یک شیوه آموزشی برای همه معلولان، جواب نمی دهد

بهنام سلیمانی در گفت و گو با سیناپرس افزود: گاهی برخی معلمان مدارس استثنایی اشتباه می کنند و می خواهند همه دانش آموزان استثنایی را با یک شیوه آموزش دهند، در حالی که چنین معلمی در نهایت قادر نخواهد بود که محتوای آموزشی را به همه دانش آموزان معلول منتقل کند.

به گفته سلیمانی، شیوه آموزش دانش آموزی که معلولیت بینایی یا شنوایی دارد، نباید از همان ساختار آموزشی دانش آموزی تبعیت کند که معلولیت جسمی و حرکتی دارد.

این کارشناس آموزش و پرورش مدارس استثنایی تاکید کرد: در این شرایط، باید معلم مدارس استثنایی، ابتکار به خرج دهد و شیوه ای ویژه برای تعلیم و تربیت هر دانش آموز معلول پیدا کند.

وی خاطرنشان کرد: مثلا وقتی دانش آموزی قدرت تکلم و شنیدن ندارد و همزمان از معلولیت جسمی شدید نیز رنج می برد، در این حالت، معلم مدارس استثنایی باید برای آگاهی از بازخورد کلاس های درسی اش، سوالات را به صورت چند گزینه ای مطرح کند تا دانش آموز برای پاسخ به سوالات، از حرکات چشمش استفاده کند. در این وضعیت، حداقل معلم می فهمد که دانش آموز معلول، کدام مباحث درسی را آموخته و چه مباحثی را یاد نگرفته است.

سلیمانی با بیان اینکه صبر و شرکت در دوره های آموزشی، دو ویژگی یک معلم دلسوز در مدارس استثنایی است، تاکید کرد: معلم مدارس استثنایی باید به طور مداوم تحت آموزش ضمن خدمت قرار بگیرد تا با شیوه های نوین تعلیم و تربیت معلولان آشنا شود. چنین معلمی که برای دانستن بیشتر وقت می گذارد و برای ارائه آموزش های بهتر به معلولان، صبر و تحمل به خرج می دهد، این معلم قادر خواهد بود که با دانش آموزانش ارتباط بگیرد و مفاهیم آموزشی را به آنها منتقل کند.

این کارشناس آموزش و پرورش مدارس استثنایی به کمبود امکانات آموزشی برای تعلیم و تربیت دانش آموزان معلول نیز اشاره کرد و اظهار داشت: بسیاری از دانش آموزان معلول نیاز به نرم افزارهای خاص آموزشی دارند و همچنین برای بهره گیری از فناوری های موجود نیز نیاز به تجهیزات ویژه دارند، اما اغلب این دانش آموزان از داشتن چنین امکاناتی محروم هستند.

وی یادآور شد: بسیاری از دانش آموزان معلول برای بهره گیری از رایانه به صفحه کلید خاص، موس خاص و مانیتور ویژه نیاز دارند، اما چنین امکاناتی در مدارس ما به ندرت دیده می شود. همچنین برای معلولانی که مبتلا به اختلالات بینایی هستند، در بسیاری از موارد، کتاب های ویژه چاپ نمی شود، در حالی که می شود با بزرگ کردن فونت نوشته ها یا رنگی کردن کتاب ها، امکان آموزش را برای این دانش آموزان کم بینا فراهم کرد.

 

گفتگو: مریم طالبی

No tags for this post.