شیوه جدید بازیافت فلزات نادر زمینی از زباله های الکترونیکی

فلزات نادر زمینی یکی از مهم ترین عناصر مورد استفاده در انواع تجهیزات الکترونیکی نظیر تلفن های همراه، انواع هارددیسک و بسیاری از تجهزات الکترونیکی دیگر هستند. با اتوجه به اینکه این تجهیزات عمر کوتاهی دارند و به سرعت جایگزین می شوند، این فلزات نادر نیز به همراه آنها دور ریخته می شوند.

بنا بر آمارهای رسمی، فقط در ایالات متحده هر ساله حدود 3.4 میلیون تن تجهیزات الکترونیکی دور ریخته می شود. مشکل اینجاست که استخراج فلزت نادر زمینی بسیار دشوار و البته پر هزینه است. اما بر خلاف بسیاری از مواد دیگر، بازیافت این فلزات به مراتب دشوارتر و پرهزینه تر از استخراج اولیه آن است.

موانع متعددی در مسیر بازیافت فلزات نادر زمینی وجود دارد. در واقع از همان مرحله نخست یعنی جمع آوری تا دسته بندی و فرآوری آنها، دشواری های فنی زیادی وجود دارد. در این شیوه جدید، به یکی از مهم ترین بخش های این فرآیند یعنی جدا کردن این فلزات از ضایعات مغناطیسی پرداخته شده است.

این شیوه نوین فرآیندی دو مرحله ای برای جدا کردن فلزات نادر زمینی دارد. این شیوه بر اساس تفاوت های میان این مواد بر اساس خواص آن در حلال استوار است.

منیزیم می تواند به خوبی با عناصر نادر زمینی و به ویژه نئودیمیوم حل شود، حال آنکه خاصیت حل شدن آن با عناصر مغناطیسی نظیر آهن یا بور کمتر است.

در این شیوه جدید استخراج مبتنی بر مایع، ضایعات فلزی با منیزیوم ذوب می شود. سپس فلزات نادر زمینی با وزن اتمی کمتر (نظیر نئودیمیوم) با منیزیم پیوند برقرار کرده و از آهن و فلزات مغناطیسی جدا می شود. سپس با استفاده از فرآیند تقطیر در خلا می توان این فلزات نادر زمینی را جدا کرد.

در گام بعدی که جزئیات دقیق آن اعلام نشده، از یک ماده دیگر برای پیوند با فلزات نادر با وزن اتمی بیشتر (نظیر دیسپروسیوم) استفاده می شود. به طور کلی، طراحی شیوه های کم هزینه بازیافت فلزات نادر زمینی نه تنها می تواند به کاهش آسیب به محیط زیست بیانجامد، بلکه می تواند هزینه تولید تجهیزات الکترونیکی را کاهش دهد. 

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا