اسباب بازی های هوشمند، دغدغه مشترک والدین و تولیدکنندگان

نمایشگاه بین المللی اسباب بازی در تاریخ 18 تا 21 فوریه(30 بهمن تا 3اسفند ماه) در نیویورک برگزار شد و صدها تولیدکننده اسباب بازی از نقاط مختلف جهان، محصولات خود را در این نمایشگاه عرضه کردند.

صنعت چند میلیارد دلاری اسباب بازی های هوشمند

اسباب بازی های هوشمند، از جمله بخش های پرطرفدار نمایشگاه Toy Fair 2017 بودند. اسباب بازی هوشمند، یک صنعت چند میلیارد دلاری است که به سرعت درحال رشد است. نتایج یک مطالعه نشان می دهد، درآمد صنعت اسباب بازی های هوشمند تا سال 2020 به 8.8 میلیارد دلار خواهد رسید.  

اما با ورود نسل جدید اسباب بازی های هوشمند، حفظ امنیت و حریم خصوصی کودکان به یکی از موضوعات مطرح میان کارشناسان، تولیدکنندگان اسباب بازی و البته دغدغه والدین تبدیل شده است.

گزارش هفته گذشته سیناپرس به نقل از آژانس شبکه فدرال آلمان درخصوص خطرات عروسک هوشمند My Friend Cayla به والدین هشدار داده و آن را تهدید امنیت شخصی در منزل عنوان کرده است که می تواند اطلاعات کاربران را سرقت کند. این عروسک با دارا بودن فناوری بلوتوث و یک میکروفون مخفی برای ضبط صدای کودک، در دسته "دستگاه های جاسوسی پنهان" قرار گرفته است.

 

دو نمونه اسباب بازی هوشمند: عروسک کایلا (Cayla) و ربات هوشمند i-QUE

 

قانون حفظ حریم خصوصی کودکان چقدر اجرا میشود؟

قانون حفاظت از حریم خصوصی آنلاین کودکان سال 1998 به تصویب رسید. براساس این قانون، شرکت های تولیدکننده بازی و اسباب بازی برای کودکان زیر 13 سال موظف به کسب اجازه از والدین برای جمع آوری اطلاعات شخصی کودکان هستند؛ همچنین به والدین اجازه داده می شود تا به تمام داده های جمع آوری شده مربوط به کودک، دسترسی داشته باشند و این اطلاعات باید حداکثر ظرف مدت 30 روز حذف شوند.

کارشناسان تأکید می کنند، اسباب بازی که کودک به عنوان یک دوست به آن اعتماد می کند، نباید به هیچ وجه به عنوان ابزاری برای داده کاوی مورد استفاده قرار گیرد.

اما در صنعت تولید اسباب بازی های هوشمند، دیدگاه های متفاوتی نسبت به حریم خصوصی کودکان وجود دارد. تولیدکنندگان اسباب بازی، جمع آوری اطلاعات کودکان را نیاز جدی برای تولید بهتر اسباب بازی های هوشمند عنوان می کنند؛ از نظر آنها، حفظ حریم خصوصی مسئله اصلی نیست، بلکه شفافیت –  ارائه اطلاعات دقیق در مورد عملکرد اسباب بازی های هوشمند – بیشتر باید مدنظر قرار گیرد.

کریسا واترای، مدیرعامل شرکت Dynepic نیز معتقد است، تولید اسباب بازی های هوشمند با سطح بالاتری از تعامل با کودک، نیازمند جمع آوری اطلاعاتی (مانند مکالمه اسباب بازی با کودک) است.

 

اسباب بازی تعاملی Woobo با قابلیت مکالمه و ضبط صدای کودک

 

ضرورت کنترل از سوی والدین

با این حال، اقداماتی مانند آنچه در آلمان توصیه شده است – نابود کردن عروسک های جاسوس – نمی تواند چندان موثر و کارآمد باشد.  

حذف این نوع اسباب بازی ها عملا با توجه به روند پرشتاب توسعه فناوری های پیشرفته، غیرممکن است؛ در این شرایط، ساده ترین و عملی ترین راه، شفاف سازی و آگاه ساختن والدین در مورد اطلاعاتی است که توسط اسباب بازی هوشمند جمع آوری می شود. البته در این بخش، شاهد کم کاری تولیدکنندگان اسباب بازی هوشمند هستیم.

وجود یک پنل کاربری یا نرم افزار مخصوص که امکان کنترل تمامی مکالمات ضبط شده و تعاملات میان کودک-اسباب بازی هوشمند، و درصورت لزوم حذف این اطلاعات را برای والدین فراهم کند، یکی از راه حل های موثر محسوب می شود.  

آموزش کودکان – به ویژه آموزش سواد دیجیتالی – نیز می تواند نقش مهمی در این زمینه ایفا کند. در گزارش دیگر سیناپرس به نقل از مجمع جهانی اقتصاد عنوان شد که کودکان آسیب پذیرترین و بحرانی ترین گروه در موضوعات دیجیتال هستند و بسیاری از کودکان اساسا حریم خصوصی ندارند، چراکه اطلاعات شخصی آنها شامل عکس ها، اطلاعات پزشکی یا آموزشی بصورت آنلاین توسط والدین به اشتراک گذاشته می شوند؛ به همین علت، در آینده نیز توانایی لازم برای مدیریت حریم خصوصی خود را نخواهند داشت.

 

مترجم: معصومه سوهانی

منابع: makezine / cnet

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا