گزارش تصویری از پل طبیعی Natty B
پل Natty B که پلی از جنس صخره است با جریان رودی کوچک ، شاخه ای از رودخانه جیمز در منطقه کوهستانی از نوع سنگ های آهکی ویرجینیا به وجود آمده که همانند یک یک تاق سنگی است. پل طبیعی ویرجینیا 66 متر بلندا و 27 متر درازا دارد . به نظر می رسد که این پل از لایه های سنگ های آهکی تشکیل شده و بخشی از باقیمانده سقف یک غار و یا تونل بوده که بر اثر جریان مداوم آب رود به وجود آمده است .
این پل طبیعی به عنوان بخشی مهم از تاریخ طبیعی ویرجینیا و نقطه برجسته تاریخ طبیعی ملی شناخته می شود. جالب است که نام پل طبیعی نیز بر روی شهری در نزدیکی این پل گذاشته شده است و به واسطه این پل شناخته می شود .
این منطقه تاریخی بسیار بیشتر از کشور امروزی آمریکا داشته و در واقع بازمانده ای از زمان زندگی سرخپوستان و ساکنان اصلی این سرزمین در دشت های این منطقه است . پل طبیعی ویرجینیا مکانی وقف شده از سوی قبیله موناکیان از بومیان سرخپوست امریکایی است و آنها بر این باور بودند که این محل پیروزی های بسیار را در برابر تهاجم دیگر قبیله این منطقه یعنی پوهاتان ها (Powhatans) برای آنها به ارمغان آورده است. این دوره درست پیش از ورود سفید پوستان به سرزمین ویرجینیا بوده است.
قابل توجه است که گروهی بر این باور هستند که جورج واشنگتن یکی از رئیس جمهورهای گذشته امریکا در سال 1750 میلادی در حالی که نقشه بردار جوانی بود بر این سرزمین گام نهاد. جورج واشنگتن از سوی توماس هیرفاکس ، ششمین پادشاه کامرون ماموریت یافت تا این سرزمین را بررسی و شناسایی کند.
تعدادی از تورهای مسافرتی ادعا کرده اند (G.W) مخفف نام جورج واشنگتن را روی نقطه هفت متری دیواره پل دیده اند که به عنوان رئیس جمهور آینده کنده کاری شده است. افسانه ای دیگر وجود دارد که می گوید؛ جورج واشنگتن تخته سنگی را از پایین پل و از کنار رود به بالای پل پرتاپ کرده است. در سال 1927 میلادی تخته سنگی بزرگی پیدا شد که (G.W) مخفف نام جورج واشنگتن نیز بر روی آن حک شده بود و این نشان می دهد که به راستی جورج واشنگتن این منطقه را بررسی و شناسایی کرده و نیز این پل را بازدید نموده است.
جالب است که در سال 1774 میلادی توماس جفرسون 635 هزار متر مربع از این سرزمین را که شامل این پل طبیعی نیز بوده است از جورج سوم پادشاه وقت انگلستان خریداری می کند. بهایی که جفرسون برای این زمین می پردازد تنها 20 شیلینگ بوده است. توماس جفرسون این زمین را بلند پایه ترین و والاترین کار دست طبیعت می خواند. او در این محل دو اتاق کوچک کابین مانند و یک اتاق جدا برای مهمانان و مسافران می سازد.
این پل یکی از شگفتی های دنیای جدید بود که در سده های هجدهم و نوزدهم گردشگران اروپایی بسیاری را به سوی خود می کشاند. در آن زمان مسافران بسیاری با اسب و یا کاسکه برای بازدید این منطقه می آمدند. در سال 1833 میلادی مالک جدید این زمین اقدام به ساخت مسافرخانه ای جنگلی کرد تا گردشگران و مسافران بیشتری را به این مکان جذب کند .
در گذشته نویسنده ها و افراد مشهوری از این پل یاد کرده اند و به توصیف آن پرداخته اند. ویلیام کولن بریانت از نویسندگان ادبی امریکا معتقد است که پل طبیعی ویرجینیا و آبشار نیاگارا دو شاخصه مهم و قابل توجه شمال امریکا به حساب می آیند.
در سال 1927 میلادی برای نمایش دادن این پل در شب، اقدام به نورپردازی شد تا تاق پل و گلوگاه آن به طور کامل مشخص باشد که گشایش آن با مراسم ویژه و سخنرانی مقامات مهم صورت گرفت.
No tags for this post.
