نیروگاه‌های خورشیدی در حال تسخیر قلمرو تازه

سلول های خورشیدی وسایلی برای تبدیل انرژی تابیده شد از خورشید به زمین هستند که در سال های اخیر فناوری ساخت آنها بشدت دستخوش تغییر شده است. اکنون جهان شاهد تولد نوع تازه ای از این تجهیزات به نام صفحه خورشیدی شناور است که بزودی انقلابی را در تولید برق به وجود خواهد آورد. صفحات خورشیدی شناور روی آب قرار است که به همین زودی ها برق را به خانه ژاپنی ها بیاورد.

 

نیروگاه های خورشیدی در قلب دریا؛ خبر خوب یا فاجعه؟

دولت ژاپن می گوید که در آینده نیروگاه های خورشیدی بیشتری روی آب ساخته خواهد شد، اما پرسش اینجاست که آیا این واقعاً خبر خوبی است؟ امروزه دیگر فقط سواحل جولانگاه ساخت و سازهای بشری نیست. متاسفانه دامنه دخل و تصرف های انسانی حتی به سطح پهنه های آبی نیز تسری داده شده است. دیر زمانی است که از دریاها و دریاچه ها به عنوان مکان های ایده آل برای دفن زباله استفاده می شود. سواحل مصنوعی و انسان ساز نیز نمونه دیگری از تلاش برای به اصطلاح «مهار طبیعت» است. اما آنچه که دنیا اکنون شاهد شکل گیری آن است، از بسیاری جهات با گذشته متفاوت و متمایز است. بشر امروز در تلاش است تا نیروگاه های برق خود را نه روی خشکی بلکه روی آب پایه گذاری کند. شرکت های فعال در زمینه انرژی های پاک اکنون درصدد هستند از دریاچه ها، تالاب ها، برکه ها و حتی مجراهای آب به عنوان مکان های ایده آل برای استقرار صفحات فتوولتائیک خورشیدی بیشترین استفاده را به عمل آورند. انگلستان، استرالیا، هند و ایتالیا را بایستی از جمله پیشگامان این عرصه قلمداد کرد. اما بزرگترین نیروگاه خورشیدی قرار است بزودی در شرق توکیو و در پشت سد یاماکورا به بهره برداری برسد. دست اندرکاران این پروژه عظیم که تقریباً 180 هزار مترمربع را تحت پوشش قرار خواهد داد، زمان افتتاح نیروگاه را مارس 2016 اعلام کرده اند. در این پروژه تعداد 50 هزار صفحه خورشیدی فتوولتائیک استفاده شده و قرار است که برق حدود 5000 خانوار شهری را تامین کند. متخصصان می گویند این مجموعه در عین حال قریب 8000 تن دی اکسیدکربن را هرسال به جو زمین تزریق خواهد کرد و این همه در حالی است که آژانس حفاظت از محیط زیست آمریکا خروجی دی اکسیدکربن هر ماشین معمولی را در یک سال حدود 7 / 4 تن تخمین می زند. در نتیجه خروجی نیروگاه مذکور می تواند معادل انتشار دی اکسیدکربن از 1700 ماشین معمولی باشد.

 

مشکلات نسل جدید نیروگاه های خورشیدی

پرسش دیگری که در اینجا مطرح می شود، این است که آیا واقعاً ساخت چنین نیروگاه هایی از نظر اقتصادی به صرفه است؟ آنالیزهای سود و زیان نشان می دهد که ساخت چنین نیروگاه هایی در کشورهایی نظیر ژاپن که سطح خشکی در آنها بشدت محدود است، می تواند بازده خوبی داشته باشد. اما این مساله هنوز اما و اگرهای زیادی دارد. عده ای باور دارند که استقرار صفحات خورشیدی روی آب حداقل این مزیت را دارد که می توان زمین بیشتری را به کاربری هایی نظیر کشاورزی و انواع توسعه اختصاص داد. اما بایستی به خاطر داشت که تغییر شرایط اکولوژیکی دریاها بالطبع چالش های دیگری را هم با خود به همراه خواهد آورد. پروفسور ینگ یکی از استادان فیزیک دانشگاه کالیفرنیا و متخصص در زمینه مهندسی الکترونیک ارگانیک در این زمینه به خبرنگار مجله نشنال جئوگرافیک گفت: «در مجموع این ایده خارق العاده است و چنانچه اجرایی شود، طبیعتاً مولد تغییرات ملموسی خواهد بود، اما در عین حال آنچه من را شخصاً نگران می کند، درجه آسیب پذیری این طرح و طرح های مشابه در برابر توفان ها و سایر بلایای طبیعی است.»

یکی دیگر از مشکلات احداث چنین نیروگاه هایی این است که برخلاف نمونه های مشابه خشکی، تمام اجزای نیروگاه های شناور باید ضدآب باشد و این خود از نظر اقتصادی مساله ساز است. علاوه بر این به گفته کارشناسان رعایت یکسری ملاحظات بویژه در زمینه کیفیت آب الزامی است. بسیاری از متخصصان باور دارند که استقرار چنین ساختارهایی به طور قطع وضع طبیعی محیط را بشدت دستخوش تغییر خواهد کرد. دکتر ینگ می گوید: «درست است که ژاپن همیشه با مشکل بلایای مختلف طبیعی از جمله توفان، رانش، جزر و مد و البته زمین لرزه دست به گریبان بوده اما کمبود زمین در این کشور تاحدودی پروژه هایی از این دست را توجیه می کند.» این همه در حالی است که عده ای کماکان باور دارند پروژه هایی از این دست به واسطه تاثیرات ناشناخته می بایست جدی تر مورد ارزیابی زیست محیطی قرار گیرند.

منبع:جام جم آنلاین

No tags for this post.