به آب انداختن نخستین زيردريايي هسته‏ اي جهان

 پروانه‏ هاي اين زيردريايي ابتدايي با زور بازوي سرنشينان به چرخش درمي ‏آمد. با پيشرفت‏ هاي تكنولوژي در قرن نوزدهم و استفاده از نيروي بخار و برق، زيردريايي الكتريكي ساخته شد كه مجهز به توپ و اژدرافكن بود. تازه‏ترين تحول در اين زمينه، اختراع زيردريايي‏هاي هسته‏اي است كه پس از جنگ جهاني دوم و دستيابي به نيروي اتم تحقق يافته است.

اولين زيردريايي از اين نوع در سال 1954 توسط ايالات متحده امريكا كامل شد و در 21 ژانويه همين سال به آب انداخته شد و "ناتيلوس" نام گرفت. اين زيردريايي كه مجهز به موشك‏انداز است، مي‏تواند بمب هسته‏اي نيز پرتاب كند. تفاوت اساسي زيردريايي ‏هاي هسته ‏اي با زيردريايي‏ هاي معمولي در اين است كه زيردريايي هسته ‏اي داراي رآكتوري هستند كه نيروي محركه آنها را تامين مي‏كند. در نتيجه مي‏ توانند ماه‏ها در درياها در زير آب به حركت خود ادامه دهند بي‏آنكه نيازي به سوختگيري داشته باشند. اين زيردريايي‏ها قادر به پرتاب موشك‏هايي با كلاهك هسته‏اي هستند و از مخوف‏ترين جنگ افزارهاي كنوني به شمار مي‏روند. لازم به ذكر است كه موارد استفاده زيردريايي فقط براي مقاصد نظامي نيست و ازنظر پژوهش‏هاي علمي نيز كاربردهاي متعددي دارند.

 

 

منبع: راسخون

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا