بازیابی حیرت انگیز بینایی در موشهای نابینا

محققان علوم پزشکی پیشتر توانسته بودند بخشی از بینایی از دست رفته در موشهای آزمایشگاهی را بازگرداند. آنها این کار را از طریق بازتولید کابلهای عصبی – اپتیکی آسیب دیده انجام داده بودند. حالا و برای نخستین بار در تاریخ این امکان فراهم شده که جنبه های مهمی از بینایی در پستانداران را بازیابی کنند. اگر این تحقیقات به سرانجام روشنی برسد، آنگاه می توان به چشم انداز روشنی برای درمان نابینایی در انسانها نیز امیدوار بود.

چشم ها ماشین آلات پیچیده ای به حساب می آیند و جالب اینکه پردازش بصری تصاویر حاصل از عملکرد چشمها، بیش از یک سوم فعالیتهای مغزی را شامل می شود. در این میان اما اختلالاتی موسوم به «آب سیاه» یا «گلوکوم» تأثیر منفی بر این فرآیند می گذارند.

آب سیاه از آن دسته اختلالات مربوط به حس بینایی است که در آن فرد به کوری تدریجی مبتلا می شود. هم اکنون حدود 70 میلیون انسان در سراسر جهان به این بیماری مبتلاست

حالا محققانی در آمریکا آزمایشاتی بر روی تعدادی موش نابینا انجام داده و موفق شده اند جنبه هایی از بینایی در پستانداران را بازیابی کنند. آب سیاه از آن دسته اختلالات مربوط به حس بینایی است که در آن فرد به کوری تدریجی مبتلا می شود. هم اکنون حدود 70 میلیون انسان در سراسر جهان به این بیماری مبتلاست. در این بیماری سلولهای عصبی سیستم بینایی دچار اختلالاتی شده که طی آن آکسون سلولهای گانگیلونی شبکیه چشم متحمل آسیبهای جدید می شوند.

اکنون این سؤال مطرح می شود که چرا سلولهای گانگیلونی شبکیه چشم تا این حد مهم هستند؟ آنها هرآنچه را که می بینیم مورد پردازش قرار داده و تصاویر را به مغز ارسال می کنند. آکسون این سلولها قابلیت بازیابی طبیعی ندارند که همین مسأله آب سیاه را دامن می زند. حالا آنچه که محققان ارایه کرده اند فراهم آوردن شرایطی برای رشد دوباره آنهاست.

در این پروژه از ماده شیمیایی مخصوصی موسوم به mTOR استفاده شده که فرآیند رشد در سلولهای گانگیلونی شبکیه چشم را موجب می شوند.

در این پروژه محققان استفاده از ماده شیمیایی مورد نظر را با تحریک بصری چشم ترکیب کرده و حالا خبر خوشحال کننده رشد آکسونها تنها در مدت 3 هفته را می دهند. اکنون همه منتظر استفاده از این روش بر روی انسانها هستند.

منبع: gizmag

مترجم:مهدی پیرگزی

No tags for this post.