تاثیر مخرب تلفن‌های هوشمند بر زمین

تلفن‌های هوشمند در مدت زمانی کوتاه تاثیری غیر قابل انکاری روی زندگی ما و جهان گذاشته‌اند. فقط 10 سال قبل ما با دوربین عکس می‌گرفتیم و از نقشه‌های کاغذی برای پیدا کردن مسیرمان استفاده می‌کردیم. حتی برای ارتباط با فامیل و دوستان از سیستم پیام کوتاه استفاده می‌کردیم.

اگر شما جزء 2 میلیارد نفری در جهان هستید که حالا از تلفن‌های همراه هوشمند استفاده می‌کنند، شانس به خاطر آوردن نخستین تلفن هوشمندتان بالا است؛ حتما به خاطر می‌آورید که زندگیتان چطور تغییر کرد وقتی ناگهان تلفنتان به اینترنت وصل و تبدیل به ابزاری برای یافتن راهتان، فرستادن ایمیل و در تماس بودن با عزیزانتان و پاسخ گویی به کنجکاوی‌‌های تصادفیتان شد؟

به خاطر می‌آورید که کی دومین یا سومین تلفن هوشمندتان را گرفتید؟ آیا به خاطر می‌آوردی از سال 2007 تا به حال چند تلفن هوشمند داشته‌اید؟ می‌دانید داشتن این ابزارها برای زمین به چه معنا است؟

چرخش سریع در تولید این ابزار منجر به سود زیاد برای تولید کنندگان و البته ضرر و آسیب زیاد برای مردم و زمین شده است

می‌خواهیم به شما نشان دهیم ‌که از معرفی نخستین تلفن هوشمند توسط اپل در سال 2007 به حال چه تعداد تلفن هوشمند در زمین تولید شده و جوابش ممکن است شگفت زده‌تان کند؛ بیشتر از 7 میلیارد دستگاه. این عدد به این معنا است که اگر همه تلفن‌های همراه هوشمند هنوز کار می‌کردند، تقریبا همه روی زمین تلفن هوشمند داشتند.

البته که این‌طور نیست و متوسط استفاده از تلفن هوشمند در آمریکا 2  و به طور متوسط در جهان 3 سال است، علیرغم این واقعیت که این دستگاه‌ها می‌توانند برای مدت طولانی‌تری کار کنند. کاربران تلفن‌های همراه اغلب پیش از موعد واقعی برای خرید یک تلفن هوشمند جدید اغوا می‌شوند. دلایلش هم کم و بیش مشخص است؛ وسوسه داشتن وسیله نو، داشتن پول اضافی، خراب شدن یک بخش تلفن مثل نمایشگر یا باطری و یا به قول خودشان همراهی با سیل –ویرانگر- تکنولوژی روز که سر باز ایستادن ندارد. البته باید قبول کرد هزینه تعمیر با جایگزینی قطعه خراب توسط کمپانی‌های آنقدر بالا برده شده تا افراد ترغیب به خرید وسیله جدید شوند. با این روند مصرف کنندگان تلفن همراه به طورمتوسط 29 تلفن هوشمند در زندگیشان مصرف خواهد کرد. اما روی دیگر این مصرف بیش از اندازه چیست؟

بازیابی و استفاده مجدد ووسایل الکترونیک هنوز به صورت دستی انجام می شود

معدنچیان در چشم‌اندازها و بلکه کشورهای دوردست میلیون‌ها میلیون تن سنگ معدنی از فلزات ارزشمند استخراج می‌کنند، که در این دستگاه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. از آن‌جا این مواد با یک سیستم پیچیده مورد پالایش، فرآوری قرار گرفته و راهی زنجیره تامین سازندگان تلفن همراه می‌شوند. کارگران در کارخانه‌های سازنده وسایل الکترونیک معمولا بدون این‌که بدانند در معرض مواد شیمایی خطرناکی قرار می‌گیرند که زندگیشان را خطر می‌اندازد. علاوه بر این انرژی مورد نیاز این تاسیسات به وسیله الکتریسیته‌ای تامین می‌شود، که از سوزاندن سوخت‌های فسیلی به دست آمده است که در نهایت باعث تغییرات اقلیمی خواهد شد. تولید فلزات ارزشمند و فرآوری آن مقادیر زیادی مواد سمی را راهی جریان آب زیرزمینی یا دریا می‌کند. این مواد سمی در نهایت با محصولات کشاورزی یا دریایی با سفره غذای ما باز می‌گردند و در برخی مناطق آب‌ها را بیش از اندازه آلوده‌اند. نبود یک سیستم بازیافت مناسب باعث شده است تا پسماند‌های خطرناک الکترونیک امروز به یکی از معضلات مهم سلامتی و بهداشتی جهان تبدیل شود.

در گزارش جدید صلح سبز با عنوان؛« از هوشمندی تا بی‌حسی؛ تاثیر جهانی 10 سال استفاده از تلفن‌های هوشمند» مشکلات سیستم فعلی تولید تلفن‌های هوشمند به خوبی شکافته شده است. در زیر می‌توانید برخی از یافته‌های این گزارش را به صورت تیتر وار ببینید؛

  • از سال 2007تا به حال 7.1 میلیارد تلفن هوشمند تولید شده است
  • بیشتر از 60 عنصر به طورمعمولی در ساخت تلفن‌های هوشمند مورد استفاده قرار می‌گیرند؛ در حالی که میزان این عناصر در هر دستگاه به نظر کم می‌رسد، تاثیر جمعی معدنکاری و فرآوری این فلزات ارزشمند برای تولید این تعداد دستگاه بسیار چشم‌گیر است.
  • تنها در سال 2014 زباله الکترونیک ناشی از ابزارهای کوچک الکترونیک مثل تلفن‌های هوشند بر 3 میلیارد متر مکعب بالغ شده است، در حالی که تنها 16درصد زباله‌های الکترونیک جهان بازیابی می‌شوند.
  • تنها دو دستگاه (فیرفون و ال‌جی جی5) از بین 13 دستگاه مورد بازبینی قرار گرفته باطری‌های قبل تعویضی دارند که به سادگی و با قیمت مناسب جایگزین می‌شوند. این به این معنی است که مصرف کنندگان به دلیل مشکلات و قیمت بالا مجبور به جایگزینی کل وسیله هستند.
  • در پایان عمر هر دستگاه هوشمند، طراحی فعلی بازیابی وسیله غیر قابل استفاده از دشوار می‌کند. استفاده از پیچ و چسب در باطری‌ها از جمله معضلات است. از سوی دیگر تلفن‌های هوشمند معمولا خرد شده و برای ذوب فرستاده می‌شوند. در این فرآیند میزان کمی از فلزات ارزشمند بازیابی می‌شوند و بقیه بدون مصرف باقی می‌مانند.
  • فرخوان اخیر برای باطری‌های گالاکسی نوت 7 سامسونگ مثل مناسبی از مدل فعلی تولید تفن‌های هوشمند است.طراحی عجولانه و چرخه تولید منجر به اشتباهات هزینه‌بری خواهد شد. بعد از تحقیقات مشخص شد نقش در باطری‌ها به دلیل عجله در فرآیند تولید برای عقب نماندن از رقبا بوده است. بازگشت تلفن‌ها تصمیم درستی بود، اما حالا سامسونگ باید تصمیم بگیرد که می‌خواهد با 4.2 میلیون وسیله دست دوم برگشت خورده چه کند.
  • از پاییز 2016 صلح سبز فراخوانی برای تولید کنندگان در جهت استفاده مجدد و بازیابی صادر کرده است. تا امروز سامسونگ هیچ نقشه‌ای در این جهت طراحی نکرده است.

پتیشن اعتراض به سامسونگ برای عدم بازیابی محصولاتش را اینجا پیدا و امضا کنید

مجموعه این عوامل نشان می‌دهد، جهان به یک تصمیم جدی برای تغییر در شیوه تولید وسایل الکترونیک ومخصوصا گوشی‌ها و تبلت‌هاش هوشمند نیاز دارد. تعیین مالیات سنگین برای تولید کنندگانی که تاسیسات بازیابی و استفاده مجدد و برنامه مناسبی در این جهت ندارند یک راه‌حل مناسب محسوب می‌شود. همچنین کشورها می‌توانند قوانینی علیه این تولید کنندگان تصویب کنند. اما پیش از آن همه مصرف کنندگان هستیم که باید تصمیم بگیریم می‌خواهیم با زمین هوشمندانه برخورد کنیم یا نه.

علی رنجبران

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا