ساخت جاذب زیستی از پوست مرکبات

به گزارش سیناپرس به نقل از زیست فن، محققان برای نیل به این هدف، به کمک فرآیندهای مخصوص، ابتدا پوست پرتقال را متخلخل نمودند و سطح داخلی آن را گسترش دادند، سپس سطح آن را با تثبیت گروه های عاملی، اصلاح نمودند.

پوست پرتقال ابتدا خرد و خشکانده شد، سپس به کمک فرآیند افت فشارِ ناگهانیِ کنترل شده (DIC)، پوست پرتقال خشک شده متخلخل گردید و سطح داخلی آن افزایش یافت. در این فرآیند از یک محفظه که در واقع نوعی راکتور است(DIC Reactor) ، استفاده می شود. در این محفظه ابتدا فشار، با تزریق بخار اشباع شده، به ۳bar می رسد. سپس بعد مدتی اندک، با ایجاد خلاء، فشار به ۳۰mbar می رسد. افت فشار ناگهانی باعث تخلخل یافتن و گسترش سطح داخلی پوست پرتقال خشک می شود. این افت فشار ناگهانی چندین بار باید تکرار گردد تا تخلخل و سطح داخلی مطلوبی حاصل گردد. در نهایت در کنار افزایش تخلخل، سطح داخلی به ۲.۲۵ m^2/g رسید که قبل این فرآیند m^2/g 1.29 بود.

بعد از ایجاد تخلخل و گسترش سطح داخلی، محققین به کمک سیتریک اسید و سدیم هیدروکسید، سطح پوست پرتقال تخلخل یافته را عامل دار نمودند.

پارامترهای کلیدی تمامی مراحل به کمک طراحی آزمایش، بهینه یابی شدند. در نهایت جاذب زیستی حاصل شده، کارآیی مناسبی از خود در جذب مس و فنول، نشان داد. میزان جذب مس به۱۰۶.۹۱ mg/g و میزان جذب فنول به ۳۲.۵۱ mg/g رسید که در پوست پرتقال معمولی ۳۱.۷۹ mg/g و ۲.۲۴ mg/g بود.

گروهی از محققان نشان داده اند که می توان از این جاذب های زیستی در ستون های پرشده جذب، بهره گرفت و از آن برای تصفیه پساب، همانند فرآیندهای مرسوم تصفیه پساب، استفاده کرد.

نتایج تحقیقات نشان می دهد که این نوع جاذب های زیستی، در حذف آلودگی های ارگانیک و فلزاتِ پساب ها، قابلیت رقابت با کربن فعال تجاری را دارد و می تواند راه حلی پایدار، برای استفاده مناسب از ضایعات صنایع غذایی باشد.

No tags for this post.