بررسی رژیم غذائی اینکاها بر پایه مطالعات ژنتیکی
سینا پرس : یکی از منابع مطالعاتی بسیار مناسب و مفید جهت مطالعه ژنتیکی و بررسی نحوه زندگی و تغذیه و بیماری های انسان در روزگار باستان ، مومیائی ها هستند . به طور کلی در علم باستان شناسی با دو نوع مومیائی سر و کار داریم ، مومیائی های طبیعی و مومیائی های مصنوعی .
مومیائی طبیعی در شرایطی به وجود می آید که جسد انسان یا حیوان پس از مرگ در محیطی قرار بگیرد که به طور طبیعی شرایط زوال و تجزیه وجود نداشته باشد و بافت و ها و اندام حفظ شوند . این شرایط می تواند به دلیل سرما ، خشکی و حرارت بالای محیط یا وجود شرایط خاص شیمیائی رخ دهد . بهترین مثال برای مومیائی طبیعی بر اثر سرما مرد یخی یا اوتزی است ، بهترین نمونه مومیائی شدن طبیعی جسد بر اثر گرما و خشکی محیط ، جینجر مومیائی مصری است که جسد وی به صورت طبیعی پس از قرار گرفتن در شن های خشک و سوزان به سرعت آب خود را از دست داده و سالم باقی مانده است و نمونه های مومیائی بر اثر شرایط شیمیائی نیز مومیائی های مردان نمکی در ایران یا مومیائی های باتلاق در اروپا است . مومیائی های مصنوعی اما نمونه مومیائی هایی هستند که انسان با استفاده از روش و متد خاصی جسد را به صورتی در مل اورد که روند تجزیه در آن کند شده و جسد به این ترتیب سالم باقی می ماند . بهترین نمونه این نوع مومیائی ، مومیائی عای فراعنه مصر هستند .
یکی از سرزمین هائی که در آن سنت مومیائی کردن رواج داشت ، آمریکای جنوبی است که به اعتقاد کارشناسان این مومیائی ها حالت تشریفاتی داشته و به عنوان قربانی معمولا دختر جوانی را کشته و جسد وی را با تشریفات خاصی در قله ها کوهستان قرار می دادند که در این شرایط ، سرمای زیاد هوا سبب حفظ جسد می شد . به تازگی تیمی از پژوهشگران در حال بررسی و مطالعه این مومیائی ها به منظور شناسائی روش و الگوهای تغذیه مردم آمریکای جنوبی در روزگار باستان هستند . در این تحقیقات ، دانشمندان با نمونه برداری از موهای چهارده مومیائی کشف شده در کشور پرو که در منطقه Paracas Necropolis از بخش های Wari Kayan قرار داشتند ، آن ها را آنالیز کردند . این تیم تحقیقاتی همچنین برای این کار از دو نمونه صنایع دستی باستانی نیز که از موی انسان ساخته شده بود ، نمونه برداری کرده و به انجام آزمایش های لازم پرداختند .
اعضای این تیم تحقیقاتی عبارتند از : کلی کنودسون Kelly Knudson از دانشگاه ایالتی آریزونا Arizona State University ، آن اچ پیتر Ann H. Peters از بخش موزه باستان شناسی و انسان شناسی دانشگاه پنسیلوانیا University of Pennsylvania و السا توماستو کاگیگائو Elsa Tomasto Cagigao از دانشگاه کاتولیک پرو Catholic University of Peru .
مومیائی های مورد مطالعه قرار گرفته ، عمدتا به صورت نشسته قرار داشته و در یک بسته بقچه مانند که شبیه مخروط ساخته شده است ، پیچیده شده بودند . گفتنی است این مومیائی ها در سال 1927 میلادی کشف شده و تمامی آن ها دارای جامه هایی از جنس پارچه بسیار نفیس با قلاب دوزی و گلدوزی های هنری بودند .
مطالعات انجام شده و نتایج آنالیز های نمونه موی این مومیائی های منطقه پاراکاس Paracas Necropolis نشان می دهد که این افراد در آخرین ماه زندگی خود دارای الگوی تغذیه خاصی که مبتنی بر محصولات دریائی و ماهی ها به همراه سبزیجات ، ذرت و حبوبات بودند . موضوع قابل توجه در این مطالعات ، این است که این افراد علی رغم سفر از مناطق مجاور ساحلی به مناطق کوهستانی ، در کوهستان نیز به برنامه غذائی مبتنی بر مصرف ماهی و سایر محصولات دریائی ادامه داده اند .
کلی کنودسون در ارتباط با این موضوع عنوان کرد : " با استفاده از نمونه برداری های کوچک از این مومیائی ها ما قادر هستیم تا به برنامه غذائی و مواد مصرفی این افراد در چند هفته واپسین زندگیشان پی ببریم . این موضوع می تواند اطلاعات ارزشمندی از نحوه زندگی مردم روزگار گذشته را در اختیار ما قرار دهد . "
No tags for this post.
