شواهد معماری پیشرفته انسان های 5 هزار ساله
کارگران ساختمانی در هنگام حفاری جهت ساخت یک بنای جدید در منطقه مونموث MONMOUTH در کشور ولز با بقایای غیر عادی باستانی برخورد کردند که این موضوع سبب شد تا عملیات عمرانی متوقف شده و تیمی از پژوهشگران و باستان شناسان به محل اعزام شوند . نتایج مطالعات اولیه نشان می دهد که این منطقه در دوران پس از یخبندان مورد استفاده جهت سکونت انسان قرار گرفته و در کنار یک دریاچه قرار داشت . شواهد معماری موجود در این منطقه نشان دهنده وجود و استفاده از الوارها و تنه های درختان با هدف پشتیبانی و استحکام بخشی سازه های معماری است . این یافته ها حاکی از ابداع روشی جدید در معماری و گسترش این علم در روزگار باستان محسوب می شود .
در مرحله بعدی پزوهش ها ، تیمی از پژوهشگران مرکز تحقیقات زیست محیطی دانشگاه گلاسکو در اسکاتلند The Scottish Universities Environmental Research Centre به انجام آزمایش رادیو کربن روی این الوار ها پرداخته و نتایج این تحقیقات نشان می دهد که این تنه های درخت در حدود سال 2 هزار و 917 قبل از میلاد برای ساختمان سازی مورد استفاده قرار گرفته و این موضوع ، حاکی از قدیمی تر بودن استفاده از تکنیک معماری فوق در منطقه ولز و انگلستان به مدت دو هزار سال پیش از آن چه تا کنون تصور می شد ، است .
در همین زمینه استیو کلارک Steve Clarke پژوهشگر باستان شناس و بنیانگذار انجمن باستان شناسان مونموث Monmouth Archaeological Society اعلام کرد : " روی بدنه این تنه درخت ، آثار تراش خوردن و برش توسط تبر های سنگی و تیغه های ساخته شده از سنگ چخماق دسده می شود . انتهای این تنه درخت با دقت و ظرافت زیادی مسطح شده است و احتمالا به دلیل قرار گرفتن در بستر دریاچه ، برای مدت زیادی سالم باقی مانده است . "
No tags for this post.
