لیزری که رانندگی می کند

ماشین‌های بدون راننده امروزی برای دیدن محیط اطراف خود از LIDAR ها (ترکیب light  و radar) استفاده می‌کنند. این سنسورها به‌وسیله تاباندن نور روی یک جسم و اندازه‌گیری مدت زمان برگشت آن، محیط اطراف را رصد می‌کنند. در حال حاضر لیدار‌های مورد استفاده نسبتا بزرگ و گران قیمت هستند، برای مثال شرکت گوگل سابقا لیدارهایی به ارزش 80 هزار دلار برای طرح‌های اولیه خود استفاده می‌کرد.

پژوهشگران دانشگاه برکلی آمریکا نسل جدیدی از فناوری لیزر را توسعه دادند که می‌تواند به طرز شگفت‌آوری اندازه، وزن، هزینه و مصرف توان لیدارها را کاهش دهد و به طور بالقوه امکان رسیدن به محدوده وسیع‌تری از خودروهای بدون سرنشین را فراهم کند.

لیدار‌ها مرتبا طول موج یک لیزر را تغییر می‌دهند تا سنسورها بتوانند نور را پس از برگشت از جسم تشخیص دهند و این تغییرات مستلزم دستکاری دقیق یک یا چند آینه است. معمولا یک دستگاه الکتریکی مجزا این آینه‌ها را به جلو و عقب حرکت می‌دهد، ولی در دانشگاه برکلی، ویجیان ینگ به عنوان یکی از محققین این پروژه و تیم همراهش به یک فناوری دست یافتند که می‌تواند آینه ها را به وسیله خود لیزر تکان دهند، چرا که نور دارای نوعی نیرو است.

 توسط این فناوری جدید دیگر نیازی به دستگاه الکتریکی جداگانه‌ای نیست، سنسورها کوچکتر و سبکتر می‌شوند و توان کمتری مصرف می‌‌شود و کل دستگاه می‌تواند در فضای چند صد میکرومتر مربع جای بگیرد. از این فناوری می‌توان در توموگرافی انسجام نوری، OCT که در تصویربرداری پزشکی کاربرد دارد، نیز استفاده کرد اما رباتیک جذابترین بخشی است که می‌تواند از این فناوری بهره ببرد.

امیلیو فراتزولی، یکی از پژوهشگران دانشگاه MIT معتقد است که لیدارهای کوچکتر و ارزان‌تر برای خودروهای خودران در آینده نزدیک ضروری نیستند، چرا که سنسورهای فعلی با وجود گرانی، روز به روز بهتر و ارزان‌تر می‌شوند و در حال حاضر یک خودروی خودران به‌صرفه‌تر از یک ماشین معمولی با یک راننده تمام وقت است، اما کماکان از فناوری جدید استقبال خواهد ‌شد. ینگ باور دارد تلاش‌های او می‌تواند در آینده منجر به ساخت دستگاه‌های بدون سرنشین دیگری حتی به اندازه یک تلفن همراه هوشمند شود.

منبع

No tags for this post.