جلوگیری از ورود مواد شیمیایی ظروف به خوراکی ها

بسیاری از مواد غذایی که تهیه می کنیم در بسته بندی های پلاستیکی و فلزی و یا دیگر مواد قرار دارند که ذخیره سازی و حمل آن را آسان کرده است . اما چگونه می توان اطمینان حاصل کرد که این بسته بندی مواد غذایی خطری برای سلامتی ما ندارد ؟

در واقع مواد خاصی برای ظروف پلاستیکی بسته بندی مواد غذایی استفاده شده است که آن ها را انعطاف پذیر کرده و اطلاعات مربوط به مواد غذایی نیز بر روی برگه های مقوایی به شکل رنگی چاپ شده است . آیا ما باید از تماس مواد غذایی با این مواد شیمیایی نگران باشیم ؟ برای پاسخ به این سوال دانشمندان در مرکز تحقیقات مشترک (Joint Research Centre) واقع در ایتالیا به مطالعه فعل و انفعالات شیمیایی ظروف بسته بندی با غذاها پرداختند .

کاترین سیمونو (Catherine Simoneau) از شیمیدانان مواد غذایی در مرکز تحقیقات مشترک و رئیس آزمایشگاه مرجع اروپایی در رابطه با تماس مواد غذایی با مواد بسته بندی می گوید : ” بسته بندی های مواد غذایی از مواد مختلفی ساخته شده اند . ما انواع بسته بندی های پلاستیکی و کنسروها فلزی را داریم . در برخورد مواد غذایی با این مواد ممکن است برخی مواد شیمایی تشکیل دهنده بسته بندی ها وارد مواد غذایی شوند . “

قابل توجه است که تنها انتقال مواد شیمیایی از طریق مواد بسته بندی ها انجام نمی شود . ممکن است مواد شیمیایی متفاوتی در جریان تهیه غذا ، از ظروف و لوازم آشپزخانه به درون غذا راه پیدا کند . این مساله به ویژه برای ظروفی مانند قالب هایی از جنس سیلیکون که در معرض درجه حرارت بالای پخت و پز قرار می گیرد ، اهمیت دارد . اما به طور کلی این مساله برای سایر ظروف از قبیل ظروف سرامیکی نیز صدق می کند .

ادو هوکسترا (Eddo Hoekstra) مهندس شیمی مرکز تحقیقات مشترک در این باره می گوید : ” ما در یک آزمایش معمولی بخشی از تحقیقاتمان را انجام دادیم . در طول زمان آماده کردن یک خمیر ، در زمان ترکیب مواد غذایی با یکدیگر ممکن است موادی شیمیایی از کاسه ای از جنس پلی پروپیلن (polypropylene) به درون خمیر غذا راه پیدا کرده و ما دیرتر و در جریان تجزیه و تحلیل خمیر متوجه آن شویم .

روش ها و تکنیک های انجام شده در تحقیق مرکز تحقیقات مشترک می تواند در آزمایشگاه های مرجع ملی در کشورهای عضو اتحادیه اروپا استفاده شود بنابراین از این طریق استانداردها در سراسر اتحادیه اروپا یکسان خواهد بود . طبیعتا همه مصرف کنندگان باید از سلامت مواد غذایی خریداری شده و همچنین ظروف و لوازمی که هر روز در آن پخت و پز می کنند ، اطمینان داشته باشند .

محققان در این تحقیقات از مایعات یا پودرهای همگون شده برای شبیه سازی برخی از غذاها استفاده می کنند. در شرایط خاص ، دانشمندان می توانند سال های عمر مفید کالاهای آشپزخانه ای را نوسازی کرده تا بتوانند دریابند تغییرات آن ها را در طول نگهداری چگونه خواهد بود .

ناتالیا یاکوبووسکا (Natalia Jakubowska) از تحلیلگران شیمی مرکز تحقیقات مشترک می گوید:” در این آزمایش ها ما باید از موادی استفاده کنیم که در همه آزمایشگاه وجود داشته باشد. از آنجا که نمی توانیم از یک سس گوجه فرنگی  استفاده کنیم که در همه کشورها وجو داشته باشد، باید از مایعی استفاده کنیم که می تواند در همه کشورها مشابه و یکسان باشد. یک آزمایشگاه در پرتغال و آزمایشگاهی دیگر در لهستان، آزمایشی را به شکلی یکسان و با استفاده از مایعاتی یکسان انجام می دهند . “

نتایج این آزمایش ها نشان می دهد که تا چه اندازه مواد شیمیایی از بسته بندی ها یا ظروف، وارد مواد غذایی و غذاها شده اند. البته تکرار این آزمایش برای هزاران ماده آسان نخواهد بود. این امر نیازمند تحقیق و آزمایش بیشتر و نیز همگون سازی معیارها است.

کاترین سیمونو در ادامه توضیحاتش می گوید:” ما کار زیادی پیش رو داریم. در واقع این بخشی از فن آوری بسیار فعال است و همیشه پیشرفت ها و تحولات با مواد جدید همچون بسته بندی نانو برای حفظ بهتر مواد خوراکی وجود دارد که ما باید آنها را نیز مورد مطالعه و بررسی قرار دهیم. البته  این امر در مورد تولیدات پایدار و سازگار با محیط زیست نیز صدق می کند. “

در خاتمه لازم به توضیح است ، آزمایشگاه مرکز تحقیقات مشترک مستقر در ایسپرا (Ispra) در ایتالیا تنها برای کشورهای اروپایی کار نمی کند. تمام نتایج به دست آمده از آزمایش ها و تحقیقات این مرکز با مالکیت عمومی منتشر می شود تا به بهبود استانداردهای ایمنی در سراسر جهان کمک کند .

مترجم: احسان محمدحسینی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا