گزارش تصویری و تحلیل فنی امامزاده سلطان احمد
این بنا با نمای آجری ، دارای گنبدی مخروطی شکل با پشش شیرانی است . صندوق چوبی داخل ضریح فلزی با تاریخ 937 هجری متعلق به زمان صفویه است لیکن قدمت بنا به استناد فهرست بناهای تاریخی میراث فرهنگی متعلق بقه قرون هفتم یا هشتم هجری است .
در صفحه 160 کتاب بقاع متبرکه استان تهران در حالی که نسب این امامزاده را از نوادگان امام موسی کاظم ( ع ) معرفی می کند ، در مورد بنای آن چنین می نویسد :
« بقعه آن حضرت در منطقه ای کوهستانی و در حدود 45 کیلومتری گلندوک ( مرکز لواسان کوچک ) در بخش لواسان بزرگ قرار دارد . بنای نوساز بقعه حدود 400 متر مربع مساحت دارد که در فضایی مشجر به وسعت 300 متر مربع واقع شده است . این بنا با نمای آجری ، دارای گنبدی مخروطی شکل با پشش شیرانی است . صندوق چوبی داخل ضریح فلزی با تاریخ 937 هجری متعلق به زمان صفویه است لیکن قدمت بنا به استناد فهرست بناهای تاریخی میراث فرهنگی متعلق بقه قرون هفتم یا هشتم هجری است . »
در صفحه 122 کتاب آثار تاریخی شمیران نیز در مرد ضریح چوبی بنا چنین نوشته شده است :
« ضریح چوبی دارای منبت کاری های بسیار زیبایی است که ضمن نقش گل بوه ، نقوش اسلیمی و کتیبه های خش خطی با خطوط ثلث ، نستعلیق و شکسته نستعلیق آیات قرآنی را جلوه گر می نماید . در بخی ازکتیبه هایروی ضریح این عبارت نوشته شده است :
" یا الله ، یا محمد ، یا علی ، و یا حسن ویا حسین .هذه الصندق امامزاده حضرت احمدموسی بن کاظم . بود اندر رزگار خسرو نیک خصال ، شاه ابن اسعدالدوله صاحب المال شد تمام این قبر عالی شهر ذالحجه یقین ـ نهصد ا تاریخ سال سی و هفت هجرت بود ه "
در حال حاضر متاسفانه آثار چندانی از بنای قدیمی باقی نمانده و ساختمان امامزاده با آجر 3 سانتی پوشانده شده و با سیمان بندکشی شده است . روی بدنه بنا نیز تزئینات کاشی کاری به صورت تزئینات گل و بوته و کتیبه کار شده که جدید می باشد .
بنا توسط چند پله از سطح زمین بالاتر قرار گرفته و دارای یک ایوان نرده دار می باشد که در ایوان نیز قبر های زیادی دیده می شود .
داخل بنا مربع شکل بوده و توسط چهار فیلپوش به هشت ضلعی سپس به دایره تبدیل شده و در نهایت به گنبد منتهی می گردد . داخل امامزاده پوششی از گچ دارد و یک ضریح فلزی که داخل آن مضجع چوبی قرار گرفته، دیده می شود .
سقف بنا پوشش شیروانی دارد ودارای یک گنبد فلزی مخروطی شکل سبز رنگ است . گنبد ازنوع گنبد های دو پوش بوده و از بیرون همان طور که گفته شد مخروطی و از داخل مقعر است .
در کنار امامزاده و چسبیده به آن مسجد کوچکی نیز دیده می شود که بر طبق گفته اهالی محل این مسجد در اصل آتشکده بوده و بعدها آن را به مسجد تبدیل کرده اند . البته این موضوع هنوز از سوی کارشناسان تائید نشده و تائید درستی آن نیازمند انجام تحقیقات باستان شناسانه در این محوطه است .
بنای تاریخی امامزاده سلطان احمد به شماره 1123 و در تاریخ 4 / 9 / 1354 در فهرست آثار تاریخی ایران به ثبت رسیده است .
گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمدحسینی – فاطمه کردی
No tags for this post.
