معرفی گونه جدید بومی ایران از باکتری های نمک دوست نسبی

به گزارش سیناپرس و به نقل از مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران، باکتری های نمک دوست نسبی انواعی از میکروارگانیسم ها هستند که محیط کشت بهینه رشد آنها باید حاوی 5/2-5/0 مولار نمک کلرید سدیم باشد. نمونه هایی از چنین باکتریهایی در جنس های مختلف مانند هالوموناس، مارینو باکتر، هالوباسیلوس، سالینی ویبریو، فیلوباسیلوس، لنتی باسیلوس و … یافت می شوند.

دکتر سید ابوالحسن شاهزاده فاضلی گفت: این گروه از میکروارگانیسم ها ترکیبات ارزشمند صنعتی مانند کاروتنوئیدها، بیوپلیمرها و آنزیم های هیدرولیتیکی تولید می نمایند که در دامنه متفاوتی از تراکم نمک، دما و pH فعالیت می کنند.

وی افزود: پتانسیل بیوتکنولوژیک هالوفیل ها و نیز پراکنش زیستگاه های نمکی در سراسر جهان موجب شده که تاکسون های جدیدی از این میکروارگانیسم ها در دهه های گذشته معرفی شوند.

فاضلی افزود: تاکسون جدید اوشنوباسیلوس لانگوس (Oceanobacillus longus) باکتری گرم مثبت، مولد اسپور، میله ای بلند، هوازی و هالوفیل نسبی است که از منطقه آران و بیدگل ایران جداسازی شده است. سلول های این باکتری قابلیت حرکت دارند و این باکتری کلنی قهوه ای رنگ تولید می نماید.

وی خاطر نشان کرد: این باکتری در تراکم نمکی 1 تا 20 درصد رشد می کند اما بهینه تراکم نمک برای رشد آن 5 درصد است. دمای بهینه رشد این باکتری 35 درجه سانتی گراد است وpH بهینه آن 7 تعیین شده است.

رئیس مرکز ملی ذخایر ژنتیکی و زیستی ایران گفت: آنالیز فیلوژنیک بر اساس تعیین توالی ژن 16S rRNA نشان داد که این باکتری به جنس اوشنوباسیلوس (Oceanobacillus) تعلق دارد. مناکینون MK-7 کینون غالب و دی آمینوپایمیلیک اسید پپتیدوگلیکان آن از نوع مزو می باشد.
وی ادامه داد که درصد مولی G C در این باکتری 9/42 است و هیبریداسیون DNA-DNA نشان می دهد این باکتری از سایر اعضای جنس اوشنوباسیلوس (Oceanobacillus) متفاوت و قابل تمایز می باشد.

این میکروارگانیسم بومی با شماره دسترسی IBRC-M 10703 در بانک میکروارگانیسم های مرکز ذخیره و قابل ارائه به دانشجویان و پژوهشگران در سراسر کشور است.

لازم به ذکر است این پنجاه و سومین گونه کشف شده توسط این مرکز است.

No tags for this post.