نابودی سریع یخچال‌های طبیعی مناطق استوایی
پدیده گرمایش جهانی که به عقیده بیشتر دانشمندان به خاطر فعالیت‌های صنعتی انسان ایجاد شده، پیامدهای گوناگونی را در طبیعت از خود بر جای گذاشته است. در این میان، آب شدن یخچال‌های طبیعی موجود در مناطق استوایی می‌تواند تهدیدی جدی برای ساکنان این مناطق و نیز طبیعت آن باشد.
تیم جرویس (Tim Jarvis) یک پژوهشگر در حوزه محیط زیست است. او کمپینی به نام «بیست و پنج صفر» (TwentyFiveZero) راه اندازی کرده تا به این ترتیب اثرات پدیده گرمایش طبیعی را به همگان نشان دهد. مجله نیوساینتیست مصاحبه‌ای با این پژوهشگر ترتیب داده و انگیزه او از راه اندازی این کمپین و نیز نظرش در مورد روند فعلی گرمایش زمین را جویا شده است.
شما به تازگی به قله «هرم کارستنسز» در اندونزی صعود کردید؟ این سفر چطور بود؟
این کوه بسیار شیب دار بود و کار سختی پیش رو داشتم. حتی یک گام اشتباه می‌توانست سبب شود که به پایین پرت شوم. کار صعود را از ساعت 1 بامداد آغاز کردم و در هنگام طلوع خورشید به قله رسیدم. منظره از آن بالا فوق العاده دیدنی بود. از آن بالا می‌شد جنگل‌ها، توده‌های ابر و یخچال‌های باقیمانده در این ارتفاع را مشاهده کرد.
این صعود شما، بخشی از برنامه کمپین بیست و پنج صفر بود. هدف این کمپین چیست؟
بیست و پنج کوه در مناطق استوایی قرار دارد که هنوز یخچال‌هایی در آن موجود است. این یخچال‌ها از عصر یخبندان به این سو در این منطقه وجود داشتند. با این وجود در طی فقط 25 سال همه آنها به خاطر تغییرات جوی ناشی از فعالیت انسان از بین خواهند رفت. یخچالی که در اندونزی دیدم فقط 5 سال دیگر دوام خواهد آورد. ما در طی دو هفته زمان برگزاری کنفرانس تغییرات جوی سازمان ملل در پاریس، به سه قله در اندونزی، اوکاندا و اکوادور صعود خواهیم کرد. به این ترتیب در طی دو سال آینده، به همه این 25 قله صعود خواهم کرد.
یکی از اهداف ما برای راه اندازی این کمپین و صعود به این قله‌ها، تاثیرگذاری بر گفتگوها در پاریس از طریق اطلاع رسانی مستقیم در مورد این صعودهاست. مهم این است که نوعی حس فوریت در افراد ایجاد شود. مشکل موجود در زمینه تغییرات اقلیمی این است که این تغییرات ملموس و دیدنی نیست. باید معیارهایمان برای ارزیابی این پدیده را تغییر دهیم و آب شدن یخچال‌های طبیعی می تواند یک نمونه خوب عینی و قابل مشاهده از اتفاقاتی که در شرف وقوع است باشد.
اثرات پدیده گرمایش زمین در ارتفاعات مذکور را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اثرات این پدیده کاملاً آشکار است. یخ‌های دریای شمالی به حدود نصف کاهش یافته است. این مساله در دریای جنوبگان نیز کاملاً مشهود است. شکلتون (یکی از مکتشفان انگلیسی که جزو نخستین افرادی بود که به قطب جنوب رفت) در یکی از سفرهای خود به جورجیای جنوبی مجبور بود از سه یخچال بزرگ طبیعی عبور کند. ما رد پای او را در سال 2013 پیدا کردیم، اما فقط دو تا از این یخچال‌ها هم اکنون وجود دارند و یکی از آنها کاملاً ذوب شده و به یک دریاچه بدل شده است. این از بین رفتن یخچال می‌تواند یک نمونه عینی برای کسانی که در زمینه گرمایش جهانی تردید دارند باشد.
آیا در بررسی سفرهای شکلتون به یافته‌های جالب دیگری هم رسیدید؟
بله. نخست اینکه ارائه تصاویر از آن مناطق یکی از شیوه‌هایی است که به وسیله آن می‌توانیم بر افکار عمومی تاثیر بگذاریم. دوم اینکه شکلتون در زمان سفرهای اکتشافی، سرپرستی تیمی را بر عهده داشت که هیچ هدفی جز زنده ماندن در این شرایط سخت نداشتند. به نظرم همان مهارت‌های سرپرستی و رهبری می‌تواند همه ما را در مبارزه علیه تغییرات اقلیمی و گرمایش یاری کند.
نظرتان در مورد فعالیت‌های فعلی در برابر پدیده گرمایش جهانی چیست؟
همه دولت‌های شرکت کننده در کنفرانس پاریس، پیش از برگزاری این همایش، برنامه‌های خود را برای کاهش تولید کربن ارائه کردند. مساله اینجاست که این برنامه‌ها نمی‌تواند سبب شود که بتوانیم جلوی افزایش دو درجه سانتی گرادی دمای زمین را بگیریم و به همین دلیل این اقدامات به هیچ وجه کافی نخواهد بود. از سویی دیگر، اینکه همه کشورها و از جمله کشورهای نیازمند و در حال توسعه (که بر اساس پروتکل کیوتو لزومی بر مشارکت در اجرای چنین طرح‌هایی ندارند) طرح‌هایی برای این کار ارائه دادند، نشان از نوعی پیشرفت در این زمینه دارد.
مترجم: صالح سپهری فر
No tags for this post.
