تولد یک ستاره
مولفه هایی که یک ستاره را بوجود می آورند عبارتند از هیدروژن، نیروی گرانش و زمان. نیروی گرانش با ایجاد تراکم میان گرد و خاک معلق در فضا، منجر به ایجاد گرداب بزرگی از گرد و غبار می شود و همچنین باعث جاذبه ی میان گرد و غبار می شود. با افزایش جاذبه و نیز تراکم بیشتر بین مواد، درجه ی حرارت مواد بالا می رود. مطابق با قوانین ساده ی شیمی که با متراکم کردن مواد، درجه حرارت بالا می رود.
با گذشت 100.000 سال این توده ابری شکل ظخیم تر شده و شکلی منظم و دایره وار به همراه یک مرکز به خود می گیرد که مرکز این توده ابری بسیار متراکم و داغ است. بدلیل فشار ایجاد شده بر اثر گرما و جاذبه، حجم زیادی از گاز از مرکز توده ابری به فضا پرتاب می شود. در ادامه ی این رخداد، افزایش بیشتر درجه حرارت، تراکم بالاتر و جاذبه بیشتر به ووع می پیوندد.
بعد از نیم میلیون سال دیگر ستاره ی جوان بسیار کوچک، پر انرژی و داغ تر شده است که درجه حرارت مرکز این ستاره جوان به 15 میلیون درجه سانتیگراد می رسد. در این درجه حرارت اتم های گاز با هم دیگر واکنش نشان می دهند و انرژی بسیار زیادی را آزاد می کند و سرانجام ستاره متولد می شود.
No tags for this post.
