آموزش،کلید مبارزه با نابرابری درآمدی
فرآیندهای جهانی شدن می‌توانند به کاهش نابرابری در جهان کمک کنند، اما باتوجه به نابرابری درآمدی در اقتصادهای درحال توسعه، شرایط در این کشورها کمی متفاوت‌تر است.
در 20 سال گذشته، جهان با رشد بی سابقه در بازارهای جهانی مواجه شده و مرزهای تجاری بین کشورها بازتر شدند. طرفداران جهانی شدن، سود زیادی را برای اقتصادهای درحال توسعه پیش‌بینی می‌کردند و بسیاری از این پیش‌بینی‌ها بوقوع پیوستند؛ بعنوان مثال، چین و هند با افزایش قابل توجه سرانه تولید ناخالص داخلی (GDP) درنتیجه رشد بازارهای جهانی مواجه شدند.
همچنین پیش‌بینی می‌شد که جهانی شدن منجر به کاهش شکاف بین دارا و ندار در کشورهای فقیر شود؛ اما نابرابری درآمدی طی سال‌های اخیر در این کشورها بطور قابل توجهی افزایش یافته است که چین و هند دو نمونه آشکار این افزایش (نابرابری درآمدی) هستند.
اریک ماسکین، برنده جایزه نوبل اقتصاد در سال 2007، با همکاری میشائل کرمر از دانشگاه هاروارد، نظریه جایگزینی را ارائه داد که نشان می‌دهد، چرا تفاوت درآمدی در کشورهای فقیر نسبت به رشد جهانی شدن، در حال افزایش است.
فرآیندهای جهانی شدن می‌توانند به کاهش نابرابری در جهان کمک کنند، اما باتوجه به نابرابری درآمدی در اقتصادهای درحال توسعه، شرایط در این کشورها کمی متفاوت‌تر است.
ماسکین و کرمر بر این باورند که علت افزایش نابرابری درآمدی، وجود شکاف بزرگ در سطح آموزش کارگران بسیار ماهر و غیرماهر است.
نظریه مزیت نسبی
براساس نظریه شناخته شده "مزیت نسبی"، تجارت بین دو کشور، منافعی را بر هر دو به همراه دارد، حتی اگر یکی از آنها دارای مزیت مطلق در تولید کالا باشد.
اگر یک کشور فقیر دارای تعداد بیشتری نیروی کار غیرماهر باشد، بعنوان مثال، بیشتر مستعد کشت و صادرات برنج است تا تولید نرم‌افزار رایانه‌ای، چراکه نیروهای متخصص آن کشور مانند طلا با ارزش هستند. اگر کشور فقیر همچنان به تولید نرم‌افزار رایانه‌ای ادامه دهد، تفاوت دستمزد بین برنامه‌نویسان و کشاورزان بطور قابل توجهی افزایش پیدا می‌کند.
از سوی دیگر، هر دو کشور به برنج و نرم‌افزار نیاز دارند؛ زمانیکه موانع تجاری برداشته شود، کشور فقیر می‌تواند بر تولید برنج متمرکز شود که باعث افزایش تقاضا برای کارگران غیر ماهر و کاهش تقاضا برای نیروهای ماهر می‌شود. این دقیقا روشی است که در آن، جهانی شدن به کاهش نابرابری درآمدی در کشورهای فقیر کمک می‌کند.
آموزش، نابرابری درآمدی را کاهش می‌دهد
نابرابری درآمدی در طول فرآیند جهانی شدن متفاوت از سایر دوره‌هاست؛ بعنوان مثال رایانه‌ها در آمریکا طراحی، در اروپا برنامه‌ریزی و در چین تولید می‌شوند و بازار کار به معنای واقعی جهانی شده است.
به گفته ماسکین، موثرترین راه برای مبارزه با نابرابری درآمدی، فراهم کردن فرصت‌های آموزشی برای کارگران غیرماهر است تا آنها نیز بتوانند از ثمرات جهانی شدن بهره‌مند شوند.
پرداخت هزینه آموزش کارگران غیرماهر برای شرکت‌ها به صرفه نیست؛ در این بین، دولت‌ها، آژانس‌های بین‌المللی، سازمان‌های غیردولتی (NGOs) و بنیادهای خصوصی می‌توانند نقش موثرتری ایفا کنند.
منبع: Phys.org
ترجمه: معصومه سوهانی
No tags for this post.
