طراحی و ساخت انواع ریز پرنده‌های بالزن با کاربردهای صنعتی

سینا پرس: دانشکده هوافضای دانشگاه صنعتی امیرکبیر، نخستین دانشکده مستقل درزمینه مهندسی هوافضا درسطح کشوراست که فعالیت خود را ازسال1366  آغازکرده است. دانشکده ای که به عنوان قطب محاسبات مهندسی هوافضا درکشورشناخته می‌شود. یکی از تیم های تحقیقاتی و فعال این دانشکده با راهنمایی دکتر ابولقاسم نقاش، استاد و رییس این دانشکده توانسته اند ریز پرنده های مختلفی در ابعاد گوناگون برای انجام کارهای صنعتی و حضوردر مسابقات بین المللی بسازند.  

 

کسب مقام دوم مسابقات بین المللی 2011 هلند، مقام دوم مسابقات بین المللی 2012 آلمان، مقام سوم مسابقات بین المللی 2013 فرانسه و مقام پنجم مسابقات بین المللی 2014 هلند از جمله دستاوردهای این تیم تحققیاتی است.

خبرنگار خبرگزاری سینا پرس به این بهانه گفت و گویی با علیرضا رادمنش، یکی  از اعضای تیم تحقیقاتی ریز پرنده دانشگاه صنعتی امیر کبیر، کارشناس ارشد گرایش مکانیک پرواز انجام داد.

 ریز پرنده چه تعریف علمی دارد؟

ریز پرنده یا همان میکرو پرنده ها هستند. اندازه این ریز بالگردها بین 5 تا 80 سانتی متر است. اگر اندازه این بالگردها کمتر از این میزان شود به نام نانو پرنده ها را به خود می گیرند. این پرنده ها می توانند بال ثابت یا چرخان داشته باشند یا مانند پرنده دانشگاه ما بالزن باشند.


 

ریز پرنده ها معمولا چه کاربردهایی می توانند داشته باشند؟

اخیرا این نوع بالگردها در ایران برای نقشه برداری و فیلم برداری مورد استفاده قرار می گیرند به عنوان مثال این ریز پرنده می تواند با طی کردن مسافتی  خاص عکس را اسکن یا فیلم گرفته شده را به مرکز مخابره می کند اما این ریز پرنده ها در سطح دنیا می توانند قابلیت جاسوسی و نظامی هم داشته باشند. در سطح مسابقات هم اغلب برای هریک از این ریزپرنده ها تعریف‌های خاصی می شود. به عنوان مثال می توان برای این ریز پرنده ها کارکرد امدادگری تعریف کرد که هنگام رخ دادن زلزله همزمان از محیط فیلم برداری و از محیط خانه برای ارسال داده بازرسی کنند یا کارکردآتش نشانی را تعریف کرد که وظیفه اسپری کردن آب را هم داشته باشد.

این بالگردها از چه ویژگی های خاصی برخوردارند؟

این بالگرد ها قابلیت مانور بسیار بالایی دارند. ما در حال حاضر چند اتوپایلوت ساختیم. بهترین نوع اتو پایلوت های ما قادر است تا 3200 متر از سطح دریا پرواز کند. ارتفاع تهران 1500 متر است بنابراین چنین اتوپایلوتی برای انجام کارهای فیلم برداری می‌تواند تا 1500 متر ارتفاع داشته باشد. همچنین دوربین این ریزبالگردها با سیستم وایفا کار می کند و حداکثر برد آن 20تا50 متر است بنابراین با افزایش مسافت ما نیاز به تقویت آنتن های زمینی و پرنده داریم. جنس بدنه این ریز پرنده ها به طور متداول از فیبر کربن است زیرا مساله سبکی برای پرواز خیلی اهمیت دارد. ما به طور آزمایشی برای جنس بدنه یکی از ریز بالگردهایمان از آلومینیوم استفاده کردیم. با وجود اینکه وزن بدنه این ریز گرد زیاد است اما مقاومت آن بسیار زیاد است و چنانچه از ارتفاع 150 متری نیز بیافتد حتی کوچکترین اتفاقی برای آن رخ نمی دهد. اغلب برای ساخت این ریز گردها هم از سیستم برقی استفاده می کنند و به دلیل مشکلات پیش روی سیستم های مانند احتراقی یا خورشیدی جایگزین آن نمی شوند؛ سیستم های احتراقی نیاز به موتورهای احتراقی دارند. این موتورها ضمن سوخت زیاد، سنگینی وزن و چگالی زیاد در صورت سقوط ، منفجر می شوند و نیاز به روغن کاری و مراقبت زیاد دارند.سیستم های خورشیدی هم امنیت کافی ندارند اما سیستم های برقی با چنین مشکلاتی مواجه نیستند.

و عیب آنها؟

یکی از مشکلات بیشتر اساسی این بالگردها مساله مداومت پرواز یا پایداری آنهاست. اغلب مدل های ارزان قیمت بین 15 تا20 دقیقه امکان پرواز دارند اما با سرمایه گذاری ببیشتر میزان مداومت پرواز تا 1-2 ساعت افزایش می یابد.

عمده کارهایی که دانشکده هوافضا امیر کبیر به عنوان قطب محاسبات مهندسی هوافضا درکشورپرواز انجام داده در این زمینه کدام است؟

ما در 2 بخش آکادمیک و تجاری کارهایمان را انجام داده ایم. محصولات تجاری ما با توجه به سفارش ارگان یا سازمان مربوطه ساخته شده است به عنوان مثال ما ریز پرنده ای با چشم انداز 180 درجه برای انجام کار فیلم برداری ساخته ایم  یا بنابر نیاز ریز بالگرد را مجهز به چتر نجات کرده ایم تا در مواقع اضطراری چترهایش باز و به روی زمین فرود بیاید.

مشکل خاصی برای ساخت این ریزپرنده ها نداشتید؟

خوشبختانه از نظر مالی ما زیر چتر حمایت های دانشگاه بودیم و مشکلی در این خصوص نداشتیم و چند حامی بزرگ هم برای اجرای این طرح ها ما را حمایت کرده اند اما اغلب مشکلاتی که دانشجویان با آن دست به گریبانند این مساله است که حمایت های بیشتری از کارهای آزمایشگاهی انجام نمی شود؛ 50 درصد دانشجویان آزمایشگاه ها در بیرون از این محیط هم شاغل هستند اما این تعداد از افراد را نباید به سایر دانشجویان تعمیم داد. بهتر است در کارکرد آزمایشگاه، طرح های سربازی در سطح بیرون دانشگاهی تعریف نشود و دانشجویان مشمول طرح سربازی همان جایی که کار می کنند، حضور داشته باشند. بسیاری از دانشجویان هنگام سربازی فیلد کارشان عوض می شود و کار قبلی را رها کرده و کار جدیدی را شروع  می کنند. قطعا چنین کاری به درد بخش صنعت و فرد نمی خورد.

 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا