نشست آموزشی تولید پادکست های علمی ترویجی برگزار شد

پوریا نظامی،محمدرضا نوروزی، حسین مدنی، حافظ آهی، اسماعیل باستانی و مهدی صارمی فر، سخنرانان این نشست آموزشی بودند که مباحث مختلفی را در زمینه طراحی و تولید پادکست ارائه کردند.

در ابتدا پوریا ناظمی، مروج علم، نویسنده و مترجم کتاب های علمی و مدیر پروژه راز، در تعریف کلی پادکست گفت: دنیای پادکست ها، دنیای تولید محتوای صوتی است که قابل دسترسی عموم باشد. تولید پادکست عملا در دهه 1980 و از زمانی که بستر اینترنت شروع به رشد کرد و امکان تولید و توزیع فایل های صوتی فراهم شد، آغاز شد.

مدیر پروژه راز در ادامه افزود: در فضای پادکست به معنای واقعی کلمه، به افراد این فرصت داده می شود تا ایده های خود را مطرح و در مورد موضوعات مختلف صحبت کنند و در عین حال، به افراد دیگر نیز این اجازه داده می شود تا این صداها را بشنوند. در واقع پادکست، فضای شنیداری و رادیویی را بین کسانی که فکر می کنند موضوعی برای مطرح کردن دارند و کسانی که علاقه مندی های متفاوتی برای شنیدن دارند، تقسیم و توزیع می کند.

وی خاطر نشان کرد: این فضا به نوعی مشابه وبلاگ نویسی است؛ وبلاگ نویسی صوتی که با این کار، صدای فرد در حافظه تاریخی اینترنت ثبت می شود و عملا هر ردپایی که از یک پادکست به جا می گذارید، ثبت در تاریخ می شود.

در فضای پادکست به معنای واقعی کلمه، به افراد این فرصت داده می شود تا ایده های خود را مطرح و در مورد موضوعات مختلف صحبت کنند و در عین حال، به افراد دیگر نیز این اجازه داده می شود تا این صداها را بشنوند. در واقع پادکست، فضای شنیداری و رادیویی را بین کسانی که فکر می کنند موضوعی برای مطرح کردن دارند و کسانی که علاقه مندی های متفاوتی برای شنیدن دارند، تقسیم و توزیع می کند.

ناظمی با تأکید بر اهمیت مخاطب شناسی پادکست های علمی ترویجی تأکید کرد: برای ساخت پادکست باید این دو نکته را مدنظر قرار دهیم که چرا پادکست تولید می کنیم و برای چه گروهی پادکست می سازیم. وی همچنین بر لزوم صداقت و خلاقیت اشخاص در تولید پادکست تاکید کرد.

در بخش دوم این نشست، حسین مدنی، مدیر و برگزارکننده پروژه سار، مباحثی را در زمینه تولید پادکست های علمی موفق بیان کرد.
مدنی تاکید کرد: رویه خیلی خوبی است که بدانیم برای چه کسی پادکست می سازیم؛ به جای اینکه برای کاربر (پادکست) بسازید، با کاربر بسازید. باید با کاربر تعامل داشته باشید و این کار، بیشتر به روح رسانه ای نزدیک است. مدنی خاطر نشان کرد: نباید به سمت ساخت یک تلویزیون جدید برویم. نسل ما گرفتار تلویزیون است، برای همین هرچه از این مغز گرفتار تلویزیون درمی آید، بازتولید آن است؛ به جای این کار باید به سمت خلاقیت و نوآوری برویم.

حافظ آهی، برنامه ساز، کارگردان و مجری برنامه های چراغ خاموش و روی موج نجوم، در بخش بعدی این نشست آموزشی، روند تولید پادکست را تشریح کرد. به گفته آهی، روند تولید پادکست به سه بخش پیش تولید (pre-production)، تولید (production) و پس تولید (post- production) تقسیم می شود.

آهی افزود: ابزار سخت افزاری و نرم افزاری از نیازهای تولید پادکست محسوب می شوند؛ میکروفون یا ریکوردر، هدفون و محلی برای ضبط صدا – مثلا یک استودیو خانگی – ابزار مورد نیاز برای تولید پادکست هستند و برای مرحله پس تولید، به نرم افزارهایی برای ادیت صدا نیاز داریم.

محمدرضا نوروزی، مروج علم و دیگر مدیر پروژه راز، در بخش دیگری از این نشست، شیوه های بیانی در تولید پادکست را برشمرد و با اشاره به تأثیر صدا و گفتار گوینده برای تولید پادکست افزود: صدا و گفتار یک پادکست باید طبیعی، حقیقی، آزاد، شخصی، قابل اعتماد، سنجیده، رسا و بیان گر حس گوینده باشد.

اسماعیل باستانی، تهیه کننده و کارگردان برنامه های رادیویی چراغ و هاشور، نیز در این نشست درباره موسیقی و پادکست صحبت کرد. به گفته وی، پادکست یک تجربه نو و شنیداری است و موسیقی کلام اولین بخش تاثیرگذار بر مخاطب است.

وی گفت: اولین اثری که موسیقی بر پادکست می گذارد، این است که تاثیرگذاری پادکست بر مخاطب را چند برابر می کند. این که برای تولید پادکست از چه موسیقی استفاده کنیم، حائز اهمیت است و به طور مثال، برای استفاده از موسیقی در پادکست های علمی، باید از موسیقی استفاده کنیم که اجازه تصویرسازی را بدهد. در واقع در تولید چنین پادکست هایی نمی توان از هر موسیقی استفاده کرد و باید از موسیقی متناسب با آن بهره برد.

باستانی خاطر نشان کرد: موسیقی الکترونیک می تواند به غنی شدن پادکست های علمی کمک کند. لازم نیست که پادکستر تجربه خاصی در زمینه موسیقی داشته باشد و می تواند از پالس های آماده استفاده کرد. در این بین، پالس ها کوتاه ترین حالت موسیقیایی هستند و در تولید پادکست بسیار کارآمدند. همچنین افکت‌ها مفید خواهند بود و با استفاده از موسیقی و افکت می توان دنیای مورد علاقه خود را خلق کرد.

وی گفت: هر چیزی که در پادکست هست برای شماست و شما باید پادکست را بسازید. پادکست دنیای صدای تصویر و تخیل است و می ‌توانیم استفاده های زیادی از آن ها بکنیم. هر پادکستی نیاز به یک ورودی دارد و ورودی آن هم آرم پادکست است؛ آرم به پادکست هویت می دهد و دنیای دیجیتالی این امکان را می دهد که شخص هر نوع تغییری را اعمال کند.

باستانی ادامه داد: در حوزه کلام و موسیقی باید با مخاطب صادق بود و بی تکلف و صادقانه با آن ها برخورد کرد تا کلامتان به دل بنشیند و به شما اعتماد کنند و بتوانید رسانه خود را داشته باشید.

در این نشست، مهدی صارمی فر، روزنامه نگار علم و طراح تجربه کاربری، نیز نکاتی را درباره پادکست یادآوری کرد.  وی گفت: مارشال مک لوهان حدود 40 سال قبل اعلام کرد که رسانه های قدیمی، محتوای رسانه های جدید هستند و به طور مثال، زمانی که چاپ اختراع شد، کتاب ها و دانسته های بشری به صورت دست نویس تهیه می شوند، با اختراع دستگاه چاپ با تیراژ بالا منتشر شدند. همچنین زمانی که دیجیتال وارد زندگی بشر شد، تلویزیون یا رادیو تبدیل به اپلیکیشن هایی بر روی تلفن های همراه شدند.

صارمی فر ادامه داد: آن چه می تواند مبنای تصمیم گیری پادکستر باشد، تجربه کاربری است وطراحی پادکست به تجربه ای که مخاطب قرار است بشنود یا کاربر از آن استفاده کند، بستگی دارد. مجموعه احساسات و آن چه ما از یک پادکست درک می کنیم، قبل، حین و بعد شنیدن، تجربه کاربری نام دارد. این تجربه، در واقع مجموعه برهم کنش های بین مصرف کننده و محصول به طور مثال، شنونده و پادکست است.

به گفته صارمی فر، در تجربه کاربری باید به سه اصل توجه کرد: شما چه چیز ارائه می دهید، در چه بستری آن را ارائه می دهید و مخاطب شما کیست؟ هر گاه یکی از این سه مولفه تغییر کند، طراحی پادکست نیز باید تغییر کند.

گزارش: معصومه سوهانی / شه تاو ناصری

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا