رسانه های آنلاین مکمل رسانه های چاپی هستند

شواهد حاکی از این است که رسانه دیجیتال با انواع متنوع و کارآمد خود توانسته در جذب مخاطب و افزایش محبوبیت خود موفق عمل کند. حال سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که آیا واقعاً عمر روزنامه های کاغذی به سر رسیده است؟

شاید مناسبترین پاسخ به این سوال را محققان انگلیسی داده اند. آنها هنوز هم بر این باورند که همچنان روزنامه نگاری باکیفیت را باید در روزنامه های چاپی جست وجو کرد و حتی معتقدند، عمده آنچه در اینترنت به نام اخبار ارائه می شود روزنامه نگاری با کیفیت نیست بلکه روزنامه نگاری انگلی است که استقلال و هویت روزنامه نگاری موجود در روزنامه های پرمحتوا مثل «گاردین»، «ایندیپندنت» و «دیلی میل» را ندارد.

دیر یا زود رسانه های کاغذی تحت تاثیر فضای مجازی دچار تغییر خواهند شد

دکتر حمید ضیایی پرور کارشناس ارتباطات و استاد دانشگاه، در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس در پاسخ به این سوال گفت: در سال های اخیر گاها اخباری شنیدیم مبنی بر اینکه برخی از روزنامه های مهم جهان به دلیل مشکلات اقتصادی چاپ کاغذی را متوقف و به ادامه فعالیت صرفا اینترنتی – دیجیتالی اکتفا کرده اند. مثلا در سال 1388 روزنامه کریستین ساینس مونیتور چاپ آمریکا  به فعالیت صد ساله‌اش پایان داد و دوران جدیدی را به‌عنوان یک نشریه آنلاین آغاز کرد.

وی ادامه داد: اگر چه توقف انتشار چند روزنامه از هزاران روزنامه ای که در سراسر جهان به صورت کاغذی منتشر می شوند مبنای خوبی برای قضاوت در باره پایان عمر روزنامه های چاپی نیست اما این رویکرد نشان می دهد که دیر یا زود رسانه های کاغذی تحت تاثیر فضای مجازی دچار تغییر استراتژی خواهند شد.

این روزنامه نگار و استاد دانشگاه تصریح کرد: دلایل مختلفی برای عدم انتشار روزنامه کاغذی وجود دارد که از این میان می توان به هزینه چاپ و کاغذ، هزینه توزیع، هزینه نیروی انسانی درگیر چاپ، قدرت محدود برای انتشار روزنامه به تعداد لازم و محدودیت فضا برای اطلاع رسانی اشاره کرد.

وی اظهار کرد: در واقع وقتی رسانه ای آنلاین می شود خودش را از بسیاری محدودیت های رسانه های چاپی رها می کند. محدودیت فضا برای انتشار اخبار و اطلاعات ندارد، محدودیت تیراژ ندارد، محدودیت زمان برای انتشار ندارد، محتوایی که تولید و توزیع می کند همیشه زنده است و کهنه نمی شود، دسترسی به مخاطبان جدید در سراسر دنیا پیدا می کند و امکانات چند رسانه ای و تعاملی پیدا می کند که در رسانه چاپی به آنها دسترسی نداشت

باید قبول کرد که هنوز ذائقه مخاطب به ویژه مخاطب ایرانی به رسانه های آنلاین خو نکرده است و هنوز اعتبار و سندیت کافی برای این رسانه ها قائل نیست درحالی که به رسانه مکتوب اعتماد بیشتری دارد و رسانه چاپی را سند می داند.

ضیایی پروز تاکید کرد: می توان انواع رسانه های آنلاین را تصور کرد، رسانه هایی که وابسته به یک موسسه رسانه ای بوده و بخشی از مجتمع رسانه ای بزرگتر محسوب می شوند، رسانه هایی که صرفا نسخه آنلاین رسانه چاپی هستند، رسانه هایی که وابسته به یک موسسه رسانه ای هستند اما هویت و محتوای مستقل دارند، رسانه هایی که اساسا روی وب هستند و نسخه چاپی نداشته و ندارند. رسانه هایی که ترکیبی از همه انواع رسانه های آنلاین را در دل خود دارند. اما همه آنها در یک چیز مشترک هستند. به جای کاغذ بر روی اسکرین دیده می شوند.

وی در ادامه خاطرنشان کرد: باید قبول کرد که هنوز ذائقه مخاطب به ویژه مخاطب ایرانی به رسانه های آنلاین خو نکرده است و هنوز اعتبار و سندیت کافی برای این رسانه ها قائل نیست درحالی که به رسانه مکتوب اعتماد بیشتری دارد و رسانه چاپی را سند می داند.

ضیایی پرور ادامه داد: در هر حال، به نظر می رسد در دهه های آینده رسانه های آنلاین به عنوان مکمل و نه جایگزین برای رسانه های چاپی مطرح خواهند بود. اگر چه هر یک از این رسانه ها مزایای خاص خود را دارند اما هیچ یک دیگری را حذف نکرده است. بنابراین تا سالهای سال این دو نیازمند همکاری با یکدیگرند و هیچ یک قادر نیست دیگری را حذف یا از میدان به در کند.

گزارش: هانیه حقیقی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا