مرگ مخترع راديو

هنگامي كه هنوز همسالان وي، دوره دبيرستان را مي ‏گذراندند، ماركوني نامه ‏هايى به دانشمندان اروپا مي ‏نوشت و در آن‏ها از برق سخن مي ‏گفت. 

وي هم‏چنين خبر آزمايش‏هاي آنان را نيز به دقت مي‏ خواند و از نتايج آن مطلع مي ‏شد. در پي اين ارتباط، ماركوني آگاهي يافت كه جمعي از دانشمندان درباره انتقال امواج الكتريكي و يافتن آن‏ها، دچار مشكل شده ‏اند. در اين زمان كه ماركوني 21 سال داشت آزمايش‏هاي خود را بر روي اين طرح متمركز كرد. وي لوله ‏اي را پر از براده آهن نمود و جريان برق را از آن گذراند. آن‏گاه نزديك آن، جرقه برق ايجاد كرد تا مقدار برقي را كه از ميان براده ‏هاي آهن مي گذرد، افزايش دهد. بر اثر تكميل اين طرح و آزمايش‏هاي فراوان بر روي آن، ماركوني پي برد كه مي ‏تواند به وسيله يك دستگاه بي‏سيم، اخبار را از فاصله نسبتاً دور مخابره كند و اگر اجزاء دستگاه را كامل كند، كاربردش موفقيت آميزتر خواهد بود. ماركوني اين كار را دنبال كرد و پس از دو سال تلاش، موفق به اختراع فرستنده ‏اي شد كه امواج بي‏سيم را تا چند صد متر منتشر مي‏ كرد. يك سال پس از ثبت اختراعش، وي به كشتي‏ هاي نيروي دريايى كه در فاصله بيست كيلومتري ساحل قرار داشتند اخباري مخابره كرد. ماركوني طي جنگ جهاني اول، در ارتش ايتاليا خدمت مي‏ كرد و در اين دوره، چگونگي ارسال خبر را به مسافت‏هاي دور، دريافت. در اين زمان بود كه به اين كار توفيق يافت و اولين دستگاه راديو را اختراع كرد. آنچه كه در ابتدا توسط ماركوني ساخته شد، به صورت تلگراف مورد استفاده قرار گرفت. سپس با كمك ديگر دانشمندان به تكميل آن پرداخت. به اين ترتيب كه مدار تنظيم جهت دريافت علائم، انتخاب شد و لامپ انتقال صوت بر روي امواج، ميكروفن و… به وجود آمد تا راديويى كه امروزه مي ‏شناسيم شكل گرفت. نهايتاً در سال 1919م، پخش آزمايشي راديو در انگلستان و سال بعد در امريكا آغاز شد. ماركوني پس از اين اختراع از طرف دولت‏هاي مختلف مورد تقدير واقع شد و در شمار مخترعان بزرگ قرار گرفت. گوليلمو ماركوني سرانجام در 20 ژوئيه 1937م در شصت و دو سالگي درگذشت.

منبع:راسخون

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا