چگونه فناوری حمل و نقل درون شهری آینده را دگرگون می کند؟

گاردین در گزارش ویژه علمی خود می نویسد: شهر کوچک کلمبوس در اوهایو آمریکا که به عنوان خانه دانشگاه دولتی اوهایو شناخته می شود به واسطه توسعه فناوریهای جدید در روانسازی حمل و نقل شهری شناخته شده است. این شهر با جمعیتی درحدود 790 هزار نفر در زمره شهرهای نه چندان بزرگ جهان محسوب می شود اما در آن مجموعه ای از فناوریهای جدید برای تسهیل زندگی روزمره مردم به خصوص حمل و نقل درون شهری استفاده می شود.

مردم این شهر تا سال 2019 از تاکسیهای خودران برای تردد در بخشهای مختلف آن استفاده خواهند کرد. همچنین سیستم روشنایی این شهر به حسگرهای حساس به حرکت مجهز خواهند شد. البته تیرکهای مربوط به این سیستمهای روشنایی برای اینترنت بی سیم هم به کار گرفته می شوند. اما این تمام داستان نیست. 175 سیگنال هوشمند ترافیکی برای بررسی هوشمندانه ترافیک به کار گرفته می شود. حتی این امکان فراهم خواهد شد که ساکنان شهر از طریق یک اپلیکیشن ساده که بر روی تلفنهای همراه هوشمند نصب می شود برای سفرهای درونشهری خود برنامه ریزی کرده و هزینه آن را از این طریق بپردازند.

چنین پروژه ای که با بودجه 40 میلیون دلاری عملیاتی می شود بخشی از برنامه جدید وزارت حمل و نقل آمریکا موسوم به «چالش شهر هوشمند» محسوب می شود.

اما تنها کلمبوس آمریکا نیست که در حال پوست اندازی خیابانها و سیستم حمل و نقل خود است. 78 شهر دیگر این کشور در نظر دارند که وارد این فرآیند شوند. در این صورت می توان پیش بینی کرد که تا چند سال آینده سیستم حمل و نقل درون شهری بسیاری از شهرهای مهم آمریکا متکی بر فناوری های جدید خواهد بود.

هیچ چیز به اندازه حسگرها برای شهرهای هوشمند حیاتی نیستند. خودروهای خودران بدون حسگرها قابلیت چندانی ندارند. آنها انسانها و سایر موانع پیش رو را شناسایی و مانع از بروز تصادفات می شوند

یکی از فاکتورهای مهم در توسعه سیستم حمل و نقل عمومی مدرن استفاده از خودروهای خودران است. این دسته از خودروها که از خودروهای سواری با ظرفیت چهار نفر گرفته تا تاکسی ها متنوع هستند فرآیند انتقال ساکنان شهر به نقاط مختلف را دگرگون می کنند.

تحقیقات نشان می دهد که خودروهای خودران به واسطه انتخاب هوشمندانه بهترین مسیر تردد، مسافتی به مراتب کمتر از خودروهای معمولی را طی می کنند که در برخی موارد تا 90 درصد کاهش می یابد.

البته استفاده از خودروهای خودران تنها یکی از پیشنهاداتی است که برای توسعه شهرهای هوشمند ارایه می شود. استفاده از حسگرهایی که در قالب یک شبکه متصل به هم کار می کنند در نقش چشمان شهرهای آینده عمل می کنند. در واقع می توان گفت هیچ چیز به اندازه حسگرها برای شهرهای هوشمند حیاتی نیستند. خودروهای خودران بدون حسگرها قابلیت چندانی ندارند، به خصوص آنهایی که موقعیت خودرو را نسبت به سایر خودروهای مجاور زیر نظر قرار می دهند. حسگرها کارایی مهم دیگری هم دارند. آنها انسانها و سایر موانع پیش رو را شناسایی و مانع از بروز تصادفات می شوند.

حسگرها نه تنها به خودروها متصل هستند بلکه در جاده ها، علایم ترافیکی و سایر مناطق شهری نصب می شوند که برای ساکنان در انتخاب بهترین مسیر حرکتی کارایی زیادی دارند. به عنوان مثال حسگرها به مسافران منتظر در ایستگاه اتوبوس می گویند که تا چند دقیقه دیگر اتوبوس بعدی از راه خواهد رسید.

البته برخی شهرهای مهم جهان هم اکنون نیز از حسگرها در سیستم حمل و نقل عمومی (اتوبوس) استفاده می کنند که از آن جمله می توان به لاس وگاس و میشیگان اشاره کرد. همچنین حسگرهایی در سیستم روشنایی معابر تعبیه شده که به طرز کاملا هوشمندانه ای پرنور یا کم نور می شوند. آنها حتی کیفیت هوا را نیز کنترل می کنند.

خداحافظی با پول نقد در پرداخت هزینه های جابجایی در سفرهای درون شهری یکی دیگر از ویژگیهای مهم شهرهای هوشمند محسوب می شود. سیستمهای قابل اطمینان پرداخت هزینه جابجایی به ساکنان شهرهای هوشمند این امکان را می دهد که بدون تأخیر به مقصد خود برسند.

منبع: theguardian

مترجم:مهدی پیرگزی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا