نخستین بار در دمای بالای 35 میلیون درجه سانتیگراد به فشار بالای 2 اتمسفر دست یابند. این رکورد در آخرین آزمایش این راکتور قبل از بازنشستگی به دست آمده است. مدیر مرکز فیزیک پلاسمای MIT می گوید دست‌آورد این راکتور ما را یک قدم به داشتن یک راکتور همجوشی نزدیک‌تر کرده است. این دست‌آورد روی‌کرد میدان مغناطیسی برای مهار پلاسما را تایید می‌کند. همجوشی هسته‌ای کاندیدای اصلی تولید انرژی پاک و غیر کربنی نامحدود روی زمین است. مراکز متعددی با تکنیک‌های مختلف برای مهار فشار و دمای پلاسما در جهت دست‌یابی به یک واکنش پایدار همجوشی فعالیت می‌کنند. اما تا به حال روش مغناطیسی موفق‌ترین روی‌کرد در مهار پلاسما بوده است. این روش برخلاف راکتورهای شکافت هسته‌ای که مقادیر زیادی پسماند خطرناک هسته‌ای تولید می‌کنند، هیچ پسماند خطرناکی تولید نمی‌کند. 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا