ظرفیت باتری پروتونی می‌تواند 44 برابر لیتیومی باشد
خودروهای برقی می‌توانند با این باتری‌های جدید توان بیشتری داشته و بدون هزینه اضافی، مسافت طولانی‌تری را طی کنند.
شرکت KB Consulting یافته‌های تحقیقاتی جدید خود در زمینه باتری‌های نانوپالادیوم را منتشر کرده است. این باتری جدید می‌تواند صنعت ذخیره انرژی را متحول کند.
شرکت سونی در سال 1991 توسعه یک فناوری جدید به نام باتری‌های یون لیتیومی را اعلام کرد که در مقایسه با باتری‌های اسیدی یا قلیایی ظرفیت بسیار بالاتری داشتند. این باتری‌ها بی نقص نبودند. به عنوان مثال، اگر ولتاژی که برای شارژ باتری استفاده می‌شود دقیق نباشد، این باتری‌ها خراب می‌شوند، آتش می‌گیرند و یا حتی منفجر می‌شوند. باتری‌ها نیاز به اقدامات حفاظتی دارند، اما متاسفانه این اقدامات همیشه انجام نمی‌شود.
در سال 2016 شرکت KB Consulting کار روی ایجاد روش دیگری برای ذخیره انرژی را شروع کرد. راه‌حل قبلی استفاده از هیدروژن یا به عبارتی ذخیره انرژی با استفاده از پروتون‌ها بود. مزایای زیر برای این روش قابل ذکر است:
- باتری‌های پروتونی در مقایسه با باتری‌های یون لیتیومی می‌توانند مقدار بسیار بیشتری انرژی بر واحد جرم یا واحد حجم ذخیره نمایند.
- ذخایر لیتیوم روی زمین بسیار پایین است (006/0 درصد) در حالی که هیدروژن 1 درصد وزن پوسته زمین (لیتوسفر وهیدروسفر) را تشکیل می‌دهد.
- تولید لیتیوم فرایندی با کار زیاد و از نظر زیست‌محیطی بسیار آلاینده است. به عنوان مثال، در مرحله یکی مانده به آخر در فرایند تولید لیتیوم فلزی از معادن طبیعی، گاز سمی کلر آزاد می‌شود.
- یکی دیگر از مشکلات باتری‌های یون لیتیومی، پیر شدن آن‌هاست. این امر موجب کاهش نمایی ظرفیت باتری می‌شود. در عرض 2 سال 20 درصد از ظرفیت این باتری‌ها کاهش می‌یابد.
- لیتیوم حدود 18 تا 20 برابر گران‌تر از هیدروژن است.
تکمیل باتری نانوپالادیوم حدود دو ماه پیش به پایان رسید. یک واحد حجمی از پالادیوم می‌تواند 936 واحد حجمی از هیدروژن را در دمای اتاق و فشار اتمسفر ذخیره کند. کارایی این ذخیره‌سازی را می‌توان با بهره‌گیری از فناوری نانو به طور قابل توجهی بهبود بخشید.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،برای تولید این باتری از یک صفحه آلومینیومی استفاده شده است که به عنوان بستری برای یک لایه نازک اکسید آلومینیوم عمل می‌کند. این لایه نازک اکسید آلومینیوم یک سطح زبر دارای میکروحفرات را ایجاد می‌کند. در نهایت این سطح زبر با یک لایه میکرو-نانوی بسیار نازک از پالادیوم روکشی می‌شود. ترکیبی از این میکروحفرات پوشیده شده با پالادیوم بستری برای ذخیره هیدروژن در مقیاس میکرومتری ایجاد می‌کند. کارایی این باتری‌ها 20 برابر و ظرفیت ذخیره‌سازی آن‌ها 44 برابر بیشتر از باتری‌های یون لیتیومی است.
