پلی برای عابرین پیاده و خفاش ها

این پل که به پل خفاش معروف شده ، روی رودخانه ولوت واترینگ در شهر هلندی مانستر (به معنی هیولا) بنا شده است. شرکت “نکست آرشیتکت” ایده این پل را در مسابقه ای که هدفش یافتن فراسازه ای ایمن از نظر بوم شناختی بود، به شهر محل برگزاری آن ارائه داد.
شرکت نکست پلی به طول تقریبا ۵۰ متر مناسب برای عابرین پیاده، دوچرخه سواران و لانه سازی خفاش ها طراحی کرد.
از نمای بالا یا از سطح زمین پل خفاش پلی قوس دار با ساختاری با سلیقه طراحی شده، با آجرهای قرمز رنگ و تخته های چوب دیده می شود. کمی دقیق تر شویم تا ببینید دقیقا کجای این پل وظیفه دوگانه اش را انجام می دهد: فاصله بین تخته چوب های باریک دقیقا به اندازه ایست تا خفاش ها بتوانند از آن عبور کنند. در داخل پل سه نوع زیستگاه مختلف برای این موجودات شب زی در نظر گرفته شده است: فضایی بسته برای ماه های سرد زمستان، شکاف هایی در کناره ها برای لانه سازی در فصل بهار و فضایی که در طول تابستان بتوانند از زیر پل آویزان شوند. فضاهای بسته از قطعات ضخیم بتونی ساخته شده اند. یکی از دست اندرکاران طراحی این سازه گفته که ایده ساخت این پل از سنگرهای موجود در حاشیه ساحلی در دوره جنگ جهانی دوم بر گرفته شده است. دیوارهای یک پارچه بتون این فضاها، عایق بسیار مناسبی در برابر سرما تولید می کند و خفاش ها هم لانه سازی را در آن ها آغاز کرده اند. طراحان این سازه دیوار های آن را به دیوارهای ضخیم یک کلیساهای تاریخی تشبیه می کنند و می گویند: کلیسا در تابستان خنک و در زمستان گرم می شود و گرم شدن کلیسا به خاطر فرآیند گرمایشی ثانویه نیست و به خاطر دیوار های عظیم آن است. خفاش ها به لانه سازی در اتاق زیرشیروانی جایی که حرارت از اتاق های پایینی در آن جمع می شود علاقه دارند. ولی دولت قوانین مربوط به بهره وری انرژی را مدام سخت تر می کند به طوری که این شرایط برای خفاش ها کم تر رخ ی دهد و آن ها مکان مناسب کم تری برای لانه سازی دارند.
برای اینکه مطمئن شوند تا پل پناهگاه مناسبی برای این پستانداران بالدار ایجاد می کند تیم سازنده با کارشناسی درباره مسائل خفاشها مشورت کردند. راهنمایی های او باعث این طراحی شد که فاصله ها بین تخته های چوب به اندازه ای باز باشد که خفاش ها بتوانند از آن عبور کنند و به اندازه ای بسته باشد که شکارچیان نتوانند وارد شوند و قطر بتون به طور متوسط حدود ۷۵ سانتیمتر ضخامت داشته باشد.
اگر این مسئله برایتان سوال ایجاد کرده که چرا برای دسته ای از جانداران شب زی ترسناک پول خرج می شود، به این نکته توجه کنید: خفاش ها حشرات را در مقادیر زیاد می خورند این حشرات می توانند برای محصولات کشاورزی، حیوانات و انسان ها مضر باشند. بدون محیط امنی برای لانه سازی، خفاش ها نمی توانند زنده بمانند و جمعیتشان را حفظ کنند. اگر خفاش ها بروند کفه ترازو به نفع حشرات جا به جا می شود. ساختن فضایی برای خفاش ها فقط یک لطف به همان گونه نیست بلکه راه مناسبی برای تحت کنترل گرفتن حشرات است.
برای همین است که شهرهایی مانند مانستر فضاهایی برای لانه سازی در پل هایشان تعبیه کرده اند. پل کانگرس آونیو در یکی از شهرهای تگزاس نمونه شناخته شده دیگری ازین فراسازه های بوم شناختیست. این پل خانه ۱٫۵ میلیون خفاش دم آزاد مکزیکی است. سازمان بین المللی حمایت از خفاش ها تخمین زده این خفاش ها در یک شب حدود ۴٫۵ تا ۹ تن حشره را می خورند. درست است. سود ساختن پلی مناسب برای خفاش ها در از بین رفتن حشرات آن هم در مقیاس تن است.

  

منبع:علمنا

No tags for this post.